| fisunia | Дата: ორ, 20.05.2013, 01:16 | Сообщение # 1 |
 Рядовой
Группа: Пользователи
Сообщений: 3
Награды: 3 +
Репутация: 3 ±
Замечания: 0% ±
Статус: Offline
| ქარი ქრის, წვიმა ცრის,
სარკმლისწინ ქალი ზის,
მის ლამაზ თვალებში
ცრემლებინაზად თრთის...
ფიქრებშიუჩუმრად
აშარი ქარი ქრის,
ოცნებას რატომაღაც
ღრუბელი უმალ შლის.
...ქალი კი მაინც ზის,
თავს ხრის და ცრემლი სდის,
ვიღაცა ჩურჩულით
ოცნებას კვლავ უშლის.
დრო გადის, გარეთ წვიმს,
მის გულშიც ჩუმად ცრის
ამ დროს კი გარედან ვიღაცის ხმა ისმის.
– ქალი კრთის, თავს არ ხრის,
გულის ხმას ჩუმად ცდის,
და, თურმე იქ, სადღაც, ვიღაცა კვლავ უცდის...
Сообщение отредактировал fisunia - ორ, 20.05.2013, 01:18 |
| |
|
|
| fisunia | Дата: ორ, 20.05.2013, 01:19 | Сообщение # 2 |
|
Рядовой
Группа: Пользователи
Сообщений: 3
Награды: 3 +
Репутация: 3 ±
Замечания: 0% ±
Статус: Offline
| ..გაზაფხული, კვლავ მახსენებს შენზე ფიქრებს
სულში ჩუმად დაჰქრის შენი ხატება.
მონატრებავ,რა ყოფილხარ ამისთანა?!
ვეღარ შევძელ შენგან თავის დაძვრენა.
|
| |
|
|
