|
ვლადიმერ მაიაკოვსკი
|
|
| nukria | Дата: პარ, 19.08.2016, 23:20 | Сообщение # 21 |
 Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| - გულდასაწყვეტიდაგვრჩამრა
ვალიმაინცსაერთოგვაქვსერთივალირა
ცმემაწვალებსღამედადღეცალაჟვარდოვა
ნიბაღდათისზეცადაბადებიდ
ანსიმღერაგვახლავსკამეჩს ომზურგზეაუწვავს
ბალანს,ვინდაიჭირავსამუხილავხმას
,ვინგაუკეთებ
სპოეტურბალანსს?რასაცსიყრმითვესულიმიყვება,
დამთოკველიაჩვენიგონებისრაცარიციანმხოლოდ
ბრიყვებმაბოდვაბროდვეის
ლამპიონებისმყინვარზეასვლამაინცაქვსსიტყვ
ასუკვდავებაშიგასროლილშურ
დულსრაცსათქმელიაისუნდაითქვასგასტეხსკარებზე
დადებულურდულსროცასიცო
ცხლესიკვდილსმხარსუბამსდასიმწრისოფლიბალიშს
ასველებსიაპონიისგაშლილალუ
ბალსდასაირმესკენგაფენილველებსერთადადგებათ
დიდინათელი,თრთოლვაცახცახი
დაჟრუანტელი!ულდასაწყვეტიდაგვრჩამრავალი
მაინცსაერთოგვაქვსერთივალირაცმემაწვალებსღა
მედადღეცალაჟვარდოვანი
ბაღდათისზეცა
სხვისასხვამგითხრასმებაღდათისცისმინდაგიმღერო
ბავშვობისნანადღესა
აპრილიააპრილმაიცისვაშლისხეებითსულისგატანა.
როგორცდედისრძედაბავშვისტუჩიასკდება
ატმისყვავილიყვავილს, მოდიამმეწყერსკაციგადურჩიას
აირმეზეირმებისბღავილსასე
მგონია შენისიკვდილიცსიზმარიარისმხოლოდუხეში,
დაამაპრილისრძიანიდილითდადგები
მუხდბაღდათისტყეშიან
ლერმონტოვისმოხვალდემონი თოვლისშვავებისთეთრი
გუნდებით, რასაცცხოვრებითმუდ
ამემონე ახალმეწყერად
დაუბრუნდები,ანწამოყვებიბავშვიწიგნებითეჟვნისწკა
რუნითმოსულდილიჟანსსდაერთ
პარტაზეერთადვისხდებით
მოკლეშარვალშიკანჭებიგიჩანსსოლომონმეფისგილიოტინა,
ხუთასწლიანიდიდიჭანდარი,
თითქოსგამხდარა
ზეცისოდენა თვალივერუწევსწვერისადარი!.. მიჰქრისრიონ,
აწყდებალოდებსდაჩვენდავცურავ
თიქლიფსიტები, დიდ
დასვენებასთითქოელოდესდაფართხალებენხეზეჩიტები.
ხანკიმრისხანეისმისგუგუნი, სიმღერ
აახალმარსელიელთაყაზახის მათრახსგააქვსზუზუნი,
ალიხანოვმა, სჩანსდროიხელთა
რაზმირაზმსშეცვლისმიტინგიმიტინგს,წყევლადაკრულვა
მეფისმტარვალებსწულუკიძისნეშტს
ქვეყანამისტირსკანიბალისფიცსსტალინსავალებსბევრისხვაც
დარჩამოსაგონარი,დადგებალექსის
ხვავიასკეცადდაცისარტყელასჭრელიზონარითყველაფერ
სიტყვისბაღდათისზეცა!ფინინსპექტორ
თანგადაწყდადავათვითონსტალინმააიღოსიტყვადახალხის
შვილმათვითონითავაეთქვა,რაცხალხის
ცხელგულშიითქვა.ბაღდათისზეცისთუგაგყვაჯავრიარცბაღდათის
ცადაიდებსშენსვალსაქაციზრდებ
აწითელიჩარიშენსმაგიერადისმწყობრშიშევადაძლევამოსილ
საბჭოთაჯარებსისვაჟკაცურადმხარსაც
აუბამსთუდინგიანიგადააჭარბებსსისხლითშეღებავსმაშინალუბალს
მაგრამ,უნდათქვასკაცმამართალი
არგაგყოლიაშენქვეყნისვალი!..დაგაიხარებსთვითბაღდათისცა
,შენჩანგსმაგარისიმირომმისცა.სხვისის
ხვამგითხრასმებაღდათისცისმინდაგიმღერობავშვობისნანა!..
დღესაპრილია,აპრილმაიცისვაშლისხეე
ბითსულისგატანა!...როგორცდედისრძედაბავშვისტუჩი,ასკდება
ატმისყვავილიყვავილს.მოდიბაღდათის
ცასგადაურჩიანსაირმეზეირმებისბღავილს
Сообщение отредактировал nukria - პარ, 19.08.2016, 23:27 |
| |
|
|
| nukria | Дата: პარ, 19.08.2016, 23:49 | Сообщение # 22 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| პარიზელ ქალსაწარმოიდგინეთალბათ ოცნებით:ნაალმასები ხელი,
ყელი სულ მარგალიტი...ამ პარიზელითმე რომ ვიცნობ,თქვენ გაოცდებით,
სულ სხვაგარიაეს მაგალითი.ვერ გამოიცნობნორჩია, თუშესული ხანში,
გაყვითლებულა,გალაქულა, დგას ლმობიერი.საპირფარეშოსდასტრიალებს
ერთ რესტორანში,ამ რესტორანშისახელია,,გრანდ-შომიერი.”ბურგუნდიულის
რომ არ ძალუძთუკვე მოთმენა,გასეირნებაერთ საქმეზემაშინ იციან.ქალს ევალება
პირსახოცისსწრაფად მორთმევადა მადმაზელიამ საქმეშიხომ არტისტია.
სახეზე მუწუკსაცოდვილებსარკესთან სანამ,ყალბი ღიმილითეშხიანადგააპობს ბაგეს,
გაგპუდრავს,მერე სურნელებითბეჯითად გნაბავს,აწვდის პიპიფაქსს,
იატაკზეფარდაგებს აგებს.მონა მსუნაგთა,დღის სინათლესვეროდეს უმზერს,
კლოზეტის შახტშიდაღამებასვეროდეს იგებს.ორმოცდაათი სანტიმისთვის
ჩერვონცის კურსზედაახლოებითოთხ კაპიკსაერთ სულზე იღებს.მე პირსაბანთან
ხელებს ვიბან,აქ ძლივს გავძელი,პარფუმერია რადგან მათისურნელით მათრობს მეტად მაკვირვებსეს მადმაზელი,მინდა მადმაზელსმე განვუმარტო:
“საცოდავი ხართ,მაპატიეთ,რომ ვამბობ ასე,საპირფარეშომ
უნდა მოჰკლასქალი ჯიელი?ან ტყუილიარაც მიამბეს
პარიზელ ქალზე,ან მადმაზელი არ ბრძანდებით,
თქვენ პარიზელი?ჭლექიანს გევხართმოშვებული და მოთენთილი,
შალის ჩულქები...აბრეშუმი რად არ გაცვიათპარმულ იებსა
რად არ გზავნისძია კეთილიდა სავსე ქისასმადლიერნირატომ არ სცლიან?
მადმაზელი დუმს...გვეცემოდათავზე ხმაური.თითქოს ჩვენს ჭერზე
ბაკუნებდაფეხი ათასი.იყო ხალასი,აღტაცებაკარნავალური
პარიზელებითგუგუნებდამთლად მონპარნისი.კბილთა ღრჭიალით
თქმული ლექსიალბათ მწველია.მყრალი ტბორებისდანახვაზე გული ყინდება,
მაგრამ პარიზიქალისათვისმეტად ძნელია,თუ ქალიმხოლოდ მსახურობს დაარ იყიდება.
Сообщение отредактировал nukria - პარ, 19.08.2016, 23:54 |
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 20.08.2016, 00:06 | Сообщение # 23 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ლექსი სიტყვის თამაშიარომ გამოთქვას ენამ გულისაქციელში თამამშიაროცა გამოყენებული.* * *რა ვისურვოთ გარდა იღბლისთუმც რაც ტყდება არ მთელდებაეს მარაზმიც გადაივლისდა კარგი დღე გათენდება.FROM FROMMმე მიყვარხარ იმიტომ რომ მჭირდებიდა მე მჭირდები იმიტომ რომ მიყვარხარაი ძირითადი განსხვავება:სრულყოფილ და არასრულყოფილ სიყვარულს შორის.იფიქრე ისე თითქოსთითქოს არავის უფიქრია შენამდედაწერე ის რაც ჯერ არავის გაუფიქრიაჯერ კიდევ დიდი მანძილია საკუთარ ენამდედა გასაღებიც შენი სულის სადღაც იქვეა.მდიდარი ის კი არ არის ვისაც ბევრი აქვსარამედ ის ვინც ბევრს იძლევარადგან სხვების სიყვარული ღირსებააშენი თავის შეყვარება სირცხვილიადა რადგანაც ყველაფერი ღვთის ნებაატირილისგან თავის დაცვა სიცილიადა ღადაობ მხოლოდ თავზე საკუთარზესანამდე არ დაგაფშხვნიან აგურს თავზე.* * *რამდენ რამეს შეხვდებიქვეყნად რასაც ვერ ხვდებიბევრი რამე მოხდებარაც აზრში ვერ მოხვდებადა რაც არღვევს ლოგიკასწყურვილი რომ მოგიკლასყველაფერის გაგებისთუნდ საკუთარ განგებისან სამყაროს შეცნობისდა ბილიკებს შენ ცნობილსმიუყვები იმთავადთვლი რა შენ თავს მყვინთავად.* * *აბა აქ ნიჭი რა შუაშიამთელ ენერგიას რომ გთხოვს ქმნილებაგინდათ აგიხსნათ საქმე რაშიააქ არ არსებობს მოთხოვნილებაყველა ოცნებობს გამართლებაზედა თავის თავის განდიდებაზეარავინ ზრუნავს განათლებაზეანდა სულიერ გამდიდრებაზეიმას ფიქრობენ ვის რა შეხვდებარატომ გადადგან მუქთად ნაბიჯიდა ამიტომაც ხალხი ვერ ხვდებარა ლამაზია და რა მახინჯი.* * *აზროვნება რომ მაქვს ზონისჩემთვის ცოცხლობს ნამუსითავისუფალ მოაზროვნისრადგან მხიბლავს სტატუსივერ მიგებენ მეზობლებიცვლილებები სულ როაჩემი შესაძლებლობებირადგან უსასრულოაყველა ზღვარი გადავკვეთეკანონს თავი ავკარითუმც ფული ვერ გავაკეთეცხოვრებისთვის საკმარიმაგრამ ამას არა ვნანობმტანჯავს მახინჯთ ფერებადა თავს ძალა დავატანოაღარ შემეფერება.* * *საკმარისია დალევაეგრევე უხვევ ნალევა.ცოტაოდენი ძველი ლექსებიდან მწვანე ლექსიმიფრინავს პლანეტის ბურთიჩვენი სიყვარულის ღირსიქართველი სომეხი ქურთიღვიძლი შვილები ვართ მისიბერძენი ფრანგი თუ ზანგისხვა და სხვა ახურავთ ქუდიარავინ არ არის კარგიარავინ არ არის ცუდიცხოვრება ზღვასავით ღელავსძნელია გაუძლოს კაცმაპლანეტა ეკუთვნის ყველასამიტომ ჭირდება დაცვა.Zოგიეს ცხოვრება არის კიბეზოგი ადის ზოგი ჩადისზოგს ფულით აქვს სავსე ჯიბეზოგსაც შია ვერ ჭამს სადილსზოგი ხარობს ზოგი წვალობსზოგი ხუმრობს ზოგი კვნესისზოგი ფეხით დაწანწალებსზოგიც დაქრის მერსედესით.ზოგი წევს და ზოგი შრომობსზოგი ცდილობს წვდომას სიბრძნისზოგი ტერორიზმთან ომობსზოგი მშვიდობისთვის იბრძვისზოგი ამბობს სიტყვას მართალსზოგს აცვია ნათხოვარიზოგი სახელმწიფოს მართავსზოგი დადის მათხოვარიზოგი ჯაფით წელში წყდებაზოგი წევს და კარგად არიზოგი ცოცხლობს ზოგი კვდებაზოგიც სუნთქავს ცოცხალმკვდარიზოგი ირემონტებს ბინასზოგს ვიღაცის ფული მართებსზოგსაც სახლში ტკბილად სძინავსზოგიც ხიდქვეშ ღამეს ათევსზოგი ხნავს და ზოგი თესავსზოგს ძროხების უდგას ჯოგიზოგი ცხვრების ფარას მწყემსავსდა ქათმებს აშენებს ზოგიაყოლილა ზოგი დარდებსზოგი კიდევ სმას და შარაფსზოგი ნარკომანებს დასდევსზოგი ქოთანში ზრდის კანაფსზოგი რელიგიას მისდევსათეისტი არის ზოგიზოგი ცოდვას ჩადის იმდენსრომ არც არის დასაზოგიზოგი ძაღლს ზრდის ზოგი კატასზოგი ქალებს უალერსებსზოგი ცეკვავს ზოგი ხატავსდა ასეთს წერს ზოგიც ლექსებს.* * *წლები უაზრო წრიალში გარბისბედიც ზურგიდან მიზანში გესვრისკარგის გაგებას ნატრულობ ამბისდა ყურში ცუდი ამბები გესმისამ ქვეყანაზე დარჩება ხსოვნაის ხე იხარებს რომელსაც დარგავსულ მუდამ გინდა რაღაცის პოვნადა წამდაუწუმ ვიღაცას კარგავოქროზე იოლი სახარჯი როათანახმად აზრის უბრალოდ საღისყველაზე ძვირი ამ ქვეყნად დროადა მისი კარგვა ამიტომ არ ღირსწლები უაზრო წრიალში გარბისბედიც ზურგიდან მიზანში გესვრისკარგის გაგებას ნატრულობ ამბისდა ყურში ცუდი ამბები გესმის. ვლადიმერ მაიაკოვსკილექსი საბჭოთა პასპორტზე ყელს გამოვაბრდღვნიდი ბიუროკრატიზმს.მე პატივს არ ვცემ მანდატებს.ეშმაკმაც წაიღოს,სულაც არ მწყინს,მთელი ქაღალდები, მაგრამ ეს...დერეფანს კუპეთა ფრონტივით კვეთს,მოხელე პასპორტებს კრიბავს,აბარებს ყველა და ვაბარებ მეცსანუკვარ ალისფერ წიგნაკს.ზოგ პასპორტს ხვდებიან ღიმილით ბაგეზე,ზოგსაც ლაფს ასხამენ თავზე,თუ კრძალვას შეამჩნევთ მოხელესსახეზე - ინგლისის ლომია ყდაზე.ხან კუდის ქიცინს ბოლო აღარ უჩანს,ლამის თვალებით ყლაპოს, და იღებს,როგორც იღებენ საჩუქარს,ამერიკელის პასპორტს.დანახვა პოლონურის აურევს გზა-კვალს,პოლონურ პასპორტზე თვალებს კარკლავს,ეტყობა, აუღებელი სიმაღლეა.ეს მისთვის ნაცნობს არაფერს არ გავს,რაღაც გეოგრაფიული სიახლეაარც კი ატრიალებს გოგრას ცარიელსთვალებით არაფერს ეძებს პასპორტებსართმევს უსიტყვოდ დანიელსდა ვიღაც-ვიღაც შვედებს.უეცრად ლუკმა გადასცდა თითქოს ყელშიდა ამოხველებას ნატრობს:ბატონი მოხელე ათამაშებს ხელშიჩემს წითელკანიან პასპორტს.თითქოსდა ზღარბია,თითქოსდა ნაღმია ან სამართებელი მჭრელი,თითქოსდა შხამი ზედ გადმოანთხია,ორმეტრიანია გველი.მზერა მებარგულის საეჭვოდ იელვებს,უფასოდ წაიღებს ამ ბარგს,ჟანდარმი უყურებს გამომძიებელს,გამომძიებელი - ჟანდარმს.სიფათზე ეტყობა საწყალს სიჟანდარმე,სურვილი თვალების დაკორტნის,რადგანაც მფლობელი გახლავართ მენამგალა საბჭოთა პასპორტის.ყელს გამოვაბრდღვნიდი ბიუროკრატიზმს,მე პატივს არ ვცემ მანდატებს.ეშმაკმაც წაიღოს, სულაც არ მწყინს,მთელი ქაღალდები მაგრამ ეს...და ვიღებ შარვლიდან ჰაერში საქნევად,მსგავსად წითელ დროშის გაშლილის -იკითხეთ, შეგშურდეთ,მე მოქალაქე ვარ დიადი საბჭოთა კავშირის!ყველაზე საყვარელი ლექსი რამდენი იარარამდენი ნახარამდენი ილაპარაკარამდენი ჭამარამდენი იტირარამდენი იკამათარამდენი მოწიარამდენი იკითხარამდენი იშრომარამდენი იოცნებარამდენი იშოვარამდენი ივარჯიშარამდენი იძინარამდენი წერარამდენი ითამაშარამდენი დახარჯარამდენი მოიტყუარამდენი იცინარამდენი იავადმყოფარამდენი იწვალარამდენი ილოცარამდენი მოინანიარამდენი საინთელი დაანთოდა მაინც რა ყლეა. კოტე ყუბანეიშვილი
|
| |
|
|
