|
სოსო ნადირაძე
|
|
| nukria | Дата: კვ, 12.04.2015, 14:01 | Сообщение # 851 |
 Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ქრისტე აღსდგა! - ჭეშმარიტად!
ცად ამაღლდა უფალი
და ჩვენს თვალწინ გაიცრიცა
დღე მრუმე და მწუხარე.
მაცხოვარი მკვდრეთით აღსდაგა
მოთმინებით იობის,
რომ ზეცაში წარეტაცა
მზერა კაცობრიობის.
ქრისტე აღსდგა! - გიხაროდენ!
იღაღანე ჯეჯილო,
შენც აღსდგები ჩემი სულის
წაქცეულო ჯებირო...
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 30.05.2015, 14:00 | Сообщение # 852 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ***
ნაპირზე იჯდა ათი ბაყაყი,
სანამ მივედი, რვა წყალში ჩახტა,
სამაგიეროდ ამოხტა სამი,
როცა მივედი, რამდენი დამხვდა?
***
სამჯერ მომცეს წყვილი ვაშლი,
ხოლო ოთხჯერ - თითო მსხალი,
სულ რამდენი დამიგროვდა
გემრიელი სასუსნავი?
***
წრუწუნებენ წრუწუნები,
გასაყოფი აქვთ კაკალი,
თითოს შეხვდა სამ-სამი და
კიდევ დარჩა ორი ცალი,
დარჩეული კაკლებია,
ყველა კროლა, ყველა მრგვალი...
წრუწუნები ექვსი თუა,
რამდენია სულ კაკალი?
***
მაღლა ტოტზე ცხრა ჩიტი ზის,
დაბლა ტოტზე - შვიდი ჩიტი,
ყელი მოუღერებიათ,
გაუმართავთ ფშვიტი-ფშვიტი.
სამი ჩიტი მაღლა ახტა,
ოთხი ჩიტი დაბლა ჩახტა,
გამოიცან, ამის შემდეგ
რომელ ტოტზე მეტი გახდა?
240
***
თევზაობა უყვარს მელას,
თევზს იჭერს და ჩუქნის ყველას,
მაგრამ ახლა გასაჭირი
დასდგომია ცუგრუმელას.
ერთი ტურა, ორი მგელი,
დედა დათვი, სამი ბელი,
ყველა პატივსაცემია,
ყველა კარგი მეზობელი.
ორ-ორი რომ დაურიგოს,
ორიც თავად დაიტოვოს,
უკარნახეთ, სულ რამდენი
თევზი უნდა მოიპოვოს?
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 24.11.2015, 23:40 | Сообщение # 853 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| რთველი იქნება მთელი კვირა,
მზის სადიდებელს ვიტყვი ლოცვით
და შემოდგომას ქვევრის პირას,
ღვინიან ტუჩებს დავუკოცნი...
მგონი დავთვერი, ჰე-რი-ჰა-ა,
უკვე სიბერეს მიგონებენ
და რქაწითელის ფერისაა
ტანინიანი სტრიქონები...
---------
2
შემოდგომა
ისევ ამინდები
დგება რუხი,
ვაზი ჩამოკრიფეს
სადაფებად,
წვალობს შემოდგომაც
-ოქროს კრუხი,
ფოთლებს რომ ასწავლოს
გადაფრენა...
წარსულს ჩაბარდება
მწვანე მითი,
ხეებს ვაყურადებ
ნოტებიანს,
მალე ოქროსფერი
დედა ჩიტი,
ფოთლებს წამოაფრენს
ტოტებიდან...
--------------
3
შემოდგომა დაიღალა
ზღვა დილიდან აფერადებს აფრებს ლილით,
ბავშვობიდან ჰყვარებია როდენს ბია,
და ფოთლები ტოტებიდან აფრენილნი,
ჩიტებივით მინდორ-მინდორ გროვდებიან...
ასავსავებს მეძებარი "გადა" ენას,
სიცივესაც მოეძალა აპათია,
თბილ ქვეყნებში უნდათ ფოთლებს გადაფრენა,
ზამთარი კი თოფს უმიზნებს საფანტიანს...
კვლავ თოვლიან ამინდებზე გვაფრთხილებენ,
სველ ტოტებზე გადაკიდებს ქარი ფრაზებს,
წეროებმაც ოქროსფერი მარხილებით
შემოდგომა თბილ ქვეყნებში გაიტაცეს...
ზღვა დილიდან აფერადებს აფრებს ლილით,
ბავშვობიდან ჰყვარებია როდენს ბია,
და ფოთლები ტოტებიდან აფრენილნი,
ჩიტებივით მინდორ-მინდორ გროვდებიან...
------------------
4
შემოდგომა
რადგან სიყვითლე დაეტყო ტყეებს,
რადგან გაუცვდა ფერი ბალახებს,
დგას შემოდგომა და მწვანე დღეებს,
თავის ოქროსფერ სკივრში ალაგებს...
ისე ეხება ლერწების გრეხილს,
ვერ გამიგია ზვრებს რომ გავყურებ,
მწიფე ყურძენს წყვეტს ნეტავი გლეხი,
თუ შემოდგომას პარავს საყურეს?
-------------------
5
შუქნიშანი
აქ შუქნიშანი
ანთია, მოდის!
მე მივდივარ და
მზე მაგონდება
და ორი კითხვით:
რატომ?! ან როდის?!
შეუცნობელი
რჩება ცხოვრება...
გზის დასასრულთან
ვეჩვევი ლოდინს,
და ბილიკებიც
იქცნენ ლოდებად,
აქ შუქნიშანი
ანთია, მოდის!
მოდის და არსად
არ შეყოვნდება...
ახლა ტკივილი
დაღლილი ფოთლის,
მიწას აწვება,
როგორც გოდება,
შემოდგომაა,
ყოველი ტოტი
ზამთარს ხარკს უხდის
ოქროს ზოდებად...
------
6
შემოდგომა
მე შემოდგომა შემეხო ხელით,
გულუხვი, როგორც მწიფე მტევანი,
ძლეული, როგორც ფოთოლი ხმელი,
თვალცრემლიანი, როგორც მხევალი.
მე შემოდგომა შემეხო ხელით,
მკერდზე დამადო სუსტი თითები,
მერე ზამთარი მოგვადგა ცელით,
როგორც ველური მოდგმა სკვითების...
---
***
გინდა კასრის ლუდს
ეთაყვანე,
გინდა კონიაკს,
გინდა იძახე
რომ ვისკს
ძველი რომი
სჯობია,
კაციშვილი ვერ
აუკრძალვს
ასე მგონია.
მთვრალ შემოდგომას
უნებართვოდ
ქვევრში ძრომიალს...
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ხუთ, 09.06.2016, 14:38 | Сообщение # 854 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| თუმცაღა ძველი
ტკივილიც კვდება,
ნელდება ბოღმაც,
ქვასავით მკვრივი –
ყოფილი ცოლი
ქუჩაში გხვდება,
როგორც ყოფილი
მეგობრის ქვრივი... მივიწყებული
მომწარო ბედით
ოცნების დროშა,
უკვე დახრილი –
ყოფილი ცოლი
ჩაგივლის გვერდით,
როგორც ის წლები...
წყალში ჩაყრილი...
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ოთხ, 29.06.2016, 15:45 | Сообщение # 855 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
|
ჩემგან ინგლისი და მანქანები
არიან როცა ხოტბაშესხმულნი,
ხომ შეიძლება, ერთ-ერთ რიგით სახარებაში
მეცამეტე ვარ მოციქული.
და დღიდან – დღემდე,
ისევ და ისევ,
მე ვილანძღები უხამსად როცა,
ხომ შეიძლება იესო ქრისტე –
ჩემი სულის ცისთვალებს ყნოსავს.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ორ, 04.07.2016, 02:56 | Сообщение # 856 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| რა კარგი ჰქენით,
ის ვარდები სხვას რომ მიართვით!
არ გამოვიდა ჩემგან ცოლი
და ბუხრის კატა..."
იზა ორჯონიკიძე <3
აი, პოეზია, ძმაო!
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ოთხ, 13.07.2016, 14:36 | Сообщение # 857 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| კითხვებს მისვამს სოფლად გდება
და სიმღერა დანამღერი, ჩემს სიცოცხლეს დრო აკლდება, ჩემს სიყვარულს - არაფერი. რაც კი ვნახე, ამოძრავდა საკუთარი
სიბერისკენ, შევსვი მწარე გამოცდა და რაც შემოვირიგე, ის ვქენ!
ვზივარ წამის გალიაში, ჟამის მდაღავს ღამის სენი, მორბის სიყვარულის რაში და მე ვყვირი: „დამიხსენი!“
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 30.07.2016, 15:05 | Сообщение # 858 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ტანზე აუსხამს ეჟვანი, ზარი,
უბრალო აზრიც დააქვს ნეირონს,
ფოთლებს მარხილში შეაბამს ქარი,
რომ შემოდგომა გაასეირნოს... ავანსცენაზე გამოჩნდა ქალიც,
ახლა თამაში არის მარტივი
და მდინარესთან მზე - ქარვის თვალი,
ბოშათა ბანაკს გაშლის კარტივით...
//ელი, ელი რქვა იესუმ... და სვე ლია სვეტიან..
ელი, ელი მოიგონა და ცეცხლოვან ეტლიან...
აელვარდა და ალივით ელს შეერთო ელია...
ვიცი შენი სილამაზე მზეზე უფრო მწველია....
ჰხელით უნდა მომეარა, მესმია და მე ლია...
ვისაც თასით სადარბაზედ ელთან ელვით გელიან..
მეფეთ ლანდებს თანყოლილო საყვარელო ელენე..
სხვისი ხარ და სხვისი იყავ, ამავე დროს ელს ენე(ბ)....
მერე რა რო გლეხის გოგო გამჯობინე მე ლელა....
უკვდავება არ დავლიე და ციური ცერერა...
ძალერთობის სრა დარბაზი არ ვამსხრიე მაჯებით..
ან არ მოვ-ელ მ-ელასავით სიცრუით და აჯებით...
არ მოგიტაც თვალწალკოტი ზღვებზე გადალაჯებით..
მერე რა რო მე სიკვდილი მენება და მ-ელელ-ა.....
მერე რა რო მე ნება ვარ, რომ ნება ვარ მერე რა... z.k 30.07.2016 12:38
"საღვთომან ნისლმან" გზამ დაიფაროს ყველა მგზავრი,
გზამ აზიაროს მოკლულები,
გზამ ამიხილოს გული
ამ სიმღერაში, რომლისთვისაც
სამ უკანასკნელ შუაღამეს
გარს უშედეგოდ ვუვლი. ზღვამ გამიმხილოს მარილი და
ამ მიწიანი ლაყუჩებით
კვლავ ამამღეროს შენთვის,
რომ შენი ხელი კიდევ ერთხელ,
რომ შენთან ყოფნა კიდევ დიდხანს,
სხვა არაფერი მეტი. აქ ყველაფერი შენითაა,
აქ ყველა ძილი შენთვის მღვიძავს
და უფრო ვხვდები,მენდე
თუ ეს სიტყვები დღევანდლამდე
უ ერთმანეთოდ, როგორ ძლებდნენ,
რას ელოდნენ და ძლებდნენ. ძლებს ჩემი ხსოვნაც ომგამოვლილ
ძვლებ გადამტვრეულ მეგობრებად,
წლებ გადახოტრილ ბავშვად,
რომ ჩემი ლოცვა სიყვარული
მათ დაუვიწყარ სახეებად
ამ სიმღერაში ჩავსვა. ვსვა შენი წყალი სერობებზე,
ვსვა შენი ღვინო ონკანიდან,
სხვას ვეღარავის ვანდო,
ეს ეჭვით სავსე გულისჯიბე,
მტვრით გაჟღენთილი პერანგი და
მზით გაცრეცილი მანტო. რომ ყველაფერი დაგავიწყო,
რომ ყველაფერი მაპატიო,
რომ შეჩურთული სადმე
ბნელ კარადაში მიპოვნო და
ფრთა სახელოში გამიყარო,
ტანთ ჩამიცვა და გავთბე. (შაკო ბაკურაძე)
ფიქრები ჩემი..
სადღაც მოისმის
ხმები წარსულის...
მე მომენატრა
ის რაც შენშია..
დაუვიწყარი
და საყვარელი....
მე შენი მიყვარს
ღიმილი,დარდი,
მე ეს ცხოვრება
შენ შემაყვარე...
უსასრულოა ვიცი
ოცნება..
მაგრამ მე შენი
ღიმილი მაბნევს...
მე ვარ ის დარდი,
ოცნება .სული
შენში რომ მუდამ
დარჩება გულში..
ნუ დაივიწყებ
ის რაც ჩვენია,
დღეს როცა ჩემში
ოცნებად გაჩნდი..."
|
| |
|
|
| nukria | Дата: პარ, 05.08.2016, 19:34 | Сообщение # 859 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| დაბრუნდი ქართველო მშობლიურ მიწაზეაქ გელის სამშობლო და თბილი სახლ კარი
დაბრუნდით შვილებთან და ცრემლის მაგივრად
მრავალჟამიერ ყიჟინით დაჰკარით
დამთავრდეს ქართველო დღეს შენი წვალება
მონობა შეცვალოს ბედნიერებამ
ამ ტკივილს რა ვუყოთ რით დავამარცხოთ
წამალი ვერ შექმნეს მეცნიერებმაც
რით გაუმკლავდე რით დავამარცხო
დედის ცრემლები ამ მონატრების
რა უნდა ვუთრა რით დავავიწყო
ემიგრანტობის ეს მწარე წლები
წელი წელს მიზდევს ნაოჭი ჩნდება
იმ ქალის თვალზე სულ სხვა რომ მახსოვს
საქართველოში კაცები ხვდებათ
დღეს მათ შვილები ბავშვი რომ ახსოვთ
არ დამიბერდე ჩემო დედიკო
შენახარ ჩემთვის მუდამ უკვდავი
მაპატიე რომ ნაოჭს ვერ გიქრობ
და წლების ტკივილს ვერა ვუყავი
გთხოვ მაპატიე ოდეს მე შევცდი
და შენს წწინაშე ხმას აუწიე
და ყოველ წელს რომ ასაკს გითვლიდი
დედას შვილობა ვერ გავუწიე
ბევრი გატკინე და ვერ ვხვდებოდი
რომ შენზე კარგი არვინ გამაჩნდა
შენ კი ტირილით მუდამ ითმენდი
მაინც ჩემს მეტი არვინ გაგაჩნდა
ემიგრანტი ხარ დღეს სხვის მიწაზე
აქ გელის შენი სახლ კარი მიწა
მე კი დღეა კაცი შენთვის კი ბავშვი
გულს აღარ გატკენ შენს სახელს ვფიცავ....
წყარო: http://memento.ge/8440-.html
© Memento.Geდაბრუნდი ქართველო მშობლიურ მიწაზე აქ გელის სამშობლო და თბილი სახლ კარი დაბრუნდით შვილებთან და ცრემლის მაგივრად მრავალჟამიერ ყიჟინით დაჰკარით დამთავრდეს ქართველო დღეს შენი წვალება მონობა შეცვალოს ბედნიერებამ ამ ტკივილს რა ვუყოთ რით დავამარცხოთ წამალი ვერ შექმნეს მეცნიერებმაც რით გაუმკლავდე რით დავამარცხო დედის ცრემლები ამ მონატრების რა უნდა ვუთრა რით დავავიწყო ემიგრანტობის ეს მწარე წლები წელი წელს მიზდევს ნაოჭი ჩნდება იმ ქალის თვალზე სულ სხვა რომ მახსოვს საქართველოში კაცები ხვდებათ დღეს მათ შვილები ბავშვი რომ ახსოვთ არ დამიბერდე ჩემო დედიკო შენახარ ჩემთვის მუდამ უკვდავი მაპატიე რომ ნაოჭს ვერ გიქრობ და წლების ტკივილს ვერა ვუყავი გთხოვ მაპატიე ოდეს მე შევცდი და შენს წწინაშე ხმას აუწიე და ყოველ წელს რომ ასაკს გითვლიდი დედას შვილობა ვერ გავუწიე ბევრი გატკინე და ვერ ვხვდებოდი რომ შენზე კარგი არვინ გამაჩნდა შენ კი ტირილით მუდამ ითმენდი მაინც ჩემს მეტი არვინ გაგაჩნდა ემიგრანტი ხარ დღეს სხვის მიწაზე აქ გელის შენი სახლ კარი მიწა მე კი დღეა კაცი შენთვის კი ბავშვი გულს აღარ გატკენ შენს სახელს ვფიცავ....
დაბრუნდი ქართველო მშობლიურ მიწაზეაქ გელის სამშობლო და თბილი სახლ კარი
დაბრუნდით შვილებთან და ცრემლის მაგივრად
მრავალჟამიერ ყიჟინით დაჰკარით
დამთავრდეს ქართველო დღეს შენი წვალება
მონობა შეცვალოს ბედნიერებამ
ამ ტკივილს რა ვუყოთ რით დავამარცხოთ
წამალი ვერ შექმნეს მეცნიერებმაც
რით გაუმკლავდე რით დავამარცხო
დედის ცრემლები ამ მონატრების
რა უნდა ვუთრა რით დავავიწყო
ემიგრანტობის ეს მწარე წლები
წელი წელს მიზდევს ნაოჭი ჩნდება
იმ ქალის თვალზე სულ სხვა რომ მახსოვს
საქართველოში კაცები ხვდებათ
დღეს მათ შვილები ბავშვი რომ ახსოვთ
არ დამიბერდე ჩემო დედიკო
შენახარ ჩემთვის მუდამ უკვდავი
მაპატიე რომ ნაოჭს ვერ გიქრობ
და წლების ტკივილს ვერა ვუყავი
გთხოვ მაპატიე ოდეს მე შევცდი
და შენს წწინაშე ხმას აუწიე
და ყოველ წელს რომ ასაკს გითვლიდი
დედას შვილობა ვერ გავუწიე
ბევრი გატკინე და ვერ ვხვდებოდი
რომ შენზე კარგი არვინ გამაჩნდა
შენ კი ტირილით მუდამ ითმენდი
მაინც ჩემს მეტი არვინ გაგაჩნდა
ემიგრანტი ხარ დღეს სხვის მიწაზე
აქ გელის შენი სახლ კარი მიწა
მე კი დღეა კაცი შენთვის კი ბავშვი
გულს აღარ გატკენ შენს სახელს ვფიცავ....
წყარო: http://memento.ge/8440-.html
© Memento.Geდაბრუნდი ქართველო მშობლიურ მიწაზეაქ გელის სამშობლო და თბილი სახლ კარი
დაბრუნდით შვილებთან და ცრემლის მაგივრად
მრავალჟამიერ ყიჟინით დაჰკარით
დამთავრდეს ქართველო დღეს შენი წვალება
მონობა შეცვალოს ბედნიერებამ
ამ ტკივილს რა ვუყოთ რით დავამარცხოთ
წამალი ვერ შექმნეს მეცნიერებმაც
რით გაუმკლავდე რით დავამარცხო
დედის ცრემლები ამ მონატრების
რა უნდა ვუთრა რით დავავიწყო
ემიგრანტობის ეს მწარე წლები
წელი წელს მიზდევს ნაოჭი ჩნდება
იმ ქალის თვალზე სულ სხვა რომ მახსოვს
საქართველოში კაცები ხვდებათ
დღეს მათ შვილები ბავშვი რომ ახსოვთ
არ დამიბერდე ჩემო დედიკო
შენახარ ჩემთვის მუდამ უკვდავი
მაპატიე რომ ნაოჭს ვერ გიქრობ
და წლების ტკივილს ვერა ვუყავი
გთხოვ მაპატიე ოდეს მე შევცდი
და შენს წწინაშე ხმას აუწიე
და ყოველ წელს რომ ასაკს გითვლიდი
დედას შვილობა ვერ გავუწიე
ბევრი გატკინე და ვერ ვხვდებოდი
რომ შენზე კარგი არვინ გამაჩნდა
შენ კი ტირილით მუდამ ითმენდი
მაინც ჩემს მეტი არვინ გაგაჩნდა
ემიგრანტი ხარ დღეს სხვის მიწაზე
აქ გელის შენი სახლ კარი მიწა
მე კი დღეა კაცი შენთვის კი ბავშვი
გულს აღარ გატკენ შენს სახელს ვფიცავ....
წყარო: http://memento.ge/8440-.html
© Memento.Geდაბრუნდი ქართველო მშობლიურ მიწაზეაქ გელის სამშობლო და თბილი სახლ კარი
დაბრუნდით შვილებთან და ცრემლის მაგივრად
მრავალჟამიერ ყიჟინით დაჰკარით
დამთავრდეს ქართველო დღეს შენი წვალება
მონობა შეცვალოს ბედნიერებამ
ამ ტკივილს რა ვუყოთ რით დავამარცხოთ
წამალი ვერ შექმნეს მეცნიერებმაც
რით გაუმკლავდე რით დავამარცხო
დედის ცრემლები ამ მონატრების
რა უნდა ვუთრა რით დავავიწყო
ემიგრანტობის ეს მწარე წლები
წელი წელს მიზდევს ნაოჭი ჩნდება
იმ ქალის თვალზე სულ სხვა რომ მახსოვს
საქართველოში კაცები ხვდებათ
დღეს მათ შვილები ბავშვი რომ ახსოვთ
არ დამიბერდე ჩემო დედიკო
შენახარ ჩემთვის მუდამ უკვდავი
მაპატიე რომ ნაოჭს ვერ გიქრობ
და წლების ტკივილს ვერა ვუყავი
გთხოვ მაპატიე ოდეს მე შევცდი
და შენს წწინაშე ხმას აუწიე
და ყოველ წელს რომ ასაკს გითვლიდი
დედას შვილობა ვერ გავუწიე
ბევრი გატკინე და ვერ ვხვდებოდი
რომ შენზე კარგი არვინ გამაჩნდა
შენ კი ტირილით მუდამ ითმენდი
მაინც ჩემს მეტი არვინ გაგაჩნდა
ემიგრანტი ხარ დღეს სხვის მიწაზე
აქ გელის შენი სახლ კარი მიწა
მე კი დღეა კაცი შენთვის კი ბავშვი
გულს აღარ გატკენ შენს სახელს ვფიცავ....
წყარო: http://memento.ge/8440-.html
© Memento.Ge
დაბრუნდი ქართველო მშობლიურ მიწაზეაქ გელის სამშობლო და თბილი სახლ კარი
დაბრუნდით შვილებთან და ცრემლის მაგივრად
მრავალჟამიერ ყიჟინით დაჰკარით
დამთავრდეს ქართველო დღეს შენი წვალება
მონობა შეცვალოს ბედნიერებამ
ამ ტკივილს რა ვუყოთ რით დავამარცხოთ
წამალი ვერ შექმნეს მეცნიერებმაც
რით გაუმკლავდე რით დავამარცხო
დედის ცრემლები ამ მონატრების
რა უნდა ვუთრა რით დავავიწყო
ემიგრანტობის ეს მწარე წლები
წელი წელს მიზდევს ნაოჭი ჩნდება
იმ ქალის თვალზე სულ სხვა რომ მახსოვს
საქართველოში კაცები ხვდებათ
დღეს მათ შვილები ბავშვი რომ ახსოვთ
არ დამიბერდე ჩემო დედიკო
შენახარ ჩემთვის მუდამ უკვდავი
მაპატიე რომ ნაოჭს ვერ გიქრობ
და წლების ტკივილს ვერა ვუყავი
გთხოვ მაპატიე ოდეს მე შევცდი
და შენს წწინაშე ხმას აუწიე
და ყოველ წელს რომ ასაკს გითვლიდი
დედას შვილობა ვერ გავუწიე
ბევრი გატკინე და ვერ ვხვდებოდი
რომ შენზე კარგი არვინ გამაჩნდა
შენ კი ტირილით მუდამ ითმენდი
მაინც ჩემს მეტი არვინ გაგაჩნდა
ემიგრანტი ხარ დღეს სხვის მიწაზე
აქ გელის შენი სახლ კარი მიწა
მე კი დღეა კაცი შენთვის კი ბავშვი
გულს აღარ გატკენ შენს სახელს ვფიცავ....
წყარო: http://memento.ge/8440-.html
© Memento.Ge
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 06.08.2016, 17:00 | Сообщение # 860 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| მთვრალი ლექსი (ღვინის სადღეგრძელო) გალეშილი ქვევრის მადლი
სისხლში შემერევა როცა...
სუფრას თაფლის სუნი ასდის
ღვინით
ღვინოს როცა ვლოცავ... ბოთლია და
ხაპია და
ჩეთვერი და
მთელი ბოცა...
რა საყვარლად გაპიარდა
ღვინით
ღვინოს როცა ვლოცავ!... როს ჭიქაში ჩავბან ცოდვებს,
ვახრჩობ ბოდვებს მტერ და ავზე...
და საყვარელ ღვინის ბოთლებს
მზით
და ღვინის ლოცვით ვავსებ!.. ლხინის ღდინზე დავთვრები და
დავტკბები და დავბრუვდები...
და არეულ დავთრებიდან
ფიქრით
შენთან დავბრუნდები... ისევ ვიგრძნობ, რომ ხარ ქალი –
ჩემი ნეკნი,
ღმერთის თიხა,
მომაშორებს როცა მთვრალი
ღვინო
ყალბი კაცის ნიღაბს... ...დოქში ღვინო ჩადის დვრინით,
ალთა
ბალთას აღარ მართავს...
ვადღეგრძელებ ღვინოს ღვინით,
როგორც ძმაკაცს...
ალალმართალს!...
|
| |
|
|
