| nukria | Дата: პარ, 27.06.2014, 21:42 | Сообщение # 1 |
 Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| მიყვარს ნაბიჯი: დარხეული და წარამარა.
მიყვარს ვარდები: ოღონდ თეთრი,სუფთა,ხალასი.
და როცა ღვინით აივსება საჩემო თასი,
შენს სადღეგრძელოს ვიმეორებ მარად და მარად.
ირიბად დავალ.ჩემი ლანდი ბარბაცით დამდევს,
ცა სისხლისფერად შეიღება,როგორც იარა.
ო, მე ოდესმე მოვიპარავ თოვლივით ვარდებს
და შენს სახლის წინ თავს მოვიკლავ ვარდებიანად.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 22.07.2014, 23:38 | Сообщение # 2 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ჭიამაია
ვერსად შევჩერდი მგზავრი,
გზა შენს სიყვარულს მართმევს,
მე ხან ლომი ვარ მძლავრი,
ხან გულწითელას მართვე.
და გულნაკლული დავალ,
დავალ, ცალს ვეძებ ირემს,
ხან უმკაცრესი ხმა ვარ,
ხან უნაზესი ვინმე.
ვთვლემ ბალახებზე დაბლა,
შენი ლოდინით ვთვრები.
მაქვს უჭრელესი კაბა
- ჭიამაიას ფრთები.
ამიყვან: ფრთათა ბრჭყვიალს
გამინაოჭებს ქარი
. - აბა გამიგე, ჭიავ,
საით წამიყვანს ქმარი...
არ გავფრინდები, მომკლა,
არ აგისრულებ სურვილს,
და შენს თითებზე ვტოკავ
უნეტარესი სული.
Сообщение отредактировал nukria - სამ, 22.07.2014, 23:42 |
| |
|
|
