|
გრიგოლ აბაშიძე
|
|
| verikolataria | Дата: ორ, 12.03.2012, 23:57 | Сообщение # 1 |
 Admin
Группа: Администраторы
Сообщений: 378
Награды: 3 +
Репутация: 13001 ±
Статус: Offline
| ღმერთო...
ღმერთო, იქნება მე ღირსიც არ ვარ,
რომ მოგაწვდინო ცაში ლოცვანი.
მივყვები დღეთა გადათვლილ ქარვას,
გასრულდა ჩემი კრიალოსანი.
ჩემი სანთელი ჩემ თვალწინ ქრება,
ვაი, რომ ზოგჯერ შენთვის არ ენთო!
მე სულ ვამბობდი სიცოცხლის ქებას,
სიკვდილთან ცოტა მქონდა საერთო.
მომეც ძალა და მომმადლე რწმენა,
ეშმაკის ძლევად და საზიანოდ,
აღსარებისთვის ამიდგი ენა,
შენს საიდუმლოს რომ მაზიარო.
და მე შენდობის ღირსი თუ არ ვარ,
ქარს გაატანე ჩემი ლოცვანი...
მივყვები დღეთა გადათვლილ ქარვას,
გასრულდა ჩემი კრიალოსანი.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: კვ, 06.05.2012, 01:55 | Сообщение # 2 |
 Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ბინდისფერია სოფელი
„ბინდისფერია სოფელი, თანდათან უფრო ბინდდება,
წარმავალია ნათელი სულ მოსაჩვენად ბრწყინდება
რა არის ჩვენი სიცოცხლე ჩიტივით გაგვიფრინდება,
ჩვენს ნასახლარზე ოდესღაც ბალახი აბიბინდება.
იმასაც მოკლედ უვლია, ვინც გრძლად ეგონა იარა,
თოფს ჟანგი შეჭამს, ჟანგს – რკინა, კაცის გულს დარდის იარა,
მოვა სიკვდილი უჩინო, ერთ წამში აგვყრის იარაღს,
ჩვენ რას წავიღებთ იმქვეყნად, სხვას არა წაუღია-რა.
ლექსო, ამოგთქომ ოხერო, თორო იქნება ვკვდებოდე
და შენ კი ჩემად სახსოვრად სააქაოსა რჩებოდე,
მოსთქომენ ჩემებ სწორები, ფანდურის ხმაზე ვყვებოდე,
ქვეყანა მხიარულობდეს და მე საფლავში ვლპებოდე.
მოსთქომენ ჩემებ სწორები, ფანდურის ხმაზე ვყვებოდე,
სახლო არ დაინგრეოდე, ცოლო არ გასთხოვდებოდე…“
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ოთხ, 30.05.2012, 18:37 | Сообщение # 3 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ***
ის მოდის ზღაპრულ მშვენებით სავსე,
ასული ცეცხლის ნგრევის და შფოთის,
ტყვიების თქეში გადასდის თავზე
და დაცემულთა გვამებზე მოდის!
თმებში უბრწყინავს ხანძრების ფერფლი,
ფეხს რომ აბიჯებს ტყვიით მოცელილთ,
ვაშას მოსძახის მისსივე მსხვერპლი,
მის ნატერფალზე სისხლის მკოცნელი.
ძირს დამსხვრეული გდია უღელი,
მაჯებს აჩნია ბორკილის ჟანგი;
მოდის ამაყად წარბშეუხრელი
და წინ მოუძღვის ღვთიური ჰანგი.
სანდომიანი და ფეხშიშველი
მოდის ღვთაების ხელით ნახატი,
მოდის მიმნდობი და მიმზიდველი
და შუბლს უმშვენებს სისხლის ნაკადი.
ოცნება ხალხთა, ნატვრა მგოსანთა,
მოდის, მოაფრქვევს ელვას ტყვიებად...
მზის ამოსვლას ჰგავს მისი მოსვლა და
მას ყველაფერი ეპატიება.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 31.07.2012, 19:54 | Сообщение # 4 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ვალი
წლების ფანტელი რაც უფრო მათოვს,
რაც თავდაღმართის დასასრულს ველი,
თვალს ვერ ვუსწორებ შანდორს და ტატოს,
მზერას ვარიდებ დარცხვენით შელლის.
ხანდაზმულობას სულ ვერ ვიფერებ,
თუმცა დიდი დღეც ბედის ძღვენია
და რომ გრძელდება ჩემი სიბერე,
ლერმონტოვის და კიტსის მრცხვენია.
თვალს ვერ ვუსწორებ შანდორს და ტატოს,
ვისი სიტყვა და ლექსიც მემართა...
ვალის გადახდა მათთვის მეც მმართებს,
რაკი მათი დღე მეც მომემატა.
უნდა ვიხადო დღესაც და ხვალაც,
რაკი სიცოცხლეს ვეღარ ვეხსნები,
რაკი დაწერა მეც მადევს ვალად
დაუწერელი მათი ლექსების.
და ვიდრე გამსრესს სიმძიმე ვალის,
მიჯობს, ჩემთვისაც მალე დაღამდეს,
თორემ როდემდის ვარიდო თვალი
მათ ვისი დღითაც ვცხოვრობ აქამდე.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 31.07.2012, 19:55 | Сообщение # 5 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| გვაპატიებენ?!
უღელტეხილებს გავცქერ გიჟივით,
ნისლები დაძრა ცრემლების ორთქლმა,
მზარავს უმწეო ბავშვთა ჟივჟივი
და ძუძუ გამშრალ დედების მოთქმა.
გოდებად უძღვის მათ გრძელ ქარავანს,
წყევლა აწმყოსი, გმობა წარსულის,
და ჩემს ბედს ვყვედრი, ბრმა რომ არა ვარ,
ყრუ რომ არა ვარ სმენადახშული.
ცივი მზერა მდევს გაყინულების,
არსად ვარდები, არსად იები...…
_ გვაპატიებენ მათი სულები?
_ არ გვაპატიებენ.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 31.07.2012, 19:57 | Сообщение # 6 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ცხოვრება მკაცრი და სასტიკია
ცხოვრება მკაცრი და სასტიკია,
მე კი თვალებზე ბინდი მეფარა...
მისი ფეხის ხმაც არ გამიგია,
სიბერე ისე შემომეპარა.
ნიაღვარივით უცებ გავარდა
ჩემი წილი დრო, კი არ გავიდა...
არც მომავლისგან ველი სამართალს,
არც მსურს გავლილის გავლა თავიდან.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 31.07.2012, 20:01 | Сообщение # 7 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ორგვარი სინანული
გვიან მივხვდი: ყოველი,
ცუდიც, კარგიც მოაქვს დროს.
ჩემს ბედს ვგმობდი, რომელმაც
შენს დაცემას მომასწრო.
ეხლა სინანულსა მგვრის
ნაღვლიანი ფიქრები:
შენ რომ აღორძინდები,
მე ხომ აღარ ვიქნები!
მე მივდივარ, შენ გტოვებ,
თითქმის სასომიხდილად.
შენ აღდგები, მაგრამ მე...
მე შენ ვეღარ გიხილავ!
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 31.07.2012, 20:03 | Сообщение # 8 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| რა დამაძინებს
გადაიარე, შავო ღრუბელო,
მოთქმავ მიყუჩდი, ცამდის ასულო!
ვაი დალო და ვაი ჭუბერო,
ვაი გოლგოთის გზავ, უსასრულო!
ბალღებს რა უნდათ ამ ბნელ ღამეში,
როგორ დაძლევენ ამ გრძელ მანძილებს!?
მე მათი კვნესა ახლაც ჩამეცმის,
რა დამძინებს, რა დამაძინებს!
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 31.07.2012, 20:04 | Сообщение # 9 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| უკანასკნელი სათხოვარი
უფალო, ყური მოაპყარ ჩემკენ,
თხოვნა მაქვს მცირე და უმნიშვნელო,
რაკი არ მკითხე და ისე შემქმენ,
რას იზამ, შენვე უნდა მიშველო.
მე დავიცალე რჩეულ სიტყვებად,
მათ ვტოვებ, როგორც წმინდა ნაწილებს,
მგონი არც ვინმეს ვალი მიმყვება,
არც წყევლა-კრულვით ვინმე მაცილებს.
მათუსალობის არ ვარ მდომელი,
სიკვდილშიც არვინ არ მეცილება,
ვიცი, გარდაქმნა ბევრჯერ მომელის,
ბევრი მომელის სახეცვლილება.
წინ გრძელი გზა მაქვს ბნელით მოცული,
უსასრულო და უსწორ-მასწორო,
ფრთოსნად, ბალახად, წვიმად მოსული,
მშობელ ქვეყანას არ მომაშორო.
აქ დავასვენებ ჩემს დაღლილ სხეულს,
სადაც მის მცველად უნდა ვმდგარიყავ,
ფრინველად ქცეულს, მცენარედ ქცეულს,
საქართველოდან ნურსად გამრიყავ.
ჭურჭლად, რაც გინდა მიეცი ჩემს სულს,
როგორც სიმაღლის ნატვრა მთასვლელებს,
მე თვით სამოთხის ნათელშიც შესულს
სამშობლოს ნატვრა არ მომასვენებს.
როცა ქართულ ცას თვალს ვეღარ მოკრავს,
ვიცი, არ უნდა ამას მინობა,
ჩემს სულს სამშობლოს სიშორე მოკლავს,
როგორც ჰაერის უკმარისობა.
და გამიღებს კარს მაცხოვარი,
ყოვლის შემნდობი, რისხვის გარეშე,
მე ერთადერთი მაქვს სათხოვარი _
“იქაც” მამყოფოს მშობელ მხარეში!...
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 31.07.2012, 20:07 | Сообщение # 10 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ვერ შემაძულებ!
სიბნელევ, საქართველოს ცაზე დაძრულო,
მაკმარე, ნუ მისევ ავსულებს,
ნუ ცდილობ სამშობლო შემაძულო,
ვერ შემაძულებ!
მე უკუნს იქითაც ვხედავ ცისკარს,
თუმცა მშობლის კვნესა მესმის გამუდმებით,
რაც უფრო მებრალება, მით უფრო მიყვარს,
მე მის სიყვარულს ვერ განვუდგები.
გასრულდი, ქარიანო ნოემბერო,
სამშობლოვ, განერიდე ბნელს და ბოროტს...
მიმიშვი, შენს წყლულებს მოვეფერო,
მაცალე, შენს იარებს ვეამბორო!
|
| |
|
|
