|
ბესო ხომერიკის თარგმანები
|
|
| nukria | Дата: სამ, 16.10.2012, 01:34 | Сообщение # 21 |
 Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| Бела Ахмадулина
СНЫ О ГРУЗИИ
Сны о Грузии - вот радость!
И под утро так чиста
виноградовая сладость,
осенявшая уста.
Ни о чем я не жалею,
ничего я не хочу -
в золотом Свети-Цховели
ставлю бедную свечу.
Малым камушкам во Мцхета
воздаю хвалу и честь.
Господи, пусть будет это
вечно так, как ныне есть.
Пусть всегда мне будут в новость
и колдуют надо мной
милой родины суровость,
нежность родины чужой.
<<<<<<<<<<<<<<<
>>>>>>>>>>>>>>>
სიზმრები საქართველოზე …
სულში მეღვრება სითბო
და სისხამ დილას მდელოზე
ყურძნის ბადაგის სიტკბო.
მე არაფერზე არ ვნანობ,
არც არაფერი მინდა,
სვეტიცხოველში დავანთო
სანთელი, ერთი ციდა.
მოვეფერები, შევაქებ
პატარ-პატარ კენჭებს,
განსაცდელსაც ნუ შეახებ,
ღმერთო,ძველისძველ კედლებს.
მეც ფათერაკი მაშოროს,
(მე ხომ სულ მცირედს ვითხოვ),
სიმკაცრემ ჩემის სამშობლოს,
სხვისი სამშობლოს სითბომ.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 16.10.2012, 01:34 | Сообщение # 22 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| А.Ахматова
Сладок запах синих виноградин...
Дразнит опьяняющая даль.
Голос твой и глух и безотраден.
Никого мне, никого не жаль.
Между ягод сети-паутинки,
Гибких лоз стволы еще тонки,
Облака плывут, как льдинки, льдинки
В ярких водах голубой реки.
Солнце в небе. Солнце ярко светит.
Уходи к волне про боль шептать.
О, она, наверное, ответит,
А быть может, будет целовать.
>>>>>>>>
<<<<<<<<
ა.ახმატოვა
შავი ყურძნის მათრობელა სუნი...
მე შორეთი მიწვევს დაბინდული.
შენი ყრუ ხმა - უსიცოცხლო, ჩუმი.
არავისზე მე არ მწყდება გული.
მტევნებს შორის ობობების ბადე,
როგორც ვერცხლი, მოსდებია ვაზებს.
ღრუბელი კი ამ დროს ღრუბელს დასდევს
მორაკრაკე ნაკადულის წყალზე.
მზე კი ციდან ნათელ სხივებს ისვრის.
შენს ტკივილზე მოუყევი ტალღას.
ის მოგისმენს და მერე,ვინ იცის,
გიპასუხებს და გაკოცებს ალბათ.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 16.10.2012, 01:35 | Сообщение # 23 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| АЛЕКСАНДР ПУШКИН-К***
ალექსანდრე პუშკინი-კ***-ს
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Я помню чудное мгновенье:
Передо мной явилась ты,
Как мимолетное виденье,
Как гений чистой красоты.
В томленьях грусти безнадежной
В тревогах шумной суеты,
Звучал мне долго голос нежный
И снились милые черты.
Шли годы. Бурь порыв мятежный
Рассеял прежние мечты,
И я забыл твой голос нежный,
Твой небесные черты.
В глуши, во мраке заточенья
Тянулись тихо дни мои
Без божества, без вдохновенья,
Без слез, без жизни, без любви.
Душе настало пробужденье:
И вот опять явилась ты,
Как мимолетное виденье,
Как гений чистой красоты.
И сердце бьется в упоенье,
И для него воскресли вновь
И божество, и вдохновенье,
И жизнь, и слезы, и любовь.
<<<<<<<<<<<<<<<<<<
ეხლაც ვიხსენებ..შენ გაჩნდი თითქოს:
რომ დაგინახე. ვფიქრობ ამაზე-
ეს წუთიერი ზმანება იყო
თუ შენ იყავი,თვით სილამაზე!
და როცა სევდა მავსებდა ბრაზით
ხმაურიანი ამაოების
დიდხანს მესმოდა მე ეგ ხმა ნაზი
მესიზმრებოდი თითქმის ყოველთვის
გავიდა წლები,ცხოვრების ქარმა,
დააცხრო ვნება,ბევრი რამ ვნახე.
გადამავიწყა ფიქრმა და დარდმა
შეენი ნაზი ხმა,ღვთიური სახე!
პატიმრობაში თვლემდა გონება,
იწელებოდნენ დღეები გრძელნი.
მაკლდა მე ღმერთი და შთაგონება,
მაკლდა სიცოცხლე,გრძნობა და ცრემლი.
დამთავრდა ჩემი სულის წამება,
შენ ისევ გაჩნდი,ვხარობ ამაზე.
შენ,წუთიერი თითქოს ზმანება,
და შენი სახე,თვით სილამაზე.
"დაგიბრუნდება"-ამბობს გონება,
აღტაცებული აძგერდა გული.
-"ღმერთი,ოცნება და შთაგონება,
ცხოვრება,ცრემლი და სიყვარული".
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 16.10.2012, 01:36 | Сообщение # 24 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| A.С,Пушкин."Я вас любил"
>
Я вас любил: любовь еще, быть может,
В душе моей угасла не совсем;
Но пусть она вас больше не тревожит;
Я не хочу печалить вас ничем.
Я вас любил безмолвно, безнадежно,
То робостью, то ревностью томим;
Я вас любил так искренно, так нежно,
Как дай вам бог любимой быть другим.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ა.პუშკინი."მე თქვენ მიყვარდით"
>
მე თქვენ მიყვარდით,სიყვარულს ჩემსას
ალბათ ჩემს სულში ვატარებ კვლავაც,
სიმშვიდეს მე არ დავარღვევ თქვენსას,
არ შეგაწუხებთ არამც და არამც.
მიყვარდით უტყვად და უიმედოდ,
მოკრძალებით და ეჭვით,თუმც ნაზად.
ისე მიყვარდით,მსურს დაგებედოთ,
ეყვარებოდეთ ნეტავი სხვასაც.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 16.10.2012, 01:37 | Сообщение # 25 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| Марина Цветаева
>>
Пригвождена
Пригвождена к позорному столбу
Славянской совести старинной,
С змеею в сердце и с клеймом на лбу,
Я утверждаю, что — невинна.
Я утверждаю, что во мне покой
Причастницы перед причастьем.
Что не моя вина, что я с рукой
По площадям стою — за счастьем.
Пересмотрите всё мое добро,
Скажите — или я ослепла?
Где золото мое? Где серебро?
В моей руке — лишь горстка пепла!
И это всё, что лестью и мольбой
Я выпросила у счастливых.
И это всё, что я возьму с собой
В край целований молчаливых.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
მარინა ცვეტაევა
>>
ბოძზე გაკრული
საუკუნოვან სლავურ სინდისის
ვარ სამარცხვინო ბოძზე გაკრული,
რამდენ გველს იტევს გული, ვინ იცის,
სულ უბრალო ვარ - მოვთქვავ შავგული.
ისე მშვიდი ვარ,თითქოს არც ვცხოვრობ
როგორც მლოცველი ზიარებისას
და რა ბრალი მაქვს, თუკი ვმათხოვრობ
ბედნიერებას, რომ არ მეღირსა?!
მოდით, დათვალეთ, რა მაქვს და შეგრცხვეთ!
ცილისწამება ჭკუიდან შემშლის,
აბა, სად ხედავთ აქ ოქრო-ვერცხლებს?
შეხედეთ, მხოლოდ ფერფლი მაქვს პეშვით.
სულ ეს მაქვს, რაც კი ხვეწნა- მუდარით
მე ბედნიერმა წყვილებმა მომცეს,
წავიღებ, სადაც წავალ სუდარით -
იქ, სადაც ვიგრძნობ მდუმარე კოცნებს.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 16.10.2012, 01:37 | Сообщение # 26 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| В.Высоцкий."Кони"
>>
Вдоль обрыва по-над пропастью по самому по краю
Я коней своих нагайкою стегаю погоняю
Что-то воздуху мне мало ветер пью туман глотаю
Чую с гибельным восторгом пропадаю пропадаю
Чуть помедленнее кони чуть помедленнее
Вы тугую не слушайте плеть
Но что-то кони мне попались привередливые
И дожить не успел мне допеть
не успеть
Я коней напою я куплет допою
Хоть немного еще постою на краю
Сгину я меня пушинкой ураган сметет с ладони
И в санях меня галопом повлекут по снегу утром
Вы на шаг неторопливый перейдите мои кони
Хоть немного но продлите путь к последнему приюту
Чуть помедленнее кони чуть помедленнее
Не указчики вам кнут и плеть
Но что-то кони мне попались привередливые
И дожить не успел мне допеть не успеть
Я коней напою я куплет допою
Хоть немного еще постою
на краю
Мы успели в гости к богу не бывает опозданий
Так что ж там ангелы поют такими злыми голосами
Или это колокольчик весь зашелся от рыданий
Или я кричу коням чтоб не несли так быстро сани
Чуть помедленнее кони чуть помедленнее
Умоляю вас вскачь не лететь
Но что-то кони мне попались привередливые
Коль дожить не успел так хотя бы допеть
Я коней напою я куплет допою
Хоть немного еще постою
на краю
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ხევის გასწვრივ ზედ უფსკრულთან მივაჭენებ მე ჩემს ცხენებს,
მათრახს ვაწნი, ვერეკები, ვგრძნობ ,გამჩენი არ მასვენებს.
გრიგალს ვსვამ და ნისლებს ვყლაპავ,უჰაეროდ ვიგუდები,
განწირულის აღტაცებით ვიღუპები,ვიღუპები.
ჰე , ცხენებო, თქვენ ნუ უსმენთ ამ მათრახის სტვენას,
ნელა წადით, გევედრებით,კიდევ უფრო ნელა.
ეს ცხენებიც ურჩი შემხვდა,ვაგლახ, ბედისწერას!
ვერც სიცოცხელეს ვეღარ ვასწრებ,ვერც სიმღერის მღერას.
მე ჩემს ცხენებს დავარწყულებ,
ბოლო კუპლეტს დავასრულებ,
თუნდაც წამით ამ უფსკრულებს
გადავყურებ.
და ვით ბუმბულს ეს გრიგალი მიმაქანებს,არ მასვენებს,
კვლავ შევაბამ ჩემს მარხილში უთენია, ლურჯა ცხენებს
იქნებ, ნაბიჯით წახვიდეთ, ვევედრები მე მათ ისევ,
ნელა წადით, გავიგრძელო ,იქნებ, ეს გზა სამარისკენ.
ჰე, ცხენებო, თქვენ ნუ უსმენთ ამ მათრახის სტვენას,
ნელა წადით, გევედრებით,კიდევ უფრო ნელა.
ეს ცხენებიც ურჩი შემხვდა,ვაგლახ, ბედისწერას!
ვერც სიცოცხელეს ვეღარ ვასწრებ,ვერც სიმღერის მღერას.
მე ჩემს ცხენებს დავარწყულებ,
ბოლო კუპლეტს დავასრულებ,
თუნდაც წამით ამ უფსკრულებს
გადავყურებ.
მივასწარით სტუმრად ღმერთთან. განა, ვინმე აგვიანებს?!
ანგელოზთა ქორო, ნეტავ,ხაფი ხმებით რას ღრიალებს?
ან, იქნება, ეს მარხილის ზანზალაკი აქვითინდა,
ან მე ცხენებს გავძახი და შევაჩერო სრბოლა მინდა!
ჰე, ცხენებო, თქვენ ნუ უსმენთ ამ მათრახის სტვენას,
ნელა წადით, გევედრებით,კიდევ უფრო ნელა.
ეს ცხენებიც ურჩი შემხვდა,ვაგლახ, ბედისწერას!
ვერც სიცოცხელეს ვეღარ ვასწრებ,ვერც სიმღერის მღერას.
მე ჩემს ცხენებს დავარწყულებ,
ბოლო კუპლეტს დავასრულებ,
თუნდაც წამით ამ უფსკრულებს
გადავყურებ.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 16.10.2012, 01:38 | Сообщение # 27 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| დათო მაღრაძე "თეთრი პერანგი"
>>
ის მიდის ჯვრისკენ ერთი პერანგით
-ჯვარს აცვი!-
ისმის ანჩხლი კიკინი
და მოსროლილი ვით ბუმერანგი
ბრუნდება ჩვენში ეკლის გვირგვინით.
ირევა ხალხი, როგორც ამინდი,
ცოტა მართალი, ბევრი ვერაგი,
მზე ჩადის, როგორც ძოწის ქლამინდი,
ის მიდის ჯვრისკენ ერთი პერანგით.
...ტყვიაგაუმტარ ფანჯრების სისქეს
უსაფრთხოება მიაქვს კეისის,
ჩვენ ხან ლექსუსით მივდივართ ჯვრისკენ,
ხან საკუთარი აირვეისით
და საფინანსო გაწეულ რისკებს
თან გაკოტრების ახლავს შიშები,
მივალთ..მივდივართ..მივიწევთ ჯვრისკენ,
ჩვენი საბანკო ანგარიშებით.
იერუსალიმს აღდგომა მოდის,
დელეგაციებს საუბარს ვისმენ,
-ბარგის წონაზე მოვიხდით ბოდიშს-
და ოქროს ჯვრებით მივდივართ ჯვრისკენ.
ის მიდის ჯვარზე თეთრი პერანგით.
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Дато Маградзе."Белая рубаха"
>>>>>
Идет на Голгофу,в одной рубахе.
-Распни его!- слышен возглас знакомый,
И он бумерангом брошенным наспех,
Летит к нам обратно,венцом терновым.
Колышется люд,полем овсяным,
Ликуют одни,другие же -в страхе,
Солнце заходит,хламидом багрянным,
А он на Голгофу,в одной рубахе.
..Мы в бронированном автомобиле,
И безопасность и жизнь свою прячем,
Так что,поедем к кресту в лимузине,
Надев на себя костюм от Версаче.
Финансовых рисков боимся серъезно,
Главное,чтоб не спустилася планка,
Так что,до креста доехать возможно,
Держа в кармане кредитки от банка.
В Иерусалиме к празднику пасхи,
За лишний багаж доплатим мы суммы,
Чтоб наши бессмертные души спасти,
В крестах золотых поедем к Кресту мы.
Он шел на Голгофу,в белой рубахе.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 16.10.2012, 01:39 | Сообщение # 28 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ართურ რემბო."პირველი ღამე".
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Elle était fort déshabillée
Et de grands arbres indiscrets
Aux vitres jetaient leur feuillée
Malinement, tout près, tout près.
Assise sur ma grande chaise,
Mi-nue, elle joignait les mains.
Sur le plancher frissonnaient d'aise
Ses petits pieds si fins, si fins
- Je regardai, couleur de cire
Un petit rayon buissonnier
Papillonner dans son sourire
Et sur son sein, - mouche ou rosier
- Je baisai ses fines chevilles.
Elle eut un doux rire brutal
Qui s'égrenait en claires trilles,
Un joli rire de cristal
Les petits pieds sous la chemise
Se sauvèrent : "Veux-tu en finir !"
- La première audace permise,
Le rire feignait de punir !
- Pauvrets palpitants sous ma lèvre,
Je baisai doucement ses yeux :
- Elle jeta sa tête mièvre
En arrière : "Oh ! c'est encor mieux !...
"Monsieur, j'ai deux mots à te dire..."
- Je lui jetai le reste au sein
Dans un baiser, qui la fit rire
D'un bon rire qui voulait bien.....
- Elle était fort déshabillée
Et de grands arbres indiscrets
Aux vitres jetaient leur feuillée
Malinement, tout près, tout près.
<<<<<<<<<<<<<<<<<<
>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ის იყო თითქმის სულ მთლად გახდილი
და ეს რომ ნახეს ხეებმა ალვის,
ვიქნები თქვენთან მე გულახდილი
შემოამტვრიეს ფანჯრები ლამის.
თან დაუდევრად სკამზე შემოჯდა
ხელებგაშლილი,პატარა,ცელქი
და იატაკზე ნდომისგან თრთოდა
ორი პატარ ლამაზი ტერფი.
პეპელასავით დაფარფატებდა,
მის გაღიმებულ თვალებში სხივი
და რადგან ღიმილს ვერას მატებდა
მკერდზე ჩამოჯდა,ნახა ყვავილი.
როცა დავკოცნე ფეხის თითები
სიცილი რბილი,შეცვალა მკაცრით.
თითქოს ფაფუკი თოვლის ფიფქები
მყის შეიცვალა კრისტალით ბასრით.
ფეხები შერგო პერანგში ღამის
",ეგებ გაჩერდეთ,ჩემო ბატონო"?!
ჩაიკისკისა,დამცინა ლამის
ამდენს მიბედავ ნეტავ რატომო?!
აკანკალებდა მას ჩემი კოცნა
და როცა ნაზად დავკოცნე თვალი,
ჩაიჩურჩულა"რად არ გსურთ მოცდა?"
გადააქნია კეკლუცად თავი.
"მინდა რომ გითხრათ სულ ორი სიტყვა"!
მე კი ვკოცნიდი,მოცდა სად არის?!
სიტყვა იმ ღამეს საკმაოდ ითქვა,
სიყვარულისთვის მივხვდი,მზად არის!
ის იყო თითქმის სულ მთლად გახდილი
და ეს რომ ნახეს ხეებმა ალვის
ვიქნები თქვენთან მე გულახდილი
შემოამტვრიეს ფანჯრები ლამის
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 16.10.2012, 01:40 | Сообщение # 29 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| თორნიკე."ღმერთო"
.............................
ღმერთო მითხარი, ისე არ მოხდეს,
რომ არ ისურვებ ჩემთან ლაპარაკს,
ვიცი ვერ ვნახავ, ცაში სამოთხეს,
დამტოვებ ალბათ, სადმე სხვა ქალაქს.
ღმერთო მითხარი, ცა თუ ივსება,
სიკვდილის დოქით, და თუ გაწუხებს,
შენთან შეხვედრა თუ მეღირსება,
ვიცი ვერ გავცემ კითხვებს პასუხებს.
მახსოვს ბავშვობა, დედა მაჩერებს,
მიკითხავს ნაწყვეტს, საბას არაკის.
როცა მოვკვდები ხელით მაჩვენებ,
რისი ღირსი ვარ, რომელ ქალაქის.
ღმერთო მითხარი, რამე მითხარი,
იმედი მქონდეს მითხარი რისი,
სიკვდილის შემდეგ მეტყვის მთის ხარი,
არცერთ ქალაქის, რომ არ ვარ ღირსი.
დოქი სიკვდილით ისევ ივსება,
იქნებ სიკვდილი სიცოცხლეს ჯობდეს,
ვიცი არასდროს არ მეღირსება,
შევეხო თუნდაც, სამოთხის ღობეს.
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Боже!увидев меня пред собою
Ты не захочешь со мною общаться
И двери от Рая,мне не откроют
В месте другом,мне прикажешь остаться
Смертный сосуд,коль наполнился Боже
Покаятся мне,прийдется сквозь слезы
Если увижу тебя,ну и что же
Я не смогу дать ответ,на вопросы
Было ведь детство,память не спрячешь
Читала мне басни,мама родная
Когда я умру,ты пальцем укажешь
Чего я достоин,Ада иль Рая
Ты не молчи и скажи ты мне,Боже
Будет ли мне,после смерти отрада
И подозрение,душу мне гложет
Что не достоин,не Рая не Ада
А смертный сосуд,все наполняется
Возможно смерть лучше,чем жизнь такая
И видимо мне уже не прийдется,
Даже коснутся забора от рая
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 16.10.2012, 01:41 | Сообщение # 30 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ნიკო გომელაური"ჩემს ქალაქში"
<<<
ჩემს ქალაქში არაფერი მაოცებს
შუაღამეს მზის სხივიც თუ მაკოცებს.
აქ ხომ შავი საყვარელი ფერია
აქ შენი ძმა თურმე შენი მტერია.
აქ არ ხარობს თავმდაბლობის ნარგავი
აქ ტაძრებშიც შეიტანეს ნაგავი.
აქ სიზმრები აღარ არის ფერადი.
აქ ღალატი გახდა მრავალ ჯერადი.
აქ სიყვარულს ჩაგითვლიან ბოდვაში
აქ ხომ ახლა მოზობაა მოდაში
აქ გესევა მათხოვრების არმია.
აქ სიყალბე უმთავრესი შარმია
აქ უნიჭო სიმღერები ხიტია
აქ ,,ბებერი ალაზანში კიდია"(?!)
აქ პოეტებს გაურბიან მუზები
აქ გესვრიან თუ არ წაიკუზები
ჩემს ქალაქში ყველაფერი მოსულა
აქ ჯამლეტმა ჯონდო დააორსულა!
>>>>>>>>>>>>>>>
Нико Гомелаури "В городе моем"
>>
В городе моем, нечему дивится,
Может даже ночью,солнце появится
Цвет любимый-черный , даже днем тут,мрак.
Твой брат,на самом деле,для тебя здесь враг
Скромность не в ходу, видеть это,гнусно
И даже в храмах тут,затащили мусор.
Сны не цветные ,и познавательно
Тут многоразовым,стало предательство
Слова любви, давно у нас не в ходе,
А Все потому,что ныне блядство в моде.
Тут атакуют тебя,толпы нищих
Фальшивят так что,мелодию не слышишь
Тупые песни,здесь зовут хитами
Стишки тупые, кличут тут стихами
И даже музы в ужасе тут, сгинут
Согнулся поздно, тебе стреляют в спину
В городе нашем,что хочешь ,бывает
Тут даже Джамлет,от Джондо залетает
|
| |
|
|
