|
პოეტი პოეტიშვილი
|
|
| nukria | Дата: სამ, 10.10.2017, 00:24 | Сообщение # 321 |
 Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| შეხვედრა კოცნა ლოყისპირული,
ქოლგას აფარებს ღიმი, ლიანას.
სხივთა სხვა წვიმა კოკისპირული,
მზე მეხუტები ღიმილიანად.
ბუ კავალერი, დამა გნოლია,
გუშინდელ გრძნობებს გულში აგებენ.
ეს ფრინველები და მაგნოლია,
რომ არ გაკოცო გიგუშაგებენ.
ცეცხლი დავანთეთ ვენერამური,
ხელში გვიჭირავს ალი ყურიდან.
შუბლი ნახშირით ვერშენამური,
ლავაშს დამაკრავ ალიყურიდან.
ცივი გრძნობები მეზადებიან,
იქნებ ჩემს ნაცვლად სარო იალო.
დღეს ჩემს ნერვებზე ემზადებიან,
შენი თითები საროიალო.
გაყვითლდა გზები ნოემბერების,
პოეტს კალამზე ედემი კოცნის.
გამილაჟვარდე მონე ფერებით,
მწვანე კონცხიდან იმედის კონცხი.
/პოეტ პოეტიშვილი/
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 10.10.2017, 20:50 | Сообщение # 322 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ყველაზე მეტად მჭირდება ახლა,
შენი თვალების უძირო ტბები...
მიდიხარ, მაგრამ ვერაფრით წახვალ,
ყოველ წასვლაზე დამიბრუნდები...
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 10.10.2017, 20:52 | Сообщение # 323 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| "ტყუპისცალივით ხარ ახლობელი
და, ამავე დროს უცხო სრულიად...
ასე იწყება ალბათ სიცოცხლე,
ანდა - ეს უკვე აღსასრულია!"
ოთარ ჭილაძე
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 10.10.2017, 21:24 | Сообщение # 324 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ნუ მემუქრები, თუ გინდა წადი...
იძულებითი მზეც რ მჭირდება...
ის მზე, რომელიც ყოველ დღე ჩადის,
ხვალ უთენია ამობრწყინდება...
მამა პეტრე
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 10.10.2017, 21:25 | Сообщение # 325 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| წუხელ ვნახე... წუხელ ვნახე, ღამე ისე თენდებოდა,
თითქოს გული ამდენ მახეს, ერგებოდა, ერგებოდა...
თავზე ვნახე, თავზე ვნახე, თმები ისე თეთრდებოდა,
ის რაც ვლახე, გადავლახე, ერთ ადგილას ერთდებოდა.
ძილი ვნახე, გაღვიძება, დამეზარა, დამეზარა,
გულის ბაგეს, ცრემლი აგეს, გამებზარა, გამებზარა.
და ჩემს მეტი სულ არავინ, არა იყო დამნახავი,
ჯვარცმულ ქრისტეს გოლგოთაზე, გამლახავი, გამლახავი...
ალბათ მეც, რომ არ მეხილა, არ მომწევდა დაჯერება,
სწორედ მაშინ ამეხილა, გულს რომ სურდა გაჯერება
იქ მივედი სადაც სული, სადაც სული დაბალია,
და სიტყვები უფლისათვის, მაღალია, მაღალია.
ქარი ქროდა ლამაზ სახეს, უხდებოდა სულ შრამები,
უფლის სახლში მე, რომ მნახეს, გაუოცდათ სხვებს თვალები.
განა მწყემსი ერთ ცხვრისათვის, იმდენს იზამს, იმდენს იზამს,
რომ სიცოცხლეს იმ ერთისთვის, გამოზიდავს, გამოზიდავს.
წუხელ ვნახე, წუხელ ჳნახე,
ღამე ისე თენდებოდა,
თითქოს მთვარე გულთან ერთად, ჩერდებოდა, ჩერდევოდა!
ლაშა გორელი
Фото ლაშა ბასილიძე.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 10.10.2017, 21:28 | Сообщение # 326 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ვერ
მეყვარები
ჩვეულებრივ - " ღრმად " და " ძალიან "
ვერ
ვიფიქრებდი ზღვის
ფსკერზე
რომ
ცეცხლი დამენთო ,
შენი
თვალების
და
თეძომდე თმების ბრალია ,
რომ
ასე
ურცხვად შემიყვარდი ჩემო ქალღმერთო .
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 10.10.2017, 21:29 | Сообщение # 327 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| მე პოეზიას ვუწოდებ ჭაობს
შიგ რომ შეხვალ და გამოხვალ ვეღარ
ჭაობში ბევრი ავსული ხარობს
იმას რომ იღებს რასაც ვერ ხედავს
მე პოსზიას ვუწოდებ ჩანჩქერს
რომ ძნელი არის მისი გავსება
ჩანჩქერი ყველა სიმაღლეს არღვევს
შემოქმედება არ ენანება
მე პოეზიას ვუწოდებ ლამპარს
მათთვის ვინც გადის ბნელს და უკვალოს
ლამპარი სხვა შუქს საერთოდ არ ჰგავს
ზედ უსიცოცხლოს ცივს და უბრალოს
მე პოეზიას ვუწოდებ კარებს
შიგ შემოგიყვანს ჭეშმარიტებას
მზიან ადგილებს მშვიდებს და წყნარებს
გული ხიბლით რომ ეპოტინება
მე პოეზიას ვუწოდებ ხანძარს
რომ შეხვალ შიგ და გულით დადნები
ეს პოეზია სხვა ხანძრებს არ ჰგავს
ალესილი აქვს მუდამ ხანჯლები
მე პოეზიას ვუწოდებ ზღაპარს
სადაც უკვდავნი იბადებიან
ეს ჩემი ლექსი სხვა ზღაპრებს არ ჰგავს
აქ შედიან და იკარგებიან!
ლაშა გორელი
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ოთხ, 11.10.2017, 16:48 | Сообщение # 328 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| შენზეა ცრემლი და შროშანი,
როს ჟამი ცრემლივით გამაშრობს...
ვინ იცის,
ჯერ იქნებ
შორს არი,
ჯერ სიცოცხლობანას ვთამაშობ;
ვთამაშობ და გამჩენს ვბარდები
და შენსკენ მახედებს გუმანი-
შორსაა ჯერ სველი ვარდები,
შორსაა ბახი და შუმანი.
დრო გამყავს,სიცოცხლის ხემსიდან
ჭურჭელი რჩება და სარქმელი,
შორსაა ჯერ ბოლო ლექსი და
პალატა,
სკამი და
სარკმელი...
როდესაც მუზებიც გამრიყავს,
სამარეს, ხორცმა რომ მიაგნოს,
დავაწერ სიკვდილის თარიღად
ბოლო ლექსს-
სიკვდილის დიაგნოზს...
...ვარ შხამით მოყვრის და მოშარის,
სანამ დრო ძვალივით გამაშრობს.
ჯერ იქნებ,
ვინ იცის,
შორს არი,
ჯერ სიცოცხლობანას ვთამაშობ.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ოთხ, 11.10.2017, 16:54 | Сообщение # 329 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| აღარც შენი მჯერა, ცრემლო,
რად მიყურებ გაკვირვებით,
როცა მთელი საქართველო
არის დედანატირები.
ამომივსეთ მიწით პირი,
მზეს ვაცილებ უალერსოდ,
კარგი ვინ თქვა ქართლის ჭირი -
ან ამაზე უარესი.
შენ რომ სახნავს აღმა ჰხნავდე,
ის ეცდება დაბლა დაჰხნას,
საქართველოს ბედი ვანდეთ,
ნაბოზართ და ნაჩათლახართ.
საფიცარი ფერი მიწის
შეირყვნა და შეიცრიცა,
ვიღაც ზურგში მაყრის სიცილს,
ვიღაც ზურგში მიყრის ისარს.
ვაი, სად გავექცე სირცხვილს,
დაკრულია ჩემი ძმისა!
მეტისა ვარ, ალბათ, ღირსი-
სწორად მაყრით მტვერს და ნაგავს,
ვინაც ტახტის არის ღირსი
ის მივაბით ვირის ბაგას.
ვაი, საფერებო სიტყვავ -
ჩაშლილო და ჩანათელო,
მართალს სჩადის, მე რომ მირტყავს,
შენც გიფერებს, საქართველოვ!
ტარიელ ხარხელაური
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ოთხ, 11.10.2017, 16:57 | Сообщение # 330 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| როცა თავს ზემოთ გზა არაა,
მე მივდივარ სხვასთან,
შენ-სხვასთან
და,მერე..
მარტო დარჩენილებს
ერთმანეთი გვენატრება...
ამ დროს სიყვარულს ვეძახით
ურჩხულს...
რა მწირები ვართ
და თავს ვიმართლებთ,
თითქოს გზა არ გვაქვს...
თავები არ გვაქვს,
თორემ გზა კი მოიძებნება!–ლიკა
|
| |
|
|
