ალექსანდრე ჭავჭავაძე - Форум

[ ახალი შეტყობინებები · მონაწილეები · ფორუმის წესები · ძებნა · RSS ]
  • გვერდი 1 დან
  • 1
Форум » ლიტერატურა » ჩვენი საყვარელი ლექსები » ალექსანდრე ჭავჭავაძე
ალექსანდრე ჭავჭავაძე
nukriaДата: შაბ, 19.07.2014, 20:46 | Сообщение # 1
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ვისაც გსურთვისაც გსურთ ჩემთა ამბავთა ცნობა,
მისმინეთ ჭირში ფლობილს;
მისმინეთ, ვით მაქვს ჭმუნვა და თმობა
ურვისგან გულშეპყრობილს.მას ვჭვრეტ პატიმრად, ვის მონებს გული,
მისთვის გლახ განწირული;
მაქვს მწუხარება ზედა-ზედ რთული,
მარად მეახლვის წყლული.
ვისაც გსურთ და სხვა.გუშაგნი ბევრნი თვითოსა მცველად
გვყვან ნების წარმტაცველად;
ხვალ სხვანი მოვლენ მათს გამომცვლელად,
გველივე ჰშთება გველად.
ვისაც გსურთ და სხვა.ლმობითა ვხედავ ყოვლთ წარმავალთა
მოხუცთა, ვაჟთა, ქალთა.
გრძნობა რაიმე აღმივსებს თვალთა
და მადენს ცრემლთა ცხართა.
ვისაც გსურთ და სხვა.კაცთ უბედობა, თუმცა სატირე, –
გარნა რად განსაკვირე, -
ამა სოფლისა დიდი და მცირე
არს ცვალებისა მზირე.
ვისაც გსურთ და სხვა.
 
nukriaДата: შაბ, 19.07.2014, 20:47 | Сообщение # 2
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ვაჰ, დრონი, დრონი, ნაგებნი მტკბარად,
წარილტვნენ, განქჰრენ სიზმრებრივ ჩქარად,
მე იგივე ვარ მარად და მარად!
არ ვსდევ ჟამთა ცვლას,
მე იგივე ვარ მარად და მარად!
მოვშორდი მოყვასს, ძალს ცხოვრებისას,
არ გიკვირსთ მხედავთ კვლავცა სულმდგარად?
მე იგივე ვარ მარად და მარად!
გლახ ბედისაგან ესრეთ დასჯილი,
იმედოვნებას ვუწოდებ ფარად,
მე იგივე ვარ მარად და მარად.იგიცა მელტვის, მიბრალეთ ამით,
უსასოდ ყოფას სჯობს ყოფა მკვდარად...
მე იგივე ვარ მარად და მარად.
მე ერთმან ერთ გზის ერთს ვუძღვენ თავი,
მასვე ვმონებდე მტკიცედ და მყარად -
მე იგივე ვარ მარად და მარად.
თუ მასცა ჩემებრ უცავს სიმტკიცე,
ვიბრალებ რაყიფს, შვრების მომცდარად,
მე იგივე ვარ მარად და მარად.
ჰსაჯეთ: პყრობილმან უწყისა ტრფობა?
საცა გინდ ვიყო, მასთან ვარ მარად,
მე იგივე ვარ მარად და მარად!
არ ვსდევ ჟამთა ცვლას,
მე იგივე ვარ მარად და მარად!.
 
nukriaДата: კვ, 20.07.2014, 02:43 | Сообщение # 3
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
სახე შენი მემახევა, მებადა,

სრულ განმძარცვა რაცღა ცნობა მებადა.

პატიმრობას მიმცა დაუსრულებელს,

მღერად ოხრვა, ლხინად გლოვა მებადა.

მე მოგმართე შენ მკურნალად დანაგულს,

შენ წამლის წილ მყის მომაპყარ დანა გულს.

ზილფნი რყევით, უარის-თქმის მსახენი,

მიჩვენებდენ ბალახშის კარს დანაგულს.

გული ჩემი მუჯამარი ახალი,

სურვილს აკმევს სიყვარულის, ახ, ალი!

არ ვიკვირვო, მაშა რა ვჰყო ბედ-კრულმან,

იგი გტრფობდა, შენ მახვილი ახალი!

რა მეხშირა შენთა ისართ მალება,

მეტმან ცრემლმან ლაჟვარდის ფერ მალება;

გლახ პყრობილი ამას ვაებს, ვალალებს,

ვერ განერა, ესრედ ვითაც მალ ება.




კომენტარები























 
nukriaДата: კვ, 20.07.2014, 02:45 | Сообщение # 4
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
სიყვარულო, ძალსა შენსა ვინ არს რომე არ ჰმონებდეს?..

ვინ არს რომე გულსა ტახტად, ოხრვას ხარკად არა გცემდეს?

შენგან მეფე მონას ეყმოს, შენგან ბრძენი ხელად რებდეს,

და ბულბულსა რად ეზრახვის, რომ შენგამო ვარდს შეჰყეფდეს!

სიყვარულო, ძალსა შენსა ყოველი გრძნობს, არსებს რაცა,

სჯულსა შენსა ყველა ერჩის: ბერი, ერი, მეფე, ყმაცა;

ხელმწიფე ხარ თვითმპყრობელი, ტახტი მზა გაქვს, ჰგიებ საცა,

გულები გყავს ქვეშევრდომად, ამას მეც ვგრძნობ და თვით სხვაცა.

შენის უღლისგან გამოსვლა ნეტა უნდოდეს რადმე ვის!

თუ შენ ხარ ვნების მიზეზი, ლხენაც შენგან არ გვეძლევის?

ნამდვილ კეთილ არს განცხრომა, იგი ნუმც-ოდეს გველევის,

მაშა ცუდია, თუ მაში სიბნელეც არსით ერევის!




კომენტარები























 
nukriaДата: კვ, 20.07.2014, 02:46 | Сообщение # 5
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline





ფისტიკაური











  მას სამი რამე ჰქონან უებრო

გლახ მტერთა მისთა მომდრეკად ქედის;

გონება შორს მხედ, გამოცდით ნაწვრთი;

გული უშიში, არ მპოვე ბედის;

მკლავი უძლევი, მებრძოლთა მძლევი,

მდიდრად მომხმარი ხრმლისა უჭედის;

ერთით იზრახის, მეორით ჰბედის,

მესამით სრულ ჰყვის თანხმად იმედის.
 
nukriaДата: კვ, 20.07.2014, 02:48 | Сообщение # 6
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline





მე შენ არ გეტყვი










  მე შენ არ გეტყვი: გეტრფი! ვითა სხვანი გეტყვიან.

ბევრი გარწმუნებს - გეტრფი; გულით კი სხვაგან რბიან

მხოლოდ ეს ლექსი: გეტრფი! ნეტა რას ძალსა მქონობს?

ცუდ არს: გეტრფი და გეტრფი, თუ გულიც არ მიმყოლობს.

ასეთი გეტყვის: გეტრფი, რომ ტრფობა არ იცოდეს;

სხვამ ნუ თუ ვერ გრქვას: გეტრფი, და გულში კი იწოდეს.

ნუ ელი, მეც გრქვა: გეტრფი! დუმილს ვრაცხ უმჯობესად,

მარამ მერწმუნე, გეტრფი საზომის უაღრესად!




















 
nukriaДата: კვ, 20.07.2014, 02:50 | Сообщение # 7
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
1

რაა სიკვდილი, რაა მისი საშინელება?

მკვდარი თუ შვებას მოაკლდება, ჭირსაც მორჩება.

მაგრამ მოყვსისა მომშორვესა, სურვილით ტანჯულს,

სიამე ოდენ მიეღება, თმენა კი რჩება.

2

გულო! უძლურო, მვაებელო, ოხრვათ მადიდო,

ეშყის ალმური გლახ ჩივილით ვით დაიმშვიდო?

კიდესა ზედა მდგომარესა გმართებდა განსჯა,

აწ ზღვას შეჰსულხარ, ზვირთთა მისთა სადღა ერიდო?




კომენტარები























 
nukriaДата: კვ, 20.07.2014, 02:51 | Сообщение # 8
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline





ჰხამს ტრფიალსა საყვარელი











  ჰხამს ტრფიალსა საყვარელი სულად ედგეს, მით ჰსცოცხლებდეს,

მოშორებას ვერა ჰსთმობდეს, ღაწვთა მისთვის დაილებდეს;

გულს სურვილი ეგზნებოდეს, ჭირთა ყოლე მითა ჰსძლებდეს,

ზოგჯერ ზრახვით განჰსცხრებოდეს, ხან ტრფობითა მიახლებდეს.
 
nukriaДата: კვ, 20.07.2014, 02:54 | Сообщение # 9
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline





მუხამბაზი ლათაიური










  ლოთებო, ნეტავი ჩვენა,

დღეს მოგვეცა შვება-ლხენა,

შემოდგომამან ბახუსი,

საწნახელში ჩააყენა!

რაგინდ ზამთარი ჰყინავდეს,

გინდ ყვავიც ვეღარ ჰფრინავდეს,

ვერ შეგვაშინოს სიცივემ,

თუ თავში ღვინო ბრწყინავდეს.

მინდა ვსვა - საღვინე მამე,

მოძღვარო, დასტური დამე!

წყლის ყლაპვა ცოდვილთ წესია,

წარღვნაა ამის მოწამე.

ნოემ რა ერთხელ ინება

ყურძნის წვენისა გემება,

თვითონ ნუნუას მიუჯდა,

წყალი პირუტყვთ დაანება.

ვაჟკაცნო, მოდით დავლიოთ,

სჯობს რომე ღვინო დავძლიოთ.

ომამდინ სისხლად იქცევა,

მერმე ბრძოლაში დავსთხიოთ.

რა ომის ცეცხლი ასტყდება,

ბრძენი სიფრთხილით წახდება;

მაგრამ ღლეული მაშინვე

ან მოჰკლავს, ან შეაკვდება!

ჭკვიანო, ნუ შვრები ყბედვით,

შენ წინ ვერ მიხვალ გაბედვით.

გულს ომამდისვე გაიხეთქ

განსაცდელთ წინასწარ ხედვით.

დავეხსნათ ცოდვილთ ქებასა,

ღვინო სჯობს ყოველს მცნებასა.

ბრძენი სულ სიკვდილსა ფიქრობს,

და ლოთი გამარჯვებასა.

აქიმო, თუ გაქვს ქამალი,

ჰსცადე ეს ჩემი ნასწავლი:

რაც სენი უკურნალ იყოს,

ღვინოა იმის წამალი!

ბერებო, თქვენც მეთანხმებით

ღვინის ქებისა ხსენებით,

რჯულისთვის მაინც დავლიოთ,

მაჰმადის გამოჯავრებით.

ამა სოფლისა ცხოვრება

ვერცხლით არ მოიპოვება:

მდიდარნი ბევრნი ყოფილან,

ოხრათ რჩენიათ ქონება.

მაშ მოდით ისევ ღვინითა

დრო გავატაროთ ლხინითა:

ქეიფი მაინც მოგვივა,

გოგრითა ვსვათ, თუ ჩინითა.

როს დავესწრათ გაზაფხულსა,

ველსა ვსხდეთ მწვანით შემკულსა,

ჩვენ წითელს ღვინოს ვეწაფნეთ,

ვარდი ვანებოთ ბულბულსა.

ოჰ, საყვარლისა ვერ მნახო,

როდემდის იგლოვო: “ახ-ო?”

აბა შენც ჩვენთან ჩაღლივე,

თუ რომ შენც არ შემოსძახო!

ზაფხულს ღამე თუ დილითა,

ვერვინ ვერ იშვებს გრილითა;

ჩვენც სიცხე ვერას დაგვაკლებს,

ვსთვრეთ, გავატაროთ ძილითა!




კომენტარები






















 
Форум » ლიტერატურა » ჩვენი საყვარელი ლექსები » ალექსანდრე ჭავჭავაძე
  • გვერდი 1 დან
  • 1
ძებნა:

მოგესალმები Гость