|
შოთა ნიშნიანიძე
|
|
| nukria | Дата: ხუთ, 24.05.2012, 03:47 | Сообщение # 21 |
 Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ***
კაცი თავის თავს რომ ვერ პოულობს,
ასე მგონია,
სხვის ადგილს იჭერს.
მოგვიანებით ანდა დროულად
ჩვენ შორის იწვევს ღიმილს და იჭვებს.
ის ეთვისება თამაშს და ნიღაბს,
ათას სიყალბეს,
ათას სიჭრელეს,
დააბრალებენ რაღაცას იღბლად
და სხვა რა გზა აქვს,
ისიც იჯერებს,
სხვის ხვედრს იჩემებს,
სხვის მოწოდებას,
სინდისისა და ტანჯვის გარეშე.
და რომ მოკდება, ღმერთო შეგცოდე,
მგონია, წვება სხვის სამარეში…
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ხუთ, 24.05.2012, 03:47 | Сообщение # 22 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ***
თუ მწარეს გეტყვი და შხამიან ნესტარს გიტოვებ,
შენ წყენა გრჩება და ტკივილი…
მაგრამ იცოდე:
უფრო მეტად ვსჯი ჩემს თავს თვითონვე,
ნესტარს ვიტოვებ და
ფუტკარივით ვტოვებ სიცოცხლეს…
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ხუთ, 24.05.2012, 03:48 | Сообщение # 23 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ***
როცა მავანი მეკამათება:
ზოგი ბუხუნებს და ზოგი ყმუის,
ზოგი ძაღლივით აღავღავდება,
ზოგიც სისინებს… არ ვამბობ ტყუილს.
რა აგანგაშებთ,
გულს რა აკლიათ
ვიცი… და
მშვიდად დავიკრეფ გულხელს:
ჩემი თვალები სუფთა სარკეა -
ყველა თავის თავს ხედავს და… უღრენს.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ხუთ, 24.05.2012, 03:48 | Сообщение # 24 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ***
ვისაც ვუყვარდი ამ ვინც მიყვარდა,
დიდი ხანია მიწას მიბარდა,
ვისაც მოვწონდი ან ვინც მომწონდა
ახლა მიგონებს სულ სხვა კოცონთან.
წასულან ჩემი გაზაფხულები,
სულ ციტებივით გადაფრენილან
და ძველ ადგილთა მონახულება
ტკივილის გარდა არაფერია.
ასეთი განცდა, განცდა უჩვევი
სწორედ იმნაირ წუთებს მაგონებს -
ტკივილს ტკივლით რომ იყუჩებენ
და სიმწრის გემო რომ სიამოვნებთ.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: პარ, 01.06.2012, 03:23 | Сообщение # 25 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ***
პატარა იყავ და ამიტომაც
თუ ვერ გამჩნევდი-მეპატიება.
რას ვიფიქრებდი,არ დამინდობდა
შენი ქალური შურისძიება.
და თუ გიყვარდი,როდია ჭორი
ან ქარაგმულად თქმული იგავი.
მიუწვდომელი და შორზე შორი
შენს თვალში დიდი ვინმე ვიყავი.
და როცა ეშხი შეგმატეს წლებმა,
როცა სიმწიფის ფერი გაჩუქეს,
შენ დაგინახა სულყველამ ერთად:
თვალებმა,გულმა და სიჭაბუკემ.
და შეიცვალა ჩვენი როლები
შენ გამირბოდი...მე გდევდი ბოლოს,
შენ წითლდებოდი და ათრთოლებით
უხერხულ სალამს მაძლევდი მხოლოდ...
ერთხელაც გზაზე აღარ გაგიშვი,
ლამაზ თვალებში ჩაგხედე დარდით,
ამხელა ბიჭი,მაგ შენს თვალებში
რა პატარა და უმწეო ვჩანდი!
მას შემდეგ მუდამ გხვდებოდი მცინარს,
თითქოს მიმზერდი კიდეც ზემოდან.
გავიწყდებოდა სალამი ხშირად
და ძველებურად აღარ გრცხვენოდა.
ბოლოს გავიგე როგორ დაგკარგე,
დაგკარგე...დამრჩი ნატვრა მარადი,
თვალებში როცა ჩაგხედე,კარგო,
შენს თვალში მაშინ დავპატარავდი.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 02.06.2012, 13:39 | Сообщение # 26 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ***
ერთი პატარა მზეწვია,
ონავარი და ანცი,
რა ცუდად შემომეჩვია,
დარდით აღარ ვარ კაცი.
არა,არა ვარ წმინდანი,
წადი, შენი გზა ნახე,
ბევრმა ჩიტუნამ ინანა
კაკანათი და მახე.":)
შოთა ნიშნიანიძე
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 02.06.2012, 13:41 | Сообщение # 27 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ***
მე რომ მჭირდება,
იმდენ ფიტულს ვინ დაამზადებს.
სხვა რომ არ იყოს,
სად დაატევ იმ არამზადებს ?
მაგრამ ვაითუ იმ ფიტულებს ვებრძვი ტყუილად,
ვაითუ მათთვის მეც ფიტული ვარ
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 12.06.2012, 19:12 | Сообщение # 28 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| მინდა, ვიყოთ ერთად
მინდა, ვიყოთ ერთად,
სოფელში და წვიმდეს.
შემოჩვეულ სევდას
წვიმის ღვარი შლიდეს.
იფარვიდეს შინდი,
შეციებულ ჩიტებს,
შენ კი... ჩემი დიდი
სიყვარული გჭირდეს.
არა ვგავდეთ დიდებს…
მიკითხავდე ლექსებს..
მიკოცნიდე ლამაზ,
საფერებელ თითებს.
მთელი ღამე ხშირი
თბილი წვიმით წვიმდეს.
შენ კი . . .
ჩემი დიდი
სიყვარული გჭირდეს.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 12.06.2012, 19:13 | Сообщение # 29 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| სახუმარო
ორშაბათს გოგონა გავიცანი,
გოგონა ნახატი ყალმისანი,
მისი ღიმილი და დალალები
სამშაბათს გამიხდა საფიცარი.
ოთხშაბათს წერილი გავუგზავნე
და თავს მოსაკლავად ვიმეტებდი,
ჩემი გასაჭირი ავუხსენი,
ჩემი ეჭვები და იმედები.
პარასკევს პასუხი მომივიდა,
ვაიმე, ბედო უკეთურო!
დაბერებულხარო გნოლივითა,
ცოლ-შვილს მიხედეო, უბედურო.
თეთრად გავათენე პარასკევი,
ფიქრში გავატარე შაბათ-კვირე,
თავმოჭრილი ვარ-თქო - დავასკვენი.
ჰოდა, თავის მოკვლაც დავაპირე.
მოვიდა მეორე ორშაბათი,
ისევ შემეფეთა ის უღმერთო,
ელვამ დამიარა კოჭებამდი,
დილამშვიდობისას გისურვებთო.
მე ახლა თავის მომკვლელი ვარ?
უნდა სხვანაირად ვძლიო სვე-ბედს,
მე ვიცი, რაცხა ოხერი ვარ,
ლექსებს დავწერ და ვიოცნებებ.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: პარ, 06.07.2012, 20:25 | Сообщение # 30 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| * * *
ათასში ერთხელ ხელთ მიპყრია,
ათასში ერთხელ,
კვერთხი წინასწარმეტყველისა,ღვთიური კვერთხი.
ათასში ერთხელ პოეტი ვარ...
ათასში ერთხელ
ვემსახურები ჩემს ხალხსა და მოგონილ ღმერთებს.
სხვა დროს ცხოვრება მეც თქვენსავით მაჩეჩებს ნიღბებს,
ვწვალობ,ვჯახირობ,ვწვრილმანდები და ვალებს ვიღებ.
მეც მღალატობენ მეგობრები,მეც მსუსხავს იჭვი
და ზოგ მედროვეს (რაკი ვდუმვარ) მეც ნაბიჯს ვუწყობ.
არც ერთი ცოდვა ადამისა,არც ერთი ხინჯი,
არა და არა!ჩემთვის დღემდე არ არის უცხო.
მაგრამ განგება გადომხედავს ათასში ერთხელ
და მგოსანი ვარ,წმინდანი ვარ,
ათასში ერთხელ
ვემსახურები ჩემს ხალხსა და მოგონილ ღმერთებს.
სიკეთე უნდა ყველა მგოსანს,წინასწარმეტყველს,
როგორც მამულის ჭირნახულის ნაჯაფარ მერთვლეს
და თუ შევცდებით,შეგვეშლება მართლაც რაიმე,
ხომ შეიძლება გვეპატიოს ათასში ერთხელ!
|
| |
|
|
