ჩარკვიანი ჯანსუღ - Форум

[ ახალი შეტყობინებები · მონაწილეები · ფორუმის წესები · ძებნა · RSS ]
  • გვერდი 1 დან
  • 1
  • 2
  • »
Форум » ლიტერატურა » ჩვენი საყვარელი ლექსები » ჩარკვიანი ჯანსუღ
ჩარკვიანი ჯანსუღ
nukriaДата: შაბ, 04.08.2012, 22:40 | Сообщение # 1
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ანანურიდან

ანანურიდან მოგდევ ნისლივით,
რომ აგიბნიო გზები სავალი,
ხარ გავარდნილი, როგორც ისარი,
და დაკარგული უცხო სამარე.

ანანურიდან მოგდევ ვეფხვივით,
საცაა კლდეთა კარებს შევანგრევ,
მწყერი მეგონე ფრთამოტეხილი
და ასე უცებ სად დამეკარგე.

ყანა და ყანა დაგედევნები,
გიპოვი სადმე დაღლილს, დაწურვილს,
ვარ შორი თვალი შენი მტევნების
და ვაზი შენი თმებით ჩაწნული.

სად დამეკარგე ასე ფიფქივით,
საკუთარ სისხლით ვავსებ საწნახელს,
მე ვიყავ შენი ციხე ქვითკირის,
როგორ გამექეც, როგორ გამტეხე.

მე ვიკარგები მთებში ნისლივით,
აღარ ჩანს ჩემი გზები სავალი,
ხარ გავარდნილი, როგორც ისარი
და დაკარგული უცხო სამარა.
 
nukriaДата: შაბ, 04.08.2012, 22:51 | Сообщение # 2
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
განშორება

შენ ნუ გგონია,
რამეს ვდარდობ,
რამეს მივტირი,
ნურც იმას ფიქრობ,
უზენაესს რამეს შევუთქვამ, _
მე მიჭირს
შენთან გაშორება,
თორემ სიკვდილი?
სიკვდილი რაა –
სულის გაყრა
ცოდვილ სხეულთან.
 
nukriaДата: შაბ, 04.08.2012, 22:51 | Сообщение # 3
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ერთის პირობით

მწყურვალისათვის
მიმატანინე წყალი,
მევალისათვის
მიმატანინე ვალი,
გზააბნეულისთვის
მასწავლებინე გზები,
შეუწამლავი
შემაწამვლინე ზვრები,
მომაძებნინე
სხვაგან დამარხული ძმები,
ამ ჩემს მამულში
დამამარხვინე ძვლები,
მათქმევინე:
ქვეყნად სიცოცხლე ღირდა,
მერე წამოვალ,
წამოვალ, საცა გინდა.
 
nukriaДата: შაბ, 04.08.2012, 22:52 | Сообщение # 4
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ლამაზი სიკვდილი

როცა დაიწყებს წყარო საუბარს,
მზეს რომ მისწვდება ირმის ბღავილი,
შემოასკდება როცა ალუბალს
მუხლზე კაბა და გულზე ყვავილი.

როცა კვირტები აფეთქდებიან,
მთებს გადიფრენენ ფრთების ტკაცუნით,
როცა ირმები დაფეთდებიან,
მზეს შეხედავენ რქებში ჩაწურვილს.

როცა მერცხალი ზეცას შეუტევს,
როცა მიწაზე მზე და დარი დგას,
ირემი აპრილს კარებს შეუმტვრევს
და ატმის რტოებს რქებად დაიდგამს.

როცა მზე მინდვრებს კალთებს დაუცლის
საგვირილოდ და საენძელოდა,
ირემი ირემს ბალახს გაუწვდის
და რქას მიურტყამს სადღეგრძელოდა.

როცა ძეწნები ატირდებიან
და აკოცებენ ვაზებს ხარდნები, _
შევხედავ ზეცას ნატვრისთვლებიანს,
ავტირდები და ავხარხარდები.

მოიგონებენ წარსულს მკვიდრები,
აბუბუნდება ქვეყნად ყველა მთა,
გავდიადდები,
გავსულდიდდები
და ავენთები მამულს კელაპტრად.
შევდგები ცერზე, როგორც ავაზა,
ერთს გადავხედავ დღეებს გაფრენილს,
მერე მოვკვდები ისე ლამაზად,
ვით დაიბადა ეს ყველაფერი.
 
nukriaДата: შაბ, 04.08.2012, 22:52 | Сообщение # 5
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
მეცხრე

"ბაზალეთის ტბის" კითხვისას

ცხრა სიგრძითა და ცხრა განით
ქართველი გახლავთ ცხრაგვარი...
აქედან, რვა ჰგავს ერთმანეთს,
რვავე გაჭრილი ვაშლივით,
ერთნაირი აქვთ სიმთვრალეც,
სუფრაც ერთი აქვთ გაშლილი.
ერთი, _ დაღლილი ქართველი,
მეორე კიდევ _ პრანჭია,
მესამე, - თუმცა ჯანმრთელი,
შემკრთალი, როგორც ბაჭია.
მეოთხე, არასმქონები,
მაინც ლოთი და ხმაურა,
მეხუთე, ცხოვრობს გონებით,
ებრძვის აკაკის ღამურას.
მეექვსე, სიამოვნებით
მისდევს ღრუბელთა მარულას.
მეშვიდე, ჩუმად რომ არის,
კაცს იმ სიჩუმით აგიჟებს,
მერვე, მეცხრე ცას მჯდომარი _
ყველაფერს ფასად დაგიჯენს.
რვაივე შერცხვეს სათემოს,
უღელი მეცხრეს აცალეთ,
გიყურებ, მეცხრე ქართველო,
გამოჩნდი, შენ გენაცვალე.
 
nukriaДата: შაბ, 04.08.2012, 22:53 | Сообщение # 6
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
მომწყურდი

მომწყურდი, წყაროვ, ანკარა,
მომწყურდა შენი წარსული,
გნახე და გამაკანკალა,
უბეში გეჯდა ავსული.
თვალებში შუქი ჩამქრალა,
ღიმილი გენთო მასხრული,
თავს შეგპარვოდა ჭაღარა,
ვაზიც არ გქონდა გასხლული,
რა გიხაროდა _
გულმკერდი
მძივივით გქონდა ასხმული.
 
nukriaДата: შაბ, 04.08.2012, 22:53 | Сообщение # 7
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
სახელი

მე მტკვრის ნაპირზე ვეძებდი სახელს,
მეძახდა პირჯვრის გადამსახველი,
მტკვარზე ნუ ეძებ, არაგვზე ნახე,
შენს ტომს არაგვზე დარჩა სახელი.

შენს ტომს არაგვზე დარჩა სახელი
შენი წინაპრის მოჭრილ თავებთან.
და შენი გულის სევდაც, ნაღველიც,
ნახე არაგვის შესართავებთან.

შენს ტომს სახელი არაგვზე დარჩა,
უჭირისუფლოს, თვალებგახელილს.
იმ ჩალისფერი დროშების ფარჩა
ნიშია შენი ძველი სახელის.

ნაქარიშხლევი და ნაავდრები
დრო მტლად ედება ძმათა იარებს,
გულდაჩეხილი მუზარადები
აცვიათ დევებს, ცხრათავიანებს.

ყველა ციხეში კვნესის ნესტანი,
აჰყევი კედლებს გველის დაგესლილს,
დიდი სახელის პიედესტალი _
დგას ეშაფოტი ულამაზესი.

იმღერე, გულო, სიმღერა ხვალის,
არაგვის პირი დამაქარგვინე.
თეთრი დალივით შიშველი ხმალი
ახალ სახელებს დაგვაკარგვინებს.

უმღერე, გულო, იმ ძველ ნაპრალებს,
მშობელი მიწის გული გრილია,
ერთი სიცოცხლე რას დაგვაბრალებს _
ასი სიკვდილი გამოგვივლია.
 
nukriaДата: შაბ, 04.08.2012, 22:54 | Сообщение # 8
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ჰიმნი თავისუფლებას

მაგრად დაჰკარი, მაგრად დაჰკარი,
დადგეს ყიჟინის კორიანტელი,
რომ საქართველოს რწმენის აკვანი
კვლავ იდგეს ტურფა და სანატრელი.

მაგრად დაჰკარი, მაგრად დაჰკარი,
მტერს ავით თვალი დაენისლება,
ვინც ჩვენ ერთმანეთს უცებ გაგყვარა,
სატრფოსთან შეყრას არ ეღირსება.

თუ გამარჯვება არის მიზანი,
დაბადებულნი არ ვართ ლაჩრებად.
მამულისათვის, მამულისათვის,
ძმებო, სიკვდილი ან გამარჯვება!

მოსჩანს, ამოდის მთვარე სამოთხის,
ტყვია მიზანში მოსახვედრია.
თავისუფლება ისე არ მოდის,
თავისუფლება ლომთა ხვედრია.

როგორ დაცხრება, როგორ დაცხრება
თავისუფალი ხალხის ბუნება?!
თავისუფლება და აღტაცება
დაუცხრომლობით აღესრულება.

მამულისათვის, მამულისათვის
ტყვია მიზანში მოსახვედრია.
თავისუფლება ისე არ მოდის,
თავისუფლება ლომთა ხვედრია.
 
nukriaДата: შაბ, 04.08.2012, 22:55 | Сообщение # 9
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
რა ახლოსა ხართ

რა ახლოსა ხართ,
ხეებო, მზესთან,
რა ახლოსა ხართ
მზესთან, ზარებო.
გაუხელია თვალები ნესტანს
და მოდის თამარ მეფის ზმანებად...
ჩვენი სიმღერა უთუოდ დღეს ვთქვათ,
რა დროს შიშია და მოკრძალება...
ეს სიყვარული საუბრობს ღმერთთან
და ალბათ მალე ჩამობრძანდება.
 
nukriaДата: შაბ, 04.08.2012, 22:55 | Сообщение # 10
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
თბილი წვიმა

ახლა რა ვუყო, როცა აღარ ხარ,
ხარ ატანილი ვარსკვლავთა მიერ,
ჩემთან მტვერია ისევ ამაღამ
და წვიმა მოდის თბილი და მღვრიე.

ახლა რა ვუყო, როცა მარტო ვარ,
ატანილი და სადღაც მიმქრალი,
შენი წვიმებით მინდა დათრობა
და შენი მკერდისფერი ჭიქებით.

ერთხელ სინათლეს მომტაცებ, ალბათ,
სიმწვანით შეცვლი ჩემს მწუხარებას,
ყველაზე ლამაზს ჩაიცვამ კაბას
და გამიტაცებ თეთრი ქარებით...

ერთხელ კი, ერთხელ და მჯერა ერთხელ,
მაგრამ ამაღამ არის სიცივე,
თბილი წვიმები ძვალში გამტეხენ,
შენც მიმატოვე და მომიცილე.
ერთხელ კი, მაგრამ მითხარი _ როდის,
მე მინდა ახლა, როცა მარტო ვარ.
ამქვეყნად ყველას საშველი მოდის _
მე შენი წვიმით მინდა დათრობა.
 
Форум » ლიტერატურა » ჩვენი საყვარელი ლექსები » ჩარკვიანი ჯანსუღ
  • გვერდი 1 დან
  • 1
  • 2
  • »
ძებნა:

მოგესალმები Гость