|
პოეტი პოეტიშვილი
|
|
| nukria | Дата: ორ, 16.10.2017, 01:28 | Сообщение # 371 |
 Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| უნდა გიწამო კერპად კარისა,
ხარ სისპეტაკის მეტი მთოველი,
მთოლვარე ტანი კელაპტარისა
და ცის თვალები სვეტიცხოველის.
გიცავს ათასი ხელისმთხოველი
და შემართული კეტი ფხოველის.
ვაჟა ბატონო მხევლით ხო ელის,
ჩემს დიდ სიყვარულს სვეტიცხოველი.
შლეგ ქარიშხლებით მინდა მიწასთან,
რომ გაასწოროს ცამ სვე მტრის ხოვლის.
შერვაშიძის ქალს ვწინდავ რიწასთან,
ბედიის მცველი და სვეტიცხოვლის.
/პოეტ პოეტიშვილი/
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ორ, 16.10.2017, 01:31 | Сообщение # 372 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| თვალები მეწვის,
უძილობით ვერ დავიძინე,
ხიდია ბეწვის ,
ვერც ვიტირე, ვერც გავიცინე.
ფიქრების სეტყვით,
შუბლზე კოპი,მეც გამიჩინე.
ნურაფერს მეტყვით,
სირცხვილით თმა ვერ გავიცვინე.
/პოეტ პოეტიშვილი/
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ორ, 16.10.2017, 01:35 | Сообщение # 373 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| გოგო და ბიჭი-
ორთავ თავნება.
ჩახუტებულან . - მართლაც
ა, ვნება!
რა უნდა მეთქვა?-
ენა დამება.
- გთხოვთ , გაიაროთ ამპარტავნებმა!
ალეკო . 15 . 10 . 17
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ორ, 16.10.2017, 01:39 | Сообщение # 374 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| განუყოფელი ცნებაა
მცხეთა და სვეტიცხოველი.
ვინც აღაშენა , ნათელჰყოს,
ქვის და აგურის მწყობელი .
გვიმრავლოს ღვინის დამწური,
იფქლის , თავთუხის მცხობელი .
ღმერთმა აკურურთხოს მირონი
და მისი შუბლზე მცხებელი.
ქრისტეს მადლით და მეოხით
ჩვენ ყველანი ვართ მცხეთელი .
ალეკო ჩინჩალაძე . 14 . 10 . 17 .
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ორ, 16.10.2017, 01:48 | Сообщение # 375 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ვიღვიძებთ.
ვწვებით.-
ჩვენ ვლოცულობთ:
" მამაო ჩვენო!"
ვლოცულობთ შენზე ,
რომ ეშმაკი არ მოგვეჩვენოს.
მარადი იყოს ქვეყანაზე სუფევა შენი !
მოდგმას ქართველთა მხოლოდ შენი
სახელი შველის .
პური არსობის მოგვაწოდე .
ცოდვა შეგვინდე .
როცა მოვკვდებით, გვიპატრონე.
შენთან შეგვნივთე.
ნუ მოგვივლინებ განსაცდელსა.-
სახეს ბოროტთა.
შენგან აღსრულდეს მორწმუნეთა
ყველა ბოლოთქმა!
ალეკო ჩინჩალაძე . 12 . 10. 17 .
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ორ, 16.10.2017, 15:55 | Сообщение # 376 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ასე გავიგე ,
ბედმა გარგუნა ,
ხარ მარტოსული სევდის თანხლებით.
წუთისოფელი ისე არ ბრუნავს ,
მიმოდის ხალხი .
დადიან ხმები.
ნუგეში ჩემგან გულის სალბუნად.
რამდენ ტვირთს ზიდავ პაწია მხრებით.
ბედი , რომელიც შენთან დაბმულა ,
არ იმალება . დადიან ხმები.
მობჯენილი მაქვს კეფაზე ლულა .
ქუჩაში მშვიდად დადიან სხვები .
შენ წყვილი თვალი დაგდევს მალულად. -
დადიან ხმები........
მე ვეთანხმები .
ალეკო ჩინჩალაძე
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ორ, 16.10.2017, 16:32 | Сообщение # 377 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| გოგო და ბიჭი-
ორთავ თავნება.
ჩახუტებულან . - მართლაც
ა, ვნება!
რა უნდა მეთქვა?-
ენა დამება.
- გთხოვთ , გაიაროთ ამპარტავნებმა!
ალეკო .
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ორ, 16.10.2017, 16:43 | Сообщение # 378 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ნაცნობ რესტორნის
მიხურულ კარებს
ანათებს მწვანე
წარწერა „open”…
ახსოვხართ შენ აქ
შენი ხნის ქალებს,
ახსოვხართ ისე –
რომ ვეღარ გცნობენ....
მოძებნი შენსას
კუპეს და ამფსონს,
ჩაწურავ ჯამში
ბოღმის ლენცოფას....
...შენც ეს ქალები
ისეთი გახსოვს,
რომ დღეს არცერთი
აღარ გეცნობა!...
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ორ, 16.10.2017, 17:34 | Сообщение # 379 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| აცივდა...
მატულობს ნისლი და წვიმები.
მე კვლავ სიჩუმე მწყინს.
საშენო სიტყვები
(ჩაყლაპულ ცრემლივით)
ჩაბრუნდა...
ისევ სცრის.
ნ. ა.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ორ, 16.10.2017, 17:35 | Сообщение # 380 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| და მაინც,
ისევ ჯიუტობენ სულები კაცთა,
მოფენილია რადგან გზები
შავი ნაღმებით,
თუ ერთხელ სიტყვა
არასწორად პირიდან დაგცდა,
ვეღარას შესცვლი,
მერე ერთი ხელის აღებით.
დუმილი
ზოგჯერ ხმაურიდან გასვლის ფონია,
"ნეტარ არიან””,
ვინც ტკივილის დათმენას შესძლებს,
ქართველი მაინც
მე კეთილი სული მგონია,
სული, რომელიც დაიბნა და
გასასვლევს ეძებს.
რაიც არ ვიცი,
ნეტავ ღმერთო ვირწმუნე სიდან,
ვფიქრობდი ახლა,
რომ ამ ღამეს რა გაათენებს...
და უცაბედად ხმა ჩამესმა
ნასეტყვარ ციდან,
ეშველებაო,
ეშველება მაგ შენს ქართველებს!
/ნანა მეფარიშვილი/
|
| |
|
|
