პოეზი - Форум

[ ახალი შეტყობინებები · მონაწილეები · ფორუმის წესები · ძებნა · RSS ]
  • გვერდი 1 დან
  • 1
  • 2
  • 3
  • 23
  • 24
  • »
Форум » ლიტერატურა » ლექსები facebook -დან » პოეზი
პოეზი
nukriaДата: პარ, 06.10.2017, 20:46 | Сообщение # 1
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ვუყურებ ქუჩებს
წვიმად ქცეულ ყველა
ნაწილაკს...
და ახლა ვხდები,
შენ კიარა წვიმა მიყვარდა...
უბრალოდ წადი,
საბოლოოდ ნუღარ გამწირავ!
ისე ნუ იზამ,გამახსენდეს
როგორ მიყვარდა.
 
nukriaДата: პარ, 06.10.2017, 20:52 | Сообщение # 2
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ამაყად ალალად
კაცურად იცხოვრეთ
რისკი და ხიფათი
ვაჟკაცის ჰობია,
იცოდეთ ყვავების
ორას წლის სიცოცხლეს
ვაჟკაცის სამი დღის
სიცოცხლე ჯობია
 
nukriaДата: პარ, 06.10.2017, 20:54 | Сообщение # 3
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ვერ ვიგებ თქვენსას როგორ ლანძღავთ საკუთარ მშობლებს,
საგინებელი გაგიხდიათ დედა სამშობლო, როგორ პატიობთ ამ სირცხვითით საკუთარ თავებს
და როგორ ცდილობთ ამ ცოდვების წიგნი დახუროთ.

ვერ ვიგებ თქვენსას რომ ვერ ხედავთ სიმართლის მარცვალს,
რომ გინებები დაგჩემდათ ნაცვლად ლოცვისა, რომ ეს სიტყვები უწინდელად არაფერს არ ჰგავს,
მშობლის გინებით შენ ვერიგძნობ სიტყვას კეთილს და

ახლა ისევ ვერაფრით ვხვდები,
საკუთარ დებეს როგორ ლანძღავთ ქუჩაში გარეთ, მერე მოდიხარ სახში და წამით ტკბები, როცა ფიქრობ რომ მუდამ იგრძნობ დედისგან ალერს.

მაგრამ არარის ეს ყოვლეთვის გამოსავალი, რომ მართლი ხარ არ სჭირდება ამას გინება, შენი მშობელი დაიცავი ნუ ხარ ამაყი, და დამიჯერე ყველაფერი კარგად იქნენა.

და ისე ხდება როგორც როგორც ცხოვრების გზები გვიჩვენებს,
და გადაივლის ყველაფერი როგორც დინება,
მწამს რომ სიმართლეს, არ სჭირდება ათას ფერადად, ბილწი სიტყვა და საკუთარი დედის გინება.

ნ.ჭკადუა
 
nukriaДата: პარ, 06.10.2017, 20:59 | Сообщение # 4
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
წამები გაქრა, აღარ მიმძიმს უშენოდ ყოფნა, კვალი ატყვია გაჩერებულ გულის ნაპირებს, შენ წახვედი სამუდამოდ აღარ ღირს მოცდა, დავრჩი მარტო და ალბათ ისევ გული გატკინე.

შენ წახვედი და სამუდამოც არაფერია, ღამე ნათენებს როგორ მიმძიმს ვუშველო ტკივლის, შენ წახვედი და ეს სასჯელიც განაჩენია, ჩემი გული კი როგორც ადრე ისევე მამძიმებს.

დავტოვებ სახლ-კარს,
უშენობით ფიქრიან კედლებს...
აღარ მსურს ცრემლი შენი
სახით სულ რომ,ვატარო...
სიკვდილსაც ვცდილობ,
მაგრამ ვერ ვშლი,
მოკეცილ ხელებს...
ფიქრიან ბრძოლის ველად
იქცა ჩემი სამყარო..

და ტკივილებსაც უშენობის კვალი ატყვია
სიახლოვესაც ფერი დაჰკრავს რაღაც უხამსი,
სამწუხაროა, იყო ქვეყნად თან ასე ახლოს
და ვეღარ გითხრა რომ ოდესმე გულით მიყვარდი.

ვუყურებ ქუჩებს
წვიმად ქცეულ ყველა
ნაწილაკს...
და ახლა ვხდები,
შენ კიარა წვიმა მიყვარდა...
უბრალოდ წადი,
საბოლოოდ ნუღარ გამწირავ!
ისე ნუ იზამ,გამახსენდეს
როგორ მიყვარდა.
 
nukriaДата: პარ, 06.10.2017, 21:17 | Сообщение # 5
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ისე მიყვარხართ რომ ვერ გადმოვცემ
ეს სიყვარული არის ღვთიური
მინდა ეს გრძონბა თქვენ რომ გადმოგცეთ
და მინდა იყოს მარადიული
 
nukriaДата: პარ, 06.10.2017, 21:18 | Сообщение # 6
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
იმედი მაქვს ,რომ ახლა შენ მიმზერ,
იმედი მაქვს რომ შენ გამიღიმებ,
მოვალ გაკოცებ სუნთქვის შეკვრამდე
და სიყვარულით გაგანებივრებ
 
nukriaДата: პარ, 06.10.2017, 21:19 | Сообщение # 7
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
დაუწერელი ლექსის რითმა ხარ, ხშირად ვუყვები შენზე ვარსკვლავებს მე ამ სამყაროს შენთვის ვინახავ შენი ღიმილი როგორ მაოცებს.
როგორ მწყურია შენი ალერსი
და ამ თვალების ანცი ღიმილი
როგორ გიამბო არ ღირს ამ ლექსით, რომ მე გადმოვცე ჩემი ტკივილი.
რომ შენ მიყვარხარ ისევ და ისევ, მოდი სამყარო ერთად შევცვალოთ, თვალებს ცრემლებით ნუღარ ამივსებ
რომ შევიყვაროთ რომ შევიყვაროთ.
და თუ არა ხარ ის ვისაც ველი
მაშინ სიზმარში რატომ გნახულობ, და თუ არა ხარ ოცნება ჩემი, რატომ გნატრულობ?.. რატომ გნატრულობ.
თუ არადა დაგივიწყო როგორ
თუ კი შენთვის ასე შორს ვარ ახლაც, ჩემი გული რატომ ფეთქავს რატომ? თუ კი აღარ შემიყვარებ მართლაც.

ნ.ჭკადუა
 
nukriaДата: პარ, 06.10.2017, 21:29 | Сообщение # 8
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
როგორ აგიხსნა რომ შენ მიყვარხარ, ჩემი ლამაზი ღიმილა გოგო, როგორ აგიხსნა რომ შენთან ყოფნა ისევ მაგიჟებს და თანაც როგორ.

როგორ გიამბო ვრცელი ამბავი, რომ სიყვარული ღმერთმა გვაჩუქა, როგორ აგიხსნა რომ შესადარი
ქვეყნად არარი არ ღირს ამის თქმა.

როგორ გავბედო დავწერო ლექსი , რაც კი ამ ქვეყნად არა დაწერილა, რომ შენ სიყვარულს მე ახლაც ვებრძვი
მაგრამ ვიცი რომ არღირს ამის თქმა.

და თუნდაც მცირედ ვიცი გიყვარვარ, ჯერ კი სიკვდილი ჩემთვის ადრეა, მაგრამ სიყვარულს შენთვს ვინახავ
და განშორების ახლაც ეს დღეა.

მაგრამ ოდესმე ასაკოვანი კვლავ გავიხსენებ პირველ სიყვარულს, და მერე ღმერთო თუნდაც მომკალი, მაგრამ ვერ წაშლი ამ ჩემს სინანულს.
 
nukriaДата: პარ, 06.10.2017, 21:31 | Сообщение # 9
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
აღარ მინდა სიკვდილი დიდხანს მინდა ვიყო, აღარ მინდა ტირილი და სხვისგან გავირიყო.
აღარ მინდა ისიც ვნახო რაც აქამდე მინახავს, თუ ჩემ გულსაც მოუსმენთ, და წარსულის მინანქარს .
აღარ მინდა მეგობრები ვინც სამშობლოს აგინებს , ჯერ ქუჩაში დედას ლანძღავს მერე სულში აფურთხებს .
აღარ მინდა ჩემო ღმერთო ამ მომავალს ვხედავდე, თუ წარსულით ვიცხოვრებთ სულით განშორებამდე .
ვეღარ შეცვლის ეკლესია იმ წარსულის ფირებს, ვეღარც ჩვენ ვერ დავაპურებთ ქუჩაში მდგარ მშიერს.
მინდა სულით სიმშვიდე გვქონდეს მუდამ ერთობა და ის გრძნობა ფარული ჩვენ ასე რომ გვეტრფოდა.
მომავალი ვაჩვენოთ ჩვენ თაობის შვილებს , მე არ მწამს იმ ქართველის დედას რომ აგინებს .

ნ.ჭკადუა
 
nukriaДата: პარ, 06.10.2017, 21:37 | Сообщение # 10
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ვზივარ და ჩვენზე ვუყვები მთვარეს
რომ ბედს სხვადასხვა მხარეს მივყავართ
მოდი ჩემთან და მითხარი რამე
თუნდაც უბრალოდ "მე შენ მიყვარხარ"!

მე მხოლოდ ღამით როცა ბნელდება
ღამით ვიხსენებ ბედნიერ წამებს
და მხოლოდ ღამით შანსი მეძლევა
რომ შენს შესახებ მოვუყვე მთვარეს

და დღესაც ისე როგორც ყოველთვის
ვზივარ მთვარესთან ჩემთვის ეულად,
ვზივარ და ვუხსნი რომ შენ მიყვარხარ
სულ ყველასაგან გამორჩეულად!!
 
Форум » ლიტერატურა » ლექსები facebook -დან » პოეზი
  • გვერდი 1 დან
  • 1
  • 2
  • 3
  • 23
  • 24
  • »
ძებნა:

მოგესალმები Гость