სანებლიძე თამაზ - Page 12 - Форум

[ ახალი შეტყობინებები · მონაწილეები · ფორუმის წესები · ძებნა · RSS ]
Форум » ლიტერატურა » ლექსები facebook -დან » სანებლიძე თამაზ
სანებლიძე თამაზ
nukriaДата: სამ, 17.01.2017, 20:57 | Сообщение # 111
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ჩვენი კი არ სჭრის ხვეწნა-სიმღერა,
განწირულმა რომ ამოიბგერა,
გაბრუებულმა ბეგვით და წნეხით...
ვინ, წაიყარა ფესვებზე ნეხვი
და პატივ-პატივ ისე გალაღდა
ფეხსაც არ მოსდგამს „უფლის ტალახთან.”
რას შეგვპირდი და ეს რა გვიყავი,
რა ჩვენზე ახდა ყველა იგავი.
სხვის გასაგონად რაც გითქვამს, ღმერთო!
მე ისევ... შენსკენ მოვკეცავ ფერდობს
და თუმც ვერ მამჩნევს შენი ამალა
ჩემს არსებობას შენ ვერ დამალავ,
როცა გოლგოთის მოგივა ჟამი,
მეც, შენს მამასთან მახსენე, მამი!
 
nukriaДата: სამ, 17.01.2017, 21:00 | Сообщение # 112
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ჩემო ტანჯულო, მომთმენო ჩემო,
სანამდე უნდა გვნერწყვონ და გვცემონ
ამ ველურებმა, ამ შეშლილებმა,
ნუთუ პასუხიც არ შეიძლება?!
ყოვლადძლიერო და ყოვლადგმირო,
ჩვენი მდევნელი თავადაც ჰკვირობს
რომ გავურბივართ ამ დამფრთხალ ფარას.
მიბრძანე რამე... არა და არა, -
შენ დუმხარ, რადგან იცი ყოველი.
მე ვინ ვარ, - ერთი სიტყვის მთხოველი,
კაცი კი არა, ეჭვის ნატეხი,
შემეშინდა და შენ მოგადექი.
არა, ამათი არ მქონდა შიში.
შენ კარგად იცი - რა ხალხშიც ვიშვი;
რა ვაჟკაცებთან, რა სახელებთან,
მე დავრჩი იმათ აქ სახსენებლად;
მოსანატრებლად, დასაღონებლად,
ღმერთო, მაჩუქე მათი ცხონება!
 
nukriaДата: სამ, 17.01.2017, 21:04 | Сообщение # 113
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ყოვლადწმინდავ და ყოვლადმართალო,
ვით შეიძლება ღმერთად ჩაგთვალონ
ასე უბრალო, ასე კეთილი...
თუ არ იქნიე მკლავი კეტივით
ვინ დაგიჯერებს, რომ ის ხარ, რაც ხარ?!
სძულთ მშობლიური ეზოც და ფაცხაც
ცოდვათა შინა სადაც ჩასახეს...
სძულთ უფლის ბაგაც, მთავრის სასახლეც,
სძულთ საკუთარი თავიც და ტანიც
და, თუ იქცევი, დაგცემენ დანით.
კი, წაერთმევათ ბოლოს მუხლები
და დაიჩოქებს ყველა უკლებლივ;
ღირს კი ამათი ბოდიშობანა
თუკი მთამოლი სისხლმა მობანა;
სისხლი ჩვენია, სხვისი კი არა...
გათავდა... ხელი ეძებს იარაღს!
ნუ მიკრავ ხელებს... ხელი გამიშვი...
მე თუ ვითმენდი მხოლოდ ამისთვის,
მე თუ მოგდევდი ბარ და მთადამთა,
რომ განაზრახი შენი გადათქვა.
დროს ნაყავს წყლის და ქარის მნაყავი
და, ემატება ნაგავს ნაგავი;
 
nukriaДата: სამ, 17.01.2017, 23:08 | Сообщение # 114
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
კვლავ იმარტვილებს ჩვენი გვარტომი.
შურს იძიებენ ძმებზე, წულებზე,
თუ ძვლები დროზე ვერ შევულეწეთ.
აგე, ქვები და აგე, ფიცარი,
რას იჭაჭება ის ნაბიჭარი.
რად აჩენს კბილებს ასე ძალიან,
გაუდით, როცა ერთად არიან.
აგე, უბირი ის მწიგნობარიც,
სხვა რა მქონდა და სიტყვა მომპარა
და მიიტანა კაიაფასთან.
ზედვე ეტყობა – კარგად დაფასდა
ერთგულება და ღვაწლი იმისი.
ან გამოუშვით, ანდა მიმიშვით.
მსურს ჩავაფარო მაგ ღ-ორმაგ სტომაქს,
სინანულისთვის ჯერ კიდევ დრო მაქვს.
 
nukriaДата: სამ, 17.01.2017, 23:25 | Сообщение # 115
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ჯერ კიდევ დამრჩა ორისამი დღე,
მერე მივიღებ, რასაც დამიდგენ
შენ და მხოლოდ შენ!.. ამათი კრება,
რაც თავი მახსოვს, სულ მემუქრება.
ამათ გვათრიეს მეც და ჩემებიც...
თუ კაცები ხართ, ცალკე შემებით.
ახ, თქვენი მოდგმაც და გასაგისიც...
ბევრჯერ ხომ მაინც ძვირად დაგისვით;
ბევრ სიფათს შერჩა ჩემი ტვიფარი,
რომ იყო ბოღმა და უტიფარი!
ახლა კი, რაღა - ხანიც გადადის,
მიკრძალავს ღმერთიც თავის ადათით.
არც მეკადრება აღმავალ პოეტს.
ბევრი კოლეგა „გაასაბჭოეს”,
ისიც, ვინც ადრე გააციმბირეს,
გამოსწორ-და და და-ბმას მიპირებს;
 
nukriaДата: სამ, 17.01.2017, 23:36 | Сообщение # 116
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
რომ უაზროა ჭიდილი, შფოთი,
რომ კაცი ქვეყნად ქვე-ერთხელ მოდის,
უნდა შეირგო, შეარგო სხვასაც...
ჰაუ, ამდენი ქოსა და ხასა
არ ღირსებია ბორდელს და ჰარემს
და ზნესთან სქესიც იცვალონ ბარემ.
ბევრი ცნობილი, ლუკმა პურისთვის,
გამხდარა კახპა და საჭურისი,
თუმცა თავისი გზა აქვს სუყველას...
„აბა, მომყევით, ვისაც უღელავს
გული ღვთისთვის და მამულისათვის!”-
იყო დრო, სინდისს ასე ვიცავდით,
ასე ვფიცავდით სამშობლო დროშას...
დღეს ყოველივე არაკად მოსჩანს.
მომბეზრებია არაკი, ცხადი,
ვგრძნობ, სადღაც ახლო, სიკვდილი დადის.
ჩაკეტე, შვილო, კარიც, სარკმელიც,
რომ გავასრულო ჩემი სათქმელი...
 
nukriaДата: ოთხ, 18.01.2017, 00:11 | Сообщение # 117
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
...ლოდადქცეულმა... სიტყვაა ლოდიც,
რომ იტანს ამდენ ტკენას და ლოდინს.
თან დავიწყების მტვერში ეფლობა,
თან, არ გათავდა ეს მშენებლობა.
ორიათასი კარზეა წელი,
ლოდი კი მაინც თავისას ელის.
ცარიელია მისი ადგილი,
მაგრამ იქ ასვლა ასე ადვილი
როდია, რადგან მაშენებელი,
ეს სიტყვაძუნწი, ავი ბებერი,
ზედ არ უყურებს იმის ღირსებას;
ბრმა იყოს თითქოს, ისე ირჯება;
ზედიზედ აწყობს უსახურ ლოდებს,
რომლებიც ყველა ერთ თარგზე ჰკოდეს
მამონასა და დროის მონებმა.
ღმერთო, შენ მოეც, მონებს, გონება.
დარეკავს ჟამი და ჩემი მკვლელი
ზეამიტაცებს ორივე ხელით
და სადაც დამდებს, სადაც დამკიდებს,
სწორედ იქაა ტაძრის თავკიდეც!..
-რას ბედავ, ამას, რაებს მოედე?!
ამისთვის ცეცხლში ხვევდნენ მოედნებს...
ამისთვის ცოცხლად ჭამენ პოეტებს,
დღესაც, ამ ტურფა საქათმელოში...
შენ ცეცხლთან თამაშს აღარ მოეშვი..
 
nukriaДата: ოთხ, 18.01.2017, 00:12 | Сообщение # 118
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
თანაც გაჰკივი წაგდებულ ყელით;
რომ - „პოეტია პოეტის მკვლელი;
ჯერ პოეტი და მერე ყველა სხვა”...
აბა, რად გინდა, ლაფი შეასხა
ამ პატიოსან მდედრებს, ბატონებს;
ნაზ ბულბულესებს და იადონებს.
და თუ „შეიბნენ შაშვი-კაკაბი”,
უმუშავია, დასტურ, ΚΓБ-ს...
შენც, კაკანათში თუკი გაგაბეს,
ამ ტყეში კაკანს ვერ ეღირსები...
რატომ ვაყაროთ თავზე გირჩები
(თანაც რა თავზე) ხოხ-ბებს, ოფ-ოფ-ებს;
ვინც უჩვენოდაც ბევრჯერ მოთოფეს.
ვინ არ უმიზნებს ამ საცოდავებს
და, შენც გაუხდი ახლა მოდავედ.
ამ ფრთაკურთხეულ ბატებს და გნოლებს,
ამ დამრგვალებულ ასებს და ნოლებს,
მეტრებს, მენტორებს, მეგანგაშეებს;
ყველას თავისი ღვაწლი ამშვენებს...
 
nukriaДата: ოთხ, 18.01.2017, 00:17 | Сообщение # 119
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
შენ, რა გიქმნია, მათი ოდენი?!
ხომ მისცა მეფე ლომმა ღ-ორდენი
...მადპატივცემულთ - მელას და ტურას
(თუ შეგაწუხოს ამ კორექტურამ,
მრავლის მნახველო, მკითხველო ჩემო,
ჩამოიმღერე ის „ღ-ანი” ქვემოთ,
საჭირო „რ-აეც გვერდით დაუსვი...
ჯერ არ დამშრალა ძველი აუზი.
ჯერ ისევ გვითრევს მელნის მორევი,
ვწეროთ, ვიკითხოთ, განმეორებით)!
წერს - „ვარ-დი”... მაგრამ შარ-დის სუნია;
სულმუდამ გასდის ამ ფისუნიას.
ჯერ გაუვიდა, როცა შეაქეს,
მერე, პარნასის ლომი შეარქვეს.
ლომის და კატის ნათესაობა
საზღაპროდა აქვს ყველა თაობას.
სადღაც თავდება ზღაპრის მარაგიც...
 
nukriaДата: ოთხ, 18.01.2017, 00:23 | Сообщение # 120
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ჩვენც მოვათავოთ ეს ლაფ-არა-კი!
აი, განთქმული ჩვენი პარნასიც;
ხან ფიდოს როა, ხანაც ფარნასი.
ხან ორივესი, ხან არავისი...
„ცოტა მომცეს და, ვეღარ წავისვი,
შემომეჭამა, თაფლი, სრულიად,”-
გმირი მგოსანი გულმოსულია.
გულმოსულია პატარაც, დიდიც;
გულმოსულების მეტი აქვთ რიდი.
მაგრამ, ძალიანც ნუ გაბრაზდებით,
სულ მზად არიან არამზადები -
გამოგაცლიან ტახტს და სავარძელს,
როგორც მომხდარა დღემდე მრავალჯერ.
ცხრება ბრაზი და ქრება წუმწუმა,
იგესლებიან ახლა ჩუმჩუმად.
სძულთ ნიჭიერებს უნიჭოები -
„უნაყოფონი, უნიფხოები!
 
Форум » ლიტერატურა » ლექსები facebook -დან » სანებლიძე თამაზ
ძებნა:

მოგესალმები Гость