|
კობა ჭუმბურუძე
|
|
| nukria | Дата: სამ, 15.07.2014, 16:38 | Сообщение # 231 |
 Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| თარგმანი გერმანულიდან
ფრიდრიხ ჰებელი
კანონი რა გვსურს კანონისაგან? ქედი არ მოიხაროს,
ხალხით ძალმიცემული უკეთესს რომ იმკიდეს,
ავისაგან დაგვიცვას, სიკეთეს ემსახუროს
და თუ გახდა საჭირო, თავს დაუპირისპირდეს. DAS GESETZ Was will ich vom Gesetz? Es soll das Höchste verlangen,
was der Beste vermag, wenn er die Kraft nur gebraucht.
So beschützt es die Welt vorm Bösen und steht auch dem Guten
gegen sich selber bei, wenn ihn die Stunde versucht.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ოთხ, 16.07.2014, 00:23 | Сообщение # 232 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| უილიამ ბლეიქი
ღვთაებრივი ხატება - II სისასტიკე კაცის გულს ჰგავს,
ეჭვი - ხატს ედარება,
ზაფრა სხეულს, ღვთაებრივს და
სამოსს - იდუმალება. სამოსია რკინეული,
სამჭედლოა სხეული,
ხატს ქურა ჰგავს, დალუქული,
გულს - ხახა, დამშეული. The Divine Image-II Cruelty has a Human Heart,
And Jealousy a Human Face;
Terror the Human Form Divine,
And Secrecy the Human Dress. The Human Dress is forged Iron,
The Human Form a fiery Forge,
The Human Face a Furnace seal'd,
The Human Heart is hungry Gorge.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ოთხ, 16.07.2014, 23:29 | Сообщение # 233 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ალფრედ ტენისონი
დასჭექე ქანარავ, დასჭექე დაისის შუქი რთავს ციხის ქავს
და ქიმებს, ჭაღარას თოვლით,
ტბებს მისდევს სინათლის ზოლი და
ჩახჩახებს ჩანჩქერის ბროლი.
დასჭექე ქანარავ, დასჭექე, ცეტ ექოს შეესხი ფრთებად,
დასჭექე და ექოს პასუხი იქნება - ქრება, ქრება. უსმინე, რა წმინდად გაწკრინდა,
გაიჭრა მკაფიო ბგერა!
ტინებს და ქარაფებს გასცილდა
ელფეთის ქანარას ჟღერა!
დასჭექე და უკან დაბრუნდი მეწამულ მდელოთა ხმებად,
დასჭექე და ექოს პასუხი იქნება - ქრება, ქრება. ო სატრფოვ, ის ცაში ზავდება,
ადნება კალთებს და ზვირთებს,
სულიდან სულს მიეზავთება,
ზვავდება და ძალას იკრებს.
დასჭექე ქანარავ, დასჭექე, ცეტ ექოს შეესხი ფრთებად,
პასუხად ექო დაბრუნდება, ხუნდება, ქრება, ქრება. Blow, Bugle, Blow THE splendour falls on castle walls
And snowy summits old in story:
The long light shakes across the lakes,
And the wild cataract leaps in glory.
Blow, bugle, blow, set the wild echoes flying,
Blow, bugle; answer, echoes, dying, dying, dying. O hark, O hear! how thin and clear,
And thinner, clearer, farther going!
O sweet and far from cliff and scar
The horns of Elfland faintly blowing!
Blow, let us hear the purple glens replying:
Blow, bugle; answer, echoes, dying, dying, dying. O love, they die in yon rich sky,
They faint on hill or field or river:
Our echoes roll from soul to soul,
And grow for ever and for ever.
Blow, bugle, blow, set the wild echoes flying,
And answer, echoes, answer, dying, dying, dying.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ხუთ, 17.07.2014, 14:26 | Сообщение # 234 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ფრიდრიხ ჰებელი
მე და შენ ჩვენ ერთმანეთს ვისიზმრებდით,
და როს გამოვფხიზლდით,
ახლა ვცხოვრობთ ერთმანეთით
და კვლავ სიზმრად ვილტვით. ვეღარ გხედავ ოცნებებში,
არც შენ მიჭვრეტ გზნებით,
ვჭკნებით, როცა ერთმანეთში
სრულად ვიკარგებით. შროშანაზე ორი წვეთი
ცალცალკე რო ვერ ძლებს,
შეწებდება და ინთქმება
მისი გულის ფსკერზე. ICH UND DU Wir träumten voneinander
Und sind davon erwacht.
Wir leben, um uns zu lieben,
Und sinken zurück in die Nacht. Du tratst aus meinem Traume,
Aus deinem trat ich hervor,
Wir sterben, wenn sich Eines
Im andern ganz verlor. Auf einer Lilie zittern
Zwei Tropfen, rein und rund,
Zerfließen in Eins und rollen
Hinab in des Kelches Grund.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: პარ, 18.07.2014, 18:05 | Сообщение # 235 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| პერსი ბიში შელი
დრო ზღვაო, მოუპირავო! ეგ ტალღები წლებია,
ეგ ვარამის წყლებია დროთა მდინარებისა,
ადამის ძის ცრემლისგან რაიც დაგმლაშებია!
მძლე ნაკადო, მიწყივი ავსება-დაკლებისას,
კაცთა სიკვდილ-სიცოცხლის ჩაგიბღუჯავს საზღვრები,
ნადავლით გამაძღარო, მაინც ხარბო და მწყრალო,
ნაპირს გადმოანთხიე ნამუსრევი, ნამსხვრევი,
ტორტმანისას - საზარო, ვერაგულად დამცხრალო,
აწ ვის შეიწირავო
ზღვაო, მოუპირავო? TIME Unfathomable Sea! whose waves are years,
Ocean of Time, whose waters of deep woe
Are brackish with the salt of human tears!
Thou shoreless flood, which in thy ebb and flow
Claspest the limits of mortality,
And sick of prey, yet howling on for more,
Vomitest thy wrecks on its inhospitable shore;
Treacherous in calm, and terrible in storm,
Who shall put forth on thee,
Unfathomable Sea?
|
| |
|
|
| nukria | Дата: პარ, 18.07.2014, 19:20 | Сообщение # 236 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| მამბერ ვიდრე ცერზე ფიცხლივ დგომა უხარია
და დიდოუ ნანა უსალბუნებს ყურს,
უხსოვარი სისხლი მაჩუხჩუხარია,
მკერდი, მოგუგუნე, მამულისთვის ხურს,
შეუძახე იბერს, ვიდრე კიდევ მხნედ არს
და საბედისწეროს უმკლავდება რულს,
იქნებ დაგიჯეროს პირველი ცის მხედარს,
რომ ხალიბი კვეროს, გაუფრთხილდეს რჯულს,
დიდი გარჯა გველის და ფილტვების დამბერ
სიმღერასაც ვეტყვით ამ დროებას, კრულს.
იქნებ ერთი მგელიც მოგვაშველო მამბერ,
თორემ ტურის ხროვა ღრენას ბედავს მტრულს.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 19.07.2014, 19:47 | Сообщение # 237 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ჰაინრიხ ჰაინე ***
მომენატრა ტრფობის ცრემლი,
ღაწვზე რომ დაგორდება,
და ვშიშობ რომ ეს განცდები
მალე განმეორდება. სიყვარულის ჭმუნვა, კრული,
ტკბილი სევდით ხლებული,
მებრალება ჩემი გული,
ძლივას მოშუშებული. ***
Ach, ich sehne mich nach Tränen,
Liebestränen, schmerzenmild,
Und ich fürchte, dieses Sehnen
Wird am Ende noch erfüllt.
Ach, der Liebe süßes Elend
Und der Liebe bittre Lust
Schleicht sich wieder, himmlisch quälend,
In die kaum genesne Brust.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 19.07.2014, 19:49 | Сообщение # 238 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ღამის რვეულიდან ამ სიბნელეში ფეთქავს ნათელი...
საბრალოა,
ვინც წყვდიადში ვერაფერს ხედავს
და თელასის იმედით ცხოვრობს. 1. უცნობი არ ვიცი ჩვენი დროის ნამდვილი სახელი...
არ ვიცი, ჩვენი დრო მართლა თუ არსებობს.
არ ვიცნობ არცერთ ახლობელს,
მითუმეტეს არ ვიცნობ უცნობს,
ის უცნობი მე ვარ... 2. ჩაბრუნებული მზერა უნებლიე შორისდებულმა
ჩააქრო სივრცე
და თვალმა ისევ ჩაიხედა თავის სიღრმეში. 1995
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 19.07.2014, 21:34 | Сообщение # 239 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| იოჰან ვოლფგანგ გოეთე
სამაისო რა დიდებულად ჩაღობს ბუნება!
და მზეც რა თბილად მელამუნება! სუყოველ ტოტზე სკდება კვირტები
ჯაგნარებიდან სტვენენ ჩიტები. ძგერს აღმაფრენით მკერდი ყოველი,
ვნება, ხალისი და მზე, ცხოველი! ტრფიალი ჩემი, ოქროფერილი,
აისის ღრუბლად მთას შეფენილი! დაგილოცნია მინდორი ჭრელი,
სამყაროს იტევს ყვავილის მტვერი. გოგოვ, შენა ხარ ამ გულის დარდი!
მზერაზე გატყობ, შენც შეგიყვარდი! ასე ტოროლას უყვარს გალობა,
ყვავილთა სუნით ბურბუსალობა. შენ გიხმობს ცხელი სისხლის დინება,
ჩემი სიყრმე ხარ და აღტყინება. ცეკვა-სიმღერის ხალისით მავსებ,
დიდხანს გიყვარდე ძვირფასო ასე! Mailied Wie herrlich leuchtet Mir die Natur!
Wie glänzt die Sonne! Wie lacht die Flur! Es dringen Blüten Aus jedem Zweig
Und tausend Stimmen Aus dem Gesträuch, Und Freud und Wonne Aus jeder Brust.
O Erd, o Sonne! O Glück, o Lust! O Lieb, o Liebe, So golden schön,
Wie Morgenwolken Auf jenen Höhn! Du segnest herrlich Das frische Feld,
Im Blütendampfe Die volle Welt. O Mädchen, Mädchen, Wie lieb ich dich!
Wie blickt dein Auge! Wie liebst du mich! So liebt die Lerche Gesang und Luft,
Und Morgenblumen Den Himmelsduft. Wie ich dich liebe Mit warmem Blut,
Die du mir Jugend Und Freud und Mut Zu neuen Liedern Und Tänzen gibst.
Sei ewig glücklich, Wie du mich liebst!
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 19.07.2014, 21:38 | Сообщение # 240 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ვალტერ სკოტი
ია მწვანით გადაბურულში ამოსული ეს ია,
არყის ხეთა ვარჯები თხილნარს სადაც ერთვის,
თავს იმიტომ იწონებს, რომ ულამაზესია
რუთა თანითანაზე, კორომსა თუ ხერთვისს. ლაჟვარდოვან სილურჯით პირველობენ იანი,
მორცხვად თავდახრილები ნამის წვეთის სიმძიმით,
თუმც, მინახავს თვალები, უფრო ლაჟვარდიანი,
მწუხარების ცრემლების მიღმიერი ციმციმით. ის კამკამა ნამები სხივთა სიმხურვალისას,
დიდხანს ვერ იელვარებს, ხვატით აორთქლდება,
ალბათ ჩემი თვალთმაქცი სატრფოს ლამაზ თვალებსაც
განშორების ცრემლები სწრაფად შეაშრება. The Violet The violet in her greenwood bower,
Where birchen boughs with hazel mingle,
May boast itself the fairest flower
In glen, or copse, or forest dingle. Though fair her gems of azure hue,
Beneath the dew-drop's weight reclining;
I've seen an eye of lovelier blue,
More sweet through wat'ry lustre shining. The summer sun that dew shall dry,
Ere yet the day be past its morrow;
No longer in my false love's eye
Remain'd the tear of parting sorrow.
|
| |
|
|
