|
კაპრიზი
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 14.01.2017, 22:55 | Сообщение # 191 |
 Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| უკვე იმედის ზღუდე
მოემტვრა,
დღეებს მომავლის ფიქრით
შემოსილს,
ძნელია დარჩე ქართველ
პოეტად,
ძმაო, დღევანდელ
საქართველოში.
ჰოდა ერთმანეთს
როგორ არ ვუთხრათ
რომ სულიერად
ისე დავბერდით,
მხოლოდ ლექსებში
გვრჩება საკუთრად -
ბანა,
სოხუმი,
ტაო,
შატბერდი.
ბედის მისხალი მაინც
გვქონოდა,
ახლა იმედი გვქონდეს
რაღასი -
ტუჩთან მოკვნეტილ მხარეს
ვგლოვობთ და
სადღაც უტუჩოდ დადის
აფხაზი.
თუნდაც სისხლით და
თუნდაც დებოშით,
რამე ვიღონოთ,
სანამ გაგვთელავს
ეპოქა,
თორემ საქართველოში
ძნელია დარჩე
ქართველ - ქართველად.
და თუ კი ვინმეს
ახლა არ სძინავს
დაძინებაში
ეს ლექსი უშლის,
ქვეყანას გულ-თან
დაუდე ბინა,
რადგანაც აღარ
გეტევა გულ-ში.
ამ ტკივილებზე,
ამ სისუსტეზე,
თუნდაც ბოღმით და
თუნდაც მხილებად,
ყველაფერი ვთქვათ
დროა სანამდის
და სანამდისაც
გვეთქმევინება...
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 14.01.2017, 23:05 | Сообщение # 192 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ბაბას თოხზე შემოუსვამს მირაჟი,
მზე ჩადის და დღეებს წნელში ჩაფენილს,
ნენე ჩადებს მატყლის ნაქსოვ წინდაში,
საღამო კი ბორანოს სუნს აცრის,
წარსულია ახლა სულ ყველაფერი,
ოცი სახლი არის სოფლის ტირაჟი
და ცისფერი ბალახებით ნაფერი,
შურდულივით მოვარდება საცრის -
სათხოვებლად მეზობელის გოგონა,
ლამაზი და თან რარიგად ლამაზი,
ჩემი მზერა დაიჭიროს ოღონდ და
რას არ ვიზამ პოეტივით ბიჭი,
ოცნება მაქვს შვიდიათასსამასი,
ფიჩხებს ჩუმად შევაგროვებ კოცონთან
და იმ ციცას რომელიც მე მომწონდა
წამოვიწვენ ერთი ცალი ფიჭვის -
ბებერ ხესთან საიდანაც დუნიას,
ჩაკვნეტილი დაკვნესება ესმის...
მთელ სოფელს კი დილით ლექსის სუნი აქვს,
პატარა და უძინარი ლექსის.....................
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 14.01.2017, 23:15 | Сообщение # 193 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| იაღივით გითქვეფს წლები ძუძუს და
გიმწიფდება ეგ ელამი კერტები,
სისხლი ბიჭებს ჯენნეთივით უდუღდათ,
ბეჩი ვიყო შეთიანის ბრალია,
გიყურებ და ვახალგაზრდავბერდები,
თივაგადმოგდებული დგას ნალიაც -
ცქერით შენი ანტერო და მუზირო,
გოგოვ ღელის, გოგოვ მზის და მდინარის,
ნეტაი კიდევ რამდენ ხანს და ვუმზირო,
შენ ჩიჩვირზე მზის ნაწნავს და შეითანს,
ჩენგე დაბლა ჩამომშპეს და ვინ არის,
ვინც ჩემს დერდში ბოლო კაკალს შეიტანს.
დილხორ-დილხორ დაგიტკეპნი სურვილებს
და ფიწალზე წამოვაგებ შეგრძნებას,
ახლა მხოლოდ მთავარია იუზი,
შენფერები ბევრი დიმიღუნია -
დაგარწმუნებ - თუ იგემებ სიურპრიზს,
რომ ხულოდან დაწყებულა დუნია.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 14.01.2017, 23:29 | Сообщение # 194 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ლექსი ლექს და წელი წელდა
შემისრულდა ცხრამეტი,
აჭარული უფრო მსდევდა
ინნატტემპერამენტი.
ღამდებოდა სოფელი და
თენდებოდა სოფელი,
ქალაქიდან ამევყვანე
ერთ დღეს ლურჯი ოპელი.
დემეხვიენ გოგოები,
მზია, ლალი ციური
და ერთ დღეში ასე გავხდი
ძალზედ სიმპათიური.
მემედ ბიძას მოუვიდა
დღენი ინფაქტიური,
მაფასებდა უპირველეს
სიძედ სოფლის ჟიური.
ცოტა ხანი რომ მევთმინე,
ზვინის კარი გაიღო,
რა ვიცოდი ბრიყვმა მაშინ
ალიმენტი რა იყო.
საქმე როცა გიმირჩიეს,
მე გამოვდექ მტყუანი,
იმ დღის მერე მქვია სწორედ
დონ დილხორა ჟუანი.
ციცას? - ხელი მოვკიდე და
ჯამეს უკან გევედი,
ტინკლი ტინკლი,
ტანკლი ტუნკლი,
ბაი, ბაი მემედიიიიიიიი.............
როინ აბუსელიძე
|
| |
|
|
| nukria | Дата: კვ, 15.01.2017, 00:00 | Сообщение # 195 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| დიმიყურეთ, მოგახსენოთ ჩემებური ხებერი,
მამაჩემი თუ ადვილად გააქილიკბითურეთ,
ის გამოდგა ბლუცუნაი და ჩემი ძმა კი ბეყერი,
ხალხმა იმითვალწუნა და ყველა უნდოდ მიყურებს.
მეიფიქრეთ ვითომ ზვინში რამე ცუდი ვიკადრე,
სულ ტყუილად ლაპარაკობთ ჩემზე სოფლის კაცები,
გეფიცებით ეს მუცელი ორსულობით კი არა,
გემებერა იმის გამო, რომ თვალი მაქვს ნაცემი...
ერთჯერ შევცდი და საქვეყნოდ, დემემართა ამფერი,
ღამით შეყვარებულივით მძინავს თვალებგახელილს,
მაგას დუუდგა თვალები და მოშპა ბეჩი ხაპერი,
მაგის მემრე გატყდა ჩემი ძილიცა და სახელიც.
მაგრამ ვნახოთ, რა იქნება, ჩემებურად შევბედე,
ამ ლექსიდან გეიგებს ჰელბეთ, იმას მემრე რომ მიყვარს,
დამწყნარდება გადარევლი, ჩემი ბაბაი მემედი,
ვინმე ხელს თუ მომკიდებს და ერთ დღეს ცოლად მომიყვანს.
გიორგი გაბაიძე
|
| |
|
|
| nukria | Дата: კვ, 15.01.2017, 13:01 | Сообщение # 196 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ნეტავი კიდევ თუ მეღირსება,
მესმოდეს სოფლად ყივილი მამლის,
როს ძილის გუდა ამოივსება,
ფრთხილი ჭრიალი მესმოდეს კარის. ჩემს სასთუმალზე შემოჯდეს მზე და
მარტო ოცნებაც ამაზე რად ღირს,
გამაღვიძებდეს ტკბილი ხმით დედა,
ფერად-ფერადი სიზმრებით დაღლილს. მეტყოდეს მშვიდად, იხდენდეს სიცილს,
(სადღაც ტკივილის დროც ხომ მთავრდება)
_ადექი შვილო, ბავშვები გიცდის
და სათამაშოდ გაგვიანდება. /ნანა მეფარიშვილი/
|
| |
|
|
| nukria | Дата: კვ, 15.01.2017, 13:14 | Сообщение # 197 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ვერ მოვიხდინე ფუნჯები მხატვრის,
ღამის ფერიებს ვერ მივემსგავსე,
მარტოდენ ჩემი ბავშვური ნატვრის,
ხურჯინი მქონდა პირთამდე სავსე. შემოდგომისფერს მოვგავარ ფოთოლს,
ქარი მატარებს სურვილისამებრ,
მალე ზამთარიც მოვა და მოთოვს,
გამარტებამდე ასე ვიწამებ. დაესვენება ლექსები ფურცლებს,
დრო გადასერავს მერიდინებს,
ჩემს ნატვრებს მაინც დავტოვებ უცვლელს,
ფერადებსა და იმედიანებს. /ნანა მეფარიშვილი/
|
| |
|
|
| nukria | Дата: კვ, 15.01.2017, 13:38 | Сообщение # 198 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| თუმც არ გააჩნდა სხვა სიმდიდრე
ფუნჯების გარდა,
ნაშოვნ გროშებით თეთრ დუქანში
ღვინოსა სვამდა.
ხატავდა ყველას: ლამაზმანებს,
წვრილ-წვრილ კინტოებს,
ნიკალასნაირ შედევრებს დღეს
ვერავინ ტოვებს.
თუმც სიცოცხლეში ახლოს არვინ
არ მიიკარა,
ბედნიერია საქართველო -
ჰყავდა ნიკალა.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: კვ, 15.01.2017, 13:42 | Сообщение # 199 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ისე მენატრება დედაჩემი -
მიკვირს მონატრებას როგორ ვუძლებ!
ვიდრე დავითვრები ზედაშეთი,
მოდი... მომეკარი გოგოვ გულზე!
ისევ დამიამე ტკივილები,
თორემ გავაფრენ და ვერ მიშველი!
ამიტირდებიან გვირილები,
მიწას ცრემლით მორწყავს ჩემი შველი!
ბეჩავს ჩახუტება შენი მსურის,
როგორც დაჭრილ ირემს წყაროს წყალი!
ვმარცვლავ კრიალოსანს ჩემი სულის,
ვიდრე ხატიც მიცავს სალოცავი!
ისე მენატრება დედაჩემი -
ლამის ჰამლეტივით შევიშალო!
თუმც მსურს ისევ დავთვრე ზედაშეთი -
ვცდილობ არაფერი შემეშალოს!
|
| |
|
|
| nukria | Дата: კვ, 15.01.2017, 19:21 | Сообщение # 200 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| დიმიყურეთ, მოგახსენოთ ჩემებური ხებერი,
მამაჩემი თუ ადვილად გააქილიკბითურეთ,
ის გამოდგა ბლუცუნაი და ჩემი ძმა კი ბეყერი,
ხალხმა იმითვალწუნა და ყველა უნდოდ მიყურებს.
მეიფიქრეთ ვითომ ზვინში რამე ცუდი ვიკადრე,
სულ ტყუილად ლაპარაკობთ ჩემზე სოფლის კაცები,
გეფიცებით ეს მუცელი ორსულობით კი არა,
გემებერა იმის გამო, რომ თვალი მაქვს ნაცემი...
ერთჯერ შევცდი და საქვეყნოდ, დემემართა ამფერი,
ღამით შეყვარებულივით მძინავს თვალებგახელილს,
მაგას დუუდგა თვალები და მოშპა ბეჩი ხაპერი,
მაგის მემრე გატყდა ჩემი ძილიცა და სახელიც.
მაგრამ ვნახოთ, რა იქნება, ჩემებურად შევბედე,
ამ ლექსიდან გეიგებს ჰელბეთ, იმას მემრე რომ მიყვარს,
დამწყნარდება გადარევლი, ჩემი ბაბაი მემედი,
ვინმე ხელს თუ მომკიდებს და ერთ დღეს ცოლად მომიყვანს.
|
| |
|
|
