|
ლექსები
|
|
| nukria | Дата: ხუთ, 14.09.2017, 20:25 | Сообщение # 91 |
 Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| პირველი საოცრება,დედაჩემო,
გულია შენი.
მეორე საოცრება-სითბოა შენი.
მესამე საოცრება-
შენი ღიმილია,
მეოთხე საოცრება-ცრემლია შენი.
მეხუთე საოცრება-რწმენაა.
მეექვსე საოცრება-ლოცვააა...
მეშვიდე საოცრება-
სულია შენი!
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ხუთ, 14.09.2017, 20:31 | Сообщение # 92 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ...უფალი იქნება ჩვენი შემწე!
ოღონდაც ერთმანეთი გვიყვარდეს!
ოღონდაც ერთმანეთი გვიყვარდეს!
ოღონდაც ერთმანეთი გვიყვარდეს!
მორის ფოცხიშვილი
|
| |
|
|
| nukria | Дата: პარ, 15.09.2017, 19:32 | Сообщение # 93 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ცისფერი ლექსით ბარათგაშლილი,
მთასთან მივყავარ მერანებიანს.
დიდი გალა და ბარათაშვილი,
მაბოდებენ და მელანდებიან.
მათ ანაღვლებდათ მთაწმინდის მთვარე,
ბედი სტკიოდათ დიდი ქართლისა.
ცისფერი ღრუბლით ნაწვიმი მხარე,
ღმერთან ფართოა ხიდი მართლისა.
მტკვართან ჩამოწვა ცისფერი ნისლი
და გაიხიზნა მთაწმინდის მთისკენ.
არ მაქვს ფეხები იმ მთასთან მისვლის,
მაგრამ ხელები მიმიყვანს მისკენ.
როცა ზეცისკენ არ ვიყურები,
უფლის ხმას ვისმენ გარნიტურებით.
შენთვის არაფერს დავიშურებდი,
პოლუსები გაქვს მაგნიტურები.
ლექსებს მიფეთქებ ქალი ატომით,
კაპიტანია გალა არგოსი.
მძირავს ტატოსფრად პალიასტომი,
ხან კუნძული ვარ გალაპაგოსის.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: პარ, 15.09.2017, 19:42 | Сообщение # 94 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| მზემ შენთან ერთად პირი იბანა.
ბიბინებ ქარში ყანა უმკალი
და მეშინია, გასათიბავად
არ მოგეპაროს ვინმე წუნკალი .
სინამდვილეა ყველა იგავი ,
და , იმდენად ვარ შენით ნატიფი ,
არ შემოგიჩნდეს ვინმე , მთიბავი-
ფეხებს დამიჩხვლეტს ყანა ნათიბი .
მე გული მტკივა , როცა თიბავენ
თუნდაც ამაშიც ვერ გავერკვიე .
გულზე ყვავილებს რისთვის იბნევენ?
რატომ უწერენ სიკვდილს რექვიემს .
მზემ შენთან ერთად პირი იბანა.
ბიბინებ ქარში ყანა უმკალი
გდარაჯობ მუდამ , გასათიბავად
რომ არ მოგადგეს ვინმე , წუნკალი .
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 16.09.2017, 13:54 | Сообщение # 95 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ესეც მაპატიე დედი,
ვიცი ცუდად შევცვალე ჩემივე ბედი,
შვილების ნახვას თუ ვერ მოვესწრები,
გადაეცი მათ სიყვარულს ვერ შემიცვლის წლები,
დეე ცივზე ცივი არის ციხის კედლები,
მეკი მენატრება შენი თბილი ხელები,
აქ ახალგაზრდაც იცი დე ბერდები,
აქაური ცხოვრებით დღითიდღე ბრძენდები,
გამოვსწორდე ვცდილობ გამოვსწორდე ვეცდები,
არ შეგარცხვენ შენ და არ შემირცხვენია ჩემები,
ისე ვარ როგორც ფსკერზე ჩაძირული გემები,
აქ თუ მოვკვდი დე იმ ქვეყნად შეგხვდები.
(მოხეტიალე პოეტი)
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 16.09.2017, 14:29 | Сообщение # 96 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| დიდმარხვის შაბათს კნორინგი,
სიონის ტაძარს ეწვია...
ცდილობდა ,,ხელმწიფის ნება'',
ალყაში შემოექცია.
ნაწილმა ფიცი მიიღო,
სხვამ კი ღირსება არჩია...
მერე , ამ წლებმა ისედაც,
,,საქმენი გადაარჩია''.
კათალიკოსი ანტონი,
ციმბირში გადაასახლეს...
,,სარწმუნოების საკითხი'',
ისევ, საჭიროდ ჩათვალეს.
სასწავლებელი გაიხსნა,
,,თავადაზნაურთ უხარის''...
ზღვა თუ ჭიქაში ჩაიქცა,
ასეთ წყალს....მე რა ვუთხარი!!!
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 16.09.2017, 14:32 | Сообщение # 97 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ბნელში იცინის ღამის ჩრდილები,,
მოჩანდა როგორც როკვა ნიმფების,
ძალიან დიდხანს გაგრძელადა ქარი,
ცა კი ირწევა ვით ზღვაში ნავი.
გადაქანებულ ცის მოღამებამ,
გულში იფეტქა შენ მონატრებამ,
და ყაჩაღივით მომტაცა ქარმა,
სულში რჩენილი მშფოთვარე განცდა.
სადღაც ეჟვანი ობლად წკარუნობს,
თითქოს ჩემსავით ისიც ნატრულობს,
ხეს მოწყვეტილი ფოთოლის მსგავსად
სივრცეს ვევლო და ამიხდეს ნატვრა.
შეუმჩნეველად გნახავ სადც ხარ,
დაგეფინები ფეხთით ფარდაგად...
ვაი თუ ქარმა დამაღალატა,
და ობლად დავრჩე,სივრცე ნავალად.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 16.09.2017, 14:33 | Сообщение # 98 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ბნელში იცინის ღამის ჩრდილები,,
მოჩანდა როგორც როკვა ნიმფების,
ძალიან დიდხანს გაგრძელადა ქარი,
ცა კი ირწევა ვით ზღვაში ნავი.
გადაქანებულ ცის მოღამებამ,
გულში იფეტქა შენ მონატრებამ,
და ყაჩაღივით მომტაცა ქარმა,
სულში რჩენილი მშფოთვარე განცდა.
სადღაც ეჟვანი ობლად წკარუნობს,
თითქოს ჩემსავით ისიც ნატრულობს,
ხეს მოწყვეტილი ფოთოლის მსგავსად
სივრცეს ვევლო და ამიხდეს ნატვრა.
შეუმჩნეველად გნახავ სადც ხარ,
დაგეფინები ფეხთით ფარდაგად...
ვაი თუ ქარმა დამაღალატა,
და ობლად დავრჩე,სივრცე ნავალად.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 16.09.2017, 14:39 | Сообщение # 99 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| მიდიის ყვავილს დავეძებ წლები,
სასახლის ბაღში ისევ ყვავიან....
ამიტისს ახლა სიტყვას ვინ ეტყვის,
ახლა, ხომ მისთვის არვის სცალია.
მეფემ ააგო მაშინ სასახლე,
ის ახლაც ეტრფის, თავის ამიტისს....
ღმერთო , ეს სახლი ერთხელ მანახე,
სიზმარში ნანახს, ისე განვიცდი.
მიდიურ ყვავილს დავეძებ წლები,
მაკედონელო შენც იქ იყავი...
ახლა მჭირდება მე შენი ფრთები,
წარსულო! ერთი სიტყვა მითხარი.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 16.09.2017, 14:45 | Сообщение # 100 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ძლიერ ვწუხვარ ხანდახან,
რად დავყოვნდი ჭაობში,
სულის მუზას ხელი ვკარ,
მოვემწყვდიე ხაროში.
გული მწყდება წარსულის,
დრო დავკარგე საჭირო,
ცრემლებს ვეღარ ვიკავებ,
არ მსურს მისთვის ვიტირო.
რადგან ის წარულია,
გადავლახე ყორღანი,
იქ გავმწესდი,სადაც რომ
ლექსებზე ჩქეფს ორღანი.
მუზამ მხრები გაშალა,
აისრულა წადილი,
გულში სიმი გაჟღერდა,
აფრიალდა მანდილი.
ქართლის დედამ დასძლია
სრული თავისუფლება,
გულში სხივი ჩაიდგა,
ნიავი ეფერება.
გულით მუდამ მზიანი,
განწყობა კი კეთილი,
მეგობრები მრავალი
უეთიერთობა თბილი.
მიხარია რომ ვნახე,
ჩემი გზის გაგრძელება,
კალამი და ფურცელი,
არ როს დამიძველდება!
|
| |
|
|
