|
ტერენტი გრანელი
|
|
| nukria | Дата: პარ, 14.09.2012, 23:22 | Сообщение # 31 |
 Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| მოგონება ქარში
ქარია მძლავრი და საღამოა,
ცაზე ყვითელი ღრუბლები რბიან.
იმას არ ველი, ის აღარ მოვა.
იმაზე წუხელ არ მიფიქრია.
მზე დაიმალა ყვითელი ფერით
(არც ეს ბედია არზე ნაკლები).
მთაზე ჩამოწვა ლურჯი ღრუბელი,
ღრუბელი, მსგავსი მაღალ აქლემის.
ქარია ისევ და საღამოა,
ქარმა ჩემ სურვილს ფრთები მოსტეხა.
ის არ მოსულა, ის აღარ მოვა,
ის დადიოდა ბაღში ოდესღაც.
ღამდება და მეც ვცილდები საზღვარს,
საღამოს დარდი უფრო მწარეა.
ის ალბათ თეთრი თოვლია სადღაც,
ის შორეული სიმწუხარეა.
ო, ყოველივე როგორ მომბეზრდა,
ქარია ისევ და საღამოა.
ის დაიკარგა ქარში ოდესღაც.
იმას არ ველი, ის აღარ მოვა.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: პარ, 14.09.2012, 23:24 | Сообщение # 32 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| მთაწმინდა
ტიციან ტაბიძეს
როგორც ლანდი, ისე ვარ
და ეს ფიქრი არ მიდის.
ასეთია თვისება
ღრუბლიანი ამინდის.
გუშინ ისევ ვნაღვლობდი,
ეს ვარდები რად მინდა?
ამოვედი მაღლობი
და ვეწვიე მთაწმინდას.
ქალაქი გავს მორიელს
(ახლა რა დროს ძილია) .
აქ მარხია ორივე -
აკაკი და ილია.
როგორც ღმერთი, ისე ვარ
და ეს ფიქრი არ მიდის.
ასეთია თვისება
ღრუბლიანი ამინდის.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: პარ, 14.09.2012, 23:28 | Сообщение # 33 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ვანო სარაჯიშვილს
დაეშვა ფარდა, დაბნელდა სცენა,
შეწყდა შრიალი და მისტერია.
ვანო! აღსრულდა შენი სიმღერა:
"თავო ჩემო, ბედი არ გიწერია!''
და ახლა ირგვლივ გლოვის წამია,
წამია გლოვის, ცრემლების გარდა.
ქართულ სცენაზე მძიმე ღამეა,
ქართული სცენა დამგლოვიარდა.
შენ გადაფრინდი სინათლის იქით,
რომ მხოლოდ ნისლი იყოს კარავი.
და გვირგვინების მწუხარე რიგი
ახლა შენს მაღალ კუბოს ფარავენ.
დღეს აღარა ხარ, ძვირფასო, მაგრამ
ჩვენთან ელვარებს შენი ნათელი.
სამწუხაროა, რომ ასე გაჰქრა
შენი ხმა: ცეცხლი და ჟრუანტელი.
დაეშვა ფარდა, დაბნელდა სცენა,
თვალები მაინც შენ გიცქერიან.
ვანო! აღსრულდა შენი სიმღერა:
"თავო ჩემო, ბედი არ გიწერია''!
|
| |
|
|
| nukria | Дата: პარ, 14.09.2012, 23:30 | Сообщение # 34 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| გალაკტიონს
ერთად ვხეტიალობდით თბილისის ბულვარებში,
რესტორნებში, ბაღებში, და მე არსად არ გტოვებდი.
შენ პოეტად შეგიცნეს, როს ჩაგხედეს თვალებში,
მე კი დავრჩი მტკვრის პირად და უსახელო პოეტი.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: პარ, 14.09.2012, 23:30 | Сообщение # 35 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| გალაკტიონი
გალაკტიონი
ყოველთვის დიდი,
გალაკტიონი
ზეცისკენ მიდის.
გალაკტიონი
ზეცისკენ მიდის,
გალაკტიონი
ყოველთვის დიდი.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: პარ, 14.09.2012, 23:32 | Сообщение # 36 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
|
ხომ მაღელვებს მე ასე
ხომ მაღელვებს მე ასე
თეთრი ფიქრის თარეში.
სხვა პოეტი ვერ დასწერს
ლექს ოთახის გარეშე.
და ზეციდან - ეს ღმერთი,
და გულიდან - ეგ სისხლი.
და ვარ თითქმის ყოველთვის
განწყობილი ლექსისთვის.
მიწა, ცა უმაღლესი, -
ხომ პოეტის გულია.
და მგონია მე ლექსი
ყველგან გაბნეულია.
გული შენთვის გავწირე,
ირგვლივ ვხედავ რაღაცებს.
წუხელ ლექსი დავწერე,
დღეს გადამაქვს ქაღალდზე.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: პარ, 14.09.2012, 23:34 | Сообщение # 37 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| შემეძლო მეტის მოცემა
შემეძლო მეტის მოცემა,
მე დავსნეულდი უდროოდ.
შორს გამიტაცა ოცნებამ,
სულში სიჩუმე მყუდროობს.
მიდის ეს მტკვარი - მდინარე
და მოიღრუბლა ცა უფრო.
ძვირფასო, აბა, ვინ არი?
ისევ მარტოკა ვსაუბრობ.
ასეთი განწყობილება, -
სამარე უკვე მზად არი.
ეს შემოდგომა ილევა
და მოდის თეთრი ზამთარი.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: პარ, 14.09.2012, 23:35 | Сообщение # 38 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ქარმა ხომ ბევრი ფიქრი დატოვა
ქარმა ხომ ბევრი ფიქრი დატოვა,
ცისკენ გაფრინდნენ თეთრი მტრედები.
ყველას მოვშორდი, ახლა მარტო ვარ,
ახლა უმიზნოდ დავეხეტები.
დავტოვებ ქუჩას და მთისკენ წავალ,
მე ისევ ბედის გრიგალს მივყვები.
ვიქნები, ეს მზე სანამ არ ჩავა,
სანამ ფიქრებით არ დავიღლები.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: პარ, 14.09.2012, 23:40 | Сообщение # 39 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ვარ ასეთი, ვარ ყოველთვის კენტი,
ჩამოეშვა მოგონების ფარდა.
და, ძვირფასო, მე რა მინდა მეტი
ამ სიცოცხლის და ლექსების გარდა.
შუადღეა და მივდივარ ასე,
არ ველოდი მე ამნაირ მოღლას.
მე ლექსები გამაფრენენ ცაზე,
მე ლექსების სიხარული მომკლავს.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 09.10.2012, 17:14 | Сообщение # 40 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ეს ფიქრი წავა ოცნების იქეთ
და შენ გაჩნდები, როგორც მისანი.
მე დღესაც ვნანობ, რომ ვერ გამიგე,
რომ შენ ამდენ ხანს ვერ გამიცანი!
თუმცა სიცოცხლე მაინც კარგია,
ღამის გრიგალი თავზე მევლება.
სიკვდილის გარდა, კიდევ რა ჰქვია
ჩემს ასეთ გლოვას და აღელვებას?!
ვფიქრობ, ხვალისთვის ძალას დავიკრეფ,
ვფიქრობ, მძიმეა ჩემი მიზანი.
ვნანობ, ამდენ ხანს რომ ვერ გამიგე,
რომ შენ ამდენ ხანს ვერ გამიცანი!
|
| |
|
|
