ტარიელ ხერხელაური - Page 11 - Форум

[ ახალი შეტყობინებები · მონაწილეები · ფორუმის წესები · ძებნა · RSS ]
ტარიელ ხერხელაური
nukriaДата: პარ, 26.10.2012, 22:12 | Сообщение # 101
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
საფლავებს მთვარე დაჰყურებს,
უცხო უცხოს რამ შურითა,
ირწევა, როგორც საყურე,
ივსება სიბრალულითა,
ლამაზად ბრწყინავს ლოდებზე
ცრემლი, დაყრილი გულითა.
ჩამოდგა ცისკრის ვარსკვლავი
განაზებულის ტანითა,
აქ შეკრებილან ყველანი,
ვინაცა ფხიზლობს ღამითა,
ამკობენ სამარის ლოდებს
ცით მოტანილი ნამითა,
მე შორიახლოს ვყუდივარ
დაძვრას ვერ ვბედავ ჩქამისას.
არც მინდა მალე დალევა
ასეთი სანახავისა,
სხვისას რო ასე სტირიან,
როგორ იგლოვენ თავისას!
ნეტა თქვენ,ნეტა, ლოდებო,
ნაბანნო უფლის ცრემლითა,
ნეტა იმ თვალებს, რომელნიც
დაღლილან თქვენი ცქერითა.
გავდივარ შავი ნისლივით,
შავად ჩაქცეულ ცერითა,
ვიცლები კლდის გულისპირზე
პირქუში ცვარის მცვრევითა.
 
nukriaДата: შაბ, 27.10.2012, 23:37 | Сообщение # 102
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ძვირფასო ჩემო,
მე ვრჩები ვიდრე
არ ჩააცილებს მზის ჩასვლას თვალი,
ვწუხვარ -
ფერშეცვლილ ყაყაჩოს მინდვრებს
უკანასკნელ ვალლსს აცეკვებს ქარი,
შენ იქ არა ხარ და გითვლი სწორად,
როგორც მთებს ნისლი, შენს ხატს ვეხები,
გიხატავ ისეთს, არ შევასწორე
შეშლილი ცეკვა თეთრი ვერხვების.
რა ვქნა, თუ ისევ არ ვარ მართალი,
რა ვქნა, თუ ისევ გიჟი გგონივარ,
ღამეებს ვებრძვი, როგორც აფთარი,
გიჟისგან ესეც მოსაწონია.
 
nukriaДата: სამ, 30.10.2012, 00:49 | Сообщение # 103
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
რა ენად გაიკრიფე, მოლაღურო,
გამოერიდე ფოთლების შრიალს.
მოიტა,
ეგ ცა მომახურე,
მცივა.
 
nukriaДата: ოთხ, 31.10.2012, 00:25 | Сообщение # 104
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
-ოჰოო!-
ამოიოხრა მუხამა მძიმედა,
ხომ გაიგონე,
იმედავ,
კვნესა მუხისა?!
ვინ იცის,
ღიმილი უღირს რად ცასა,
სხვისა ტკივილი სხვასა,
სხვისა სიხარული სხვასა...
ამოიოხრა მუხამ მძიმედა,
იმედავ!..
-ტოტი მოსტყდა
და კვნესოდა იმათაო, -
მითხარი,
ზურგი შეატრიალე,
გამცილდი და უშნოდ გაიღრიჯე,
ვირისთავო.
მუხა კი კვნესოდა...
მესმოდა...
და გული მიბრაგუნებდა ბეჭიდან.
სხვას როგორღა ვუთხრა,
როცა ტკივილი მუხისა,
უშნოვ,
შენც ფეხებზე გეკიდა.
- ოჰოო! -
ამოიოხრა მუხამა მძიმედა.
დაგაყრუოს გამჩენმა, იმედავ!..
 
nukriaДата: პარ, 02.11.2012, 01:26 | Сообщение # 105
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
თუ დამიღამდა, დედილო -
შენი ვიქნები სტუმარი,

ვიღაცას მინდა ავძრახდე
მიწის გარშემო მბრუნავი.
არც წყალი მინდა, არც ლუდი,
სულ ნუ გამიწყობ პურ-მარილს,
უბრალოდ მინდა, დედილო,
ვიყო ვიღაცის სტუმარი.
 
nukriaДата: პარ, 02.11.2012, 01:27 | Сообщение # 106
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ხან ცოცხალი ვარ ვითომ,
შუბლს რომ ალმური მაკრავს...
ამ მამაძაღლმა - ვფიქრობ -
როგორ ტყუილად დამკლა.
სალი კლდეების სიმსხო
ირგვლივ ტკივილი მაკრავს.
 
nukriaДата: კვ, 04.11.2012, 16:01 | Сообщение # 107
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
მიმიღე ვინცა ვარ, რაცა ვარ,
ბინდად რომ ჩამოვტყდი ქარაფებს...
და შენთვის იქნება არცა ვარ,
არცა ვარ, არცა გთხოვ არაფერს.
ხანდახან თუ შეგძარ ბღავილით,
ვიტყვი რომ არ დაგრჩი უკვალოდ
და როცა ჩემს ბაღთან ჩაივლი,
მცირე ხანს შეჩერდი უბრალოდ,
და ნახე, თუ როგორ ატოკებს
ნიავი გზის პირზე ალუჩას,
და ვიცი, მოვკვდები მარტოკა,
ჩემს ყოფნას სხვა ბოლო არ უჩანს.

ტარიელ ხარხელაური
 
nukriaДата: სამ, 06.11.2012, 01:07 | Сообщение # 108
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ვერა რა გარგე ტირილით,
ვერც რა ლექსების წერითა,
ვერც მზედ ჩამოგსვი ცის ზურგზე,
დამდნარი კალმის წვერითა.
ვერ დაგიხურე საძვალე,
ვარსკვლავიანი ჭერითა,
ამევსო მთვარის საწოლი,
შუბლი ტკივილთა მტვერითა.
რაც უფრო შენსკენ მოვიწევ,
ვცარიელდები შენითა,
ვერ აგიყვავე ჭრილობა,
ჯავრისგან დაფქულ ენითა.
შენ ამადევნე სამყაროს,
მოურჩენელი სენითა,
ყველაფერს შეგუებული,
დროს ვატორტმანებ ქშენითა.
ჩემფერი დამხვდა საწუთრო,
ერთიმეორეს ვშვენითა,
დღესთან ქარებით ვსაუბრობ,
ღამესთან ნისლთა ფენითა.
ვერ გაგალაღე სიკვდილო,
ჩემი წაქცევის ცქერითა,
სად წახვალ, ყველა ბილიკი,-
მე ვარ დაჭირხლულ წვერითა.
 
nukriaДата: ოთხ, 07.11.2012, 23:38 | Сообщение # 109
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
ითოვლოს,
ფიქრებს შევეხიზნები...

ითოვლოს
და წვრილ ფიფქებს
ქარი ცრის,
არ ვიცი,რად მესიზმრები,
რად მენატრები, არ ვიცი.
საღამო როგორ ჩუმია,
თოვლი ამძიმებს ლელიანს,
მთვარე თეთრი და სრულია,
მთვარე ფიქრივით ვრცელია.
გზაზე არავინ არ მოდის,
ავყვე,ვინმესთან ვიმგზავრო -
მომბეზრდა, ძილი არ მინდა
და შენ ამჯავრდი,სიზმარო.
თოვლს,
ღრუბლებს შევეხიზნები,
ცივა და ფიფქებს ქარი
სცრის,
არ ვიცი, რად მესიზმრები,
რად მენატრები - არ ვიცი.
 
nukriaДата: ორ, 12.11.2012, 13:05 | Сообщение # 110
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1  +
Репутация: 0  ±
Статус: Offline
მარტოობის მომიარა ჟინმა,
მარტო ვარ და მარტო ყოფნა მომინდა,
ნაღვლიანი გამოვჟურე წვიმა
ადრეული შემოდგომის თოვლიდან...
ტყვიისფერი აიკრიფა ნისლი
ჩაბნელებულ ბუერიან ხევიდან...
ა, ეს გოგო, ნეტა იყო ვისი,
რომ გაბრუნდა ჩვენი მოსახვევიდან?!
ჩამოვგალე აჭირხლული ველი,
ფოთლიანი გუშინ შარა ვკვალე...
და თვალები, ბინდისფერად სველი,
ნაბადივით მივაყუდე კარებს...
 
ძებნა:

მოგესალმები Гость