გოდერძი ჩოხელი - Форум

[ ახალი შეტყობინებები · მონაწილეები · ფორუმის წესები · ძებნა · RSS ]
  • გვერდი 1 დან
  • 1
  • 2
  • »
Форум » ლიტერატურა » ჩვენი საყვარელი ლექსები » გოდერძი ჩოხელი
გოდერძი ჩოხელი
verikolatariaДата: ორ, 12.03.2012, 13:52 | Сообщение # 1
Admin
Группа: Администраторы
Сообщений: 378
Награды: 3  +
Репутация: 13001  ±
Статус: Offline
***

ლამაზი ქალის ნაწნავი
საფლავში არ ჩაშლილიყო,
ათასი წელი ეცოცხლა,
ყვავილად ამოშლილიყო,
ნეტავი იმის მამხვევი
ვაჟი მანახვა, ვინ იყო!

 
verikolatariaДата: ორ, 12.03.2012, 13:53 | Сообщение # 2
Admin
Группа: Администраторы
Сообщений: 378
Награды: 3  +
Репутация: 13001  ±
Статус: Offline
* * *
ისეთი ძილით მინდა მეძინოს,
რომ დამესიზმროს, იმქვეყნად რაა _
ქარი თუ წვიმა?
ყინვა თუ სითბო?
თუ არაფერი, რაც კაცს გააჩნდა
ამ ქვეყანაზე,
ძვალ-ხორცის მეტი?
ვაიმე,
მტკივა!
ეს რა ვთქვი, ღმერთო?!
 
nukriaДата: სამ, 01.05.2012, 03:41 | Сообщение # 3
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ცა არის შორი

წახვედი წაგყვა ჩემი სულიდან
თმააწეწილი ფიქრების გორი,
წახვედი ახლა ისე შორი ხარ,
როგორც ცა არის ცაზედაც შორი.

რა დამრჩენია ამ საწუთროში
შენს გარდა სხვა ვინ დავიმახსოვრო,
მეპატიება, რომ სადმე შეგხვდე
და დიდხანს თვალი ვერ მოგაშორო.

წახვედი, დავრჩი აწეწილ ცაზე
მოწყურებული უწყალო ქორი,
რა ეშველება ამ დედამიწას
ცა არის შორი, შენზედაც შორი.
 
nukriaДата: სამ, 01.05.2012, 03:42 | Сообщение # 4
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
შენს წინ ცოდვიანი გზაა

სული უსასრულოდ ღრმაა
ღამის წყვიადივით ბნელი,
სული საწუთროზე ბრმაა
ზოგჯერ მზეზე უფრო მწველი.
შენს წინ ცოდვიანი გზაა,
არის ბოროტება, შური...
სული შეინახე წმინდად,
შენი უცოდველი სულით
გახდი სულქმნილება სრული.
 
nukriaДата: სამ, 01.05.2012, 03:42 | Сообщение # 5
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ისევ მიწა ვარ

ია რომ სუნთქავს,
ისა ვარ,
ზღვა რომ ბობოქრობს
ისა ვარ,
სამზეოს მოვალ
მზისა ვარ,
მიწაში?-
ისევ მიწა ვარ.
 
nukriaДата: სამ, 01.05.2012, 03:44 | Сообщение # 6
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
დედამიწავ

ჰოი, კუზიანო დედამიწავ,
ჰბრუნავ და გვაბრუნებ ყველას.
ჰოი, კუზიანო დედამიწავ,
მე შენგან მოველი შველას.

ჰოი, კუზიანო დედამიწავ,
ხევსურის შუბლივით ჩაკეჭნილო,
არაგველების მოზარე ვარ,
სათხოვარს უნდა ჩაგეტირო.

ოღონდ ნუ იქნება:
მთიულეთი - ნამთიულარი,
ხევსურეთი - ნახევსურალი,
ფხოვი - ნაფხოვარი,
ხევი - ნახევარი...
კაცის ნასახლარს ნუ მანახვებ და
ნუ გახდება საქართველო
ნახევრის - ნახევარი.
და შენ, კუზიანო დედამიწავ,
რამდენიც გენებოს, იტრიალე!
 
nukriaДата: სამ, 01.05.2012, 03:47 | Сообщение # 7
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
სთქვი და აასრულე, გოდერძი ჩოხელო...)

კლდეებში დაასრულე სიცოცხლე შენი...
კლდეებს დაუტოვე ძვალი და რბილი,
კლდეებს უზიარე სიცოცხლის წილი,
კლდეებზე იპოვე ძილი!
სთქვი და აასრულე, სთქვი და აასრულე,
რაც მოსახდენია, ჰქენი!
არავის ტირილი არ გინდა ამქვეყნად,
გლოვაა ეს წუთისოფელი.
ლამაზი ისაა, კლდე რომ გაგიხსენებს:
_ იყო გოდერძი ჩოხელი!
ლამაზი ისაა, კლდეს რომ შეერევი,
სუნთქვას რომ გაატან ნიავს,
ქვიშას გაერევი, ბოღმას მოერევი,
კლდეს სისხლით შეღებავ, მზიანს.
კლდეებში შენს ძვალ-რბილს
რომ ვერვინ იპოვის,
კუბო რომ არავის მიაქვს,
შავ მიწას სათხრელად რომ არვის გაუხდი...
სიკვდილიც, სიკვდილსა ჰქვია.
_ შენ უკვე გიჟი ხარ, გოდერძი ჩოხელო!
_ ჩემზე სულელი ხარ, შენ, წუთისოფელო!
 
nukriaДата: სამ, 01.05.2012, 03:48 | Сообщение # 8
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ჩემი ქონება

წუთისოფელო,
რად წამართვი,
მე რომ ლამაზი ყვავილი მქონდა.
წუთისოფელო,
რად წამართვი,
მე რომ ლამაზი მამული მქონდა.
წუთისოფელო,
რად ჩამიქრე,
მე სიყვარულის ცეცხლი რომ მქონდა.
რატომ გამძარცვე
ყველაფრისგან,
მე ხომ რაც მქონდა, ღვთისათვის მქონდა.
ამ ქვეყანაზე,
ნუთუ მართლა
სულ შენი იყო ყველაფერი,
მე კი მარტო სულ-ხორცი მქონდა?!
 
nukriaДата: ორ, 28.05.2012, 15:20 | Сообщение # 9
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
• • •

თოკს აბია ბედისწერის ცხენი,
მაგრად არის ჩარჭობილი პალო,
ზოგჯერ წყენით, ზოგჯერ აღმაფრენით
სადღაც მივალთ, რაღაცაზე ვწვალობთ.
თოკს ვერ გაწყვეტს ბედისწერის ცხენი,
პალოს მაღლა არ გაუშვებს მიწა,
ვერა ვხვდებით, რაგინდ ბევრი შევძლოთ,
ვერასოდეს ვერ მივაღწევთ მიზანს.
თოკს აბია ბედისწერის ცხენი,
ტრიალებს და გვატრიალებს ჩვენც,
ცა არ მოჩანს მაღლა ასაფრენი,
თოკი იჭერს ბედისწერის ცხენს.
ბედისწერა ხარხარებს და ხარობს,
კარგად იცის, ვინა ვართ და რა ვართ,
ერთხელ უნდა მიწა ამოთხარონ,
თოკის ბოლო სამარისკენ გვწევს.
და ერთხელაც, გაილევა თოკი,
ბედის ცხენით გაფრინდება სული,
გასრულდება დღენი ჩვენი ყოფის
და დადგება მარტოობა სრული.
 
nukriaДата: ოთხ, 20.06.2012, 23:28 | Сообщение # 10
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
***

ერეკლე გაჰყავთ ბრძოლიდან! _
ტირის წითელი ყაყაჩო.
_ ერეკლე გაჰყავთ ბრძოლიდან! _
ტირის კრწანისის ველი.
და ბრძოლის ველზე სისხლსა ღვრის
სამასი საკვირველი.
_ შემიშვით! _ ტირის ბებერი,
ქართლის ბებერი მგელი.
_ ერეკლე გაჰყავთ ბრძოლიდან! _
ჭიხვინებს თათრის ცხენი...
და ბრძოლის ველზე აგდია
სამასი საკვირველი.
 
Форум » ლიტერატურა » ჩვენი საყვარელი ლექსები » გოდერძი ჩოხელი
  • გვერდი 1 დან
  • 1
  • 2
  • »
ძებნა:

მოგესალმები Гость