| nukria | Дата: კვ, 18.11.2012, 23:02 | Сообщение # 11 |
 Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| როცა შორს მივალ, საგანძურის მალვას ვუნდები,
მშვიდად ვიქნები, როცა განძი სკივრში იდება,
მიყვარს, როდესაც მოგზაური შინ დავბრუნდები
და ხელუხლებლად მხვდება ჩემი ავლადიდება.
მაგრამ ძვირფასო, როგორ შევძლო შენი შენახვა?!
თუმც მირჩევნიხარ უძვირფასეს თვალ-მარგალიტებს,
ჩემი დარდიხარ, ჩემი ლხენაც ახლა შენა ხარ,
გტოვებ და ვიცი, ავაზაკებს ვერ აგარიდებ.
თუმც თავშესაფარს, შენთვის სანდოს, დიდხანს ვეძებდი,
მკერდში დაგმალე სანდო სკივრად სხვა რა ვინატრო,
ხან შიგ ნებივრობ, ხან წახვალ და გადიხვეწები,
ან იქნებ ვცდები და ჩემს გულში არც კი ბინადრობ.
მოგიპარავენ, მე ხომ ვიცი ქვეყნად რა ხდება,
შენ თუ გიხილა, ანგელოსიც ქურდი გახდება.
|
| |
|
|
