|
კობა ჭუმბურუძე
|
|
| nukria | Дата: ოთხ, 04.06.2014, 09:13 | Сообщение # 211 |
 Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| თარგმანი გერმანულიდან
რაინერ მარია რილკე
გასეირნება ჩემი მზერა უკვე ზვერავს მზიან მაღლობს,
იმ ბილიკის ბოლოს, ახლა რომ იწყება.
მეუფლება, რასაც ვერ ვიხელთებთ ახლოს,
შორიდან კი ასე სრულად გვევლინება. იგი მაინც შეგვცვლის, გინდ ვერც მივეახლოთ,
იმად, რაც ვართ უკვე, თუმცა ვერა ვხვდებით;
ცვლილებათა ექო დაგვიბერავს მაღლით,
ჩვენ კი, როგორც პირქარს, ისე დავუხვდებით. Spaziergang Schon ist mein Blick am Hügel, dem besonnten,
dem Wege, den ich kaum begann, voran.
So faßt uns das, was wir nicht fassen konnten,
voller Erscheinung, aus der Ferne an - und wandelt uns, auch wenn wirs nicht erreichen,
in jenes, das wir, kaum es ahnend, sind;
ein Zeichen weht, erwidernd unserm Zeichen...
Wir aber spüren nur den Gegenwind.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ხუთ, 05.06.2014, 22:04 | Сообщение # 212 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| თარგმანი მეგრულიდან
გიორგი სიჭინავა
ლოცვად თქმული გმადლობ, იესო,
როცა მჭირდები,
მხარში მიდგები
მონანიესო.
სულს აღარა სურს
მწე მიწიერი,
სიკვდილს სიკვდილით
თრგუნავს ძლიერი.
სიბრძნე მიბოძე
სახარებისა,
იქნებ ავისგან
სული დავიხსნა.
შრომა და შოვნა
ვეღარ ვიკმარე,
„მინდა“ და „მინდა“
მებრძვის ცისმარე.
ქარბორიათა
გავხდი მაყარი,
მადლის მაგიერ
ცოდვა ვახარე.
თავისუფლების
ხალხს ვამცნე ფასი,
მტკივა გოდება
ერემიასი.
სად იყრიან თავს
წლები, წარსული,
შარა სითკენ ვალს,
ჩამოფლასული.
ან რად აღარ ჩანს
ღვთით დანაბადი
მეგობრობის და
ტრფიალის მადლი.
მე ამის მცოდნეს
ამაოდ ვეძებ,
ვაშლი ევასი
დაგვადგა ყელზე.
მასწავლეს მხოლოდ
ძენა და კლება,
თურმე ამ ცოდნის
ხამს დაუფლება.
ღმერთო, სავალი
გამართე ჩემი,
რომ დაგიბრუნდეს
სული, ნაგვემი.
გმადლობ, იესო,
როცა მჭირდები,
მხარში მიდგები
მონანიესო. ოხვამერი მარდობა, ქრისტე,
მუჟამც მებდინი,
აშო მორთი დო
პატი გებდვინი.
შურც ვაკო ჸუნდას
დიხას მოჯგირე,
მა ღურუს ღურათ
ოკო ვორჯგინე.
"ნახარებ" მუჩი -
გურიშ ოგინე,
თიშ უმშო შური
ვამატყობინე.
ხანდაქ დო შიბაქ
თოლონჭ გონირსჷ,
,,მოკო" დო ,,მოკო"
ირ დღას მონირზჷ.
ბორიაშ პოფექ
მა თაქ მაყარე,
მარდიშ საგამათ
ცოდა ბშაყარე.
კათა დუდიშულ
რინათ მიაშქვი,
მონტუ ჸავავა
ერემიაში.
სო იშაყარუ
წანეფ ჸოფილი,
სო მეურც შარა
აკოსოფილი?
ვარა, სო ტყობუ
ღორონთიშ ნარდი,
ჯიმალობა დო
ჸოროფა მარდი?
მითა მაგორე
მუთუნ უჩქუნი,
კისერც გებძუნა
ევაშ უშქური.
მოგურეს ხვალე
რკება დო ძინა
მეტ მუთა ჸოფე
ოფუტეს რჩქინა.
ღორონთ, თე ღულა
შარა გომთინი,
შურც ოკო ულა,
სქანდა დორთინი.
მარდობა, ქრისტე,
მუჟამც მებდინი,
ქუგომშინი დო
პატი გებდვინი.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ორ, 09.06.2014, 14:20 | Сообщение # 213 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| თარგმანი გერმანულიდან
ფრიდრიხ ჰებელი
ზაფხულის სურათი
ერთხელ, ზაფხულს, როს ვიხილე ბოლო ვარდი,
მეწამული, თითქოს იყო სისხლმდინარი,
ჩავუარე და აღმომხდა კრთომით დარდი,
რომ სიკვდილი არს სიცოცხლის საყუდარი.
არ არღვევდა არც რა ხვატის მეუფებას,
ერთი თეთრად მოფარფატე პეპლის გარდა,
იქვე, ახლოს მოფათქუნე მისი ფრთების
ნიავქარი შეიგრძნო და... ჩაქრა ვარდი.
Sommerbild
Ich sah des Sommers letzte Rose stehn;
Sie war als ob sie bluten könne, rot.
Da sprach ich schauernd im Vorübergehn:
So weit im Leben ist zu nah am Tod.
Es regte sich kein Hauch am heißen Tag,
Nur leise strich ein weißer Schmetterling,
Doch, ob auch kaum die Luft sein Flügelschlag
Bewegte, sie empfand es und verging.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 10.06.2014, 23:20 | Сообщение # 214 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| უილიამ ბლეიქი
ჩუმო, ჩუმო ღამე
ჩუმო, ჩუმო ღამე,
შუქნი შეიხამე,
ჩაღი დაუამე.
დღე როს ჩამოდგება,
მბორგალ სულთა ვნება
ლხენით აღივსება.
ლხენა რად გვიტკბება,
თუ სიყალბით თვრება,
სევდას თუ ვერ ხვდება?
თუმც ის განს მოისვრის
ყოყმანსა და სირცხვილს
მეძავთ ალერსისთვის.
Silent, silent Night
Silent, silent Night
Quench the holy light
Of thy torches bright.
For possess'd of Day
Thousand spirits stray
That sweet joys betray.
Why should joys be sweet
Used with deceit
Nor with sorrows meet?
But an honest joy
Does itself destroy
For a harlot coy.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 14.06.2014, 00:54 | Сообщение # 215 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| თარგმანი სვანურიდან
ხალხური
წუხელ საით იყავი
- წუხელ საით იყავი? - წუხელ გაგას ვიყავი.
- გაგას რაღა გინდოდა? - გაგას ოსპი მინდოდა.
- ოსპი რაღად გინდოდა? - ხაბაზისთვის მინდოდა.
- ხაბაზი რად გინდოდა? - კვერისათვის მინდოდა.
- კვერი რაღად გინდოდა? - მგბობელისთვის მინდოდა.
- მგბობელი რად გინდოდა? - მწვადის მწველად მინდოდა.
- მწვადი რაღად გინდოდა? - მწვადი მწდისთვის მინდოდა.
- მწდე რიღასთვის გინდოდა? - ღვინის მსხმელად მინდოდა.
- ღვინო რაღად გინდოდა? - მჭედლისათვის მინდოდა,
- მჭედელი რად გინდოდა? - დანის მჭედად მინდოდა,
- დანა რაღად გინდოდა? - დანა ცხვრისთვის მინდოდა.
- ცხვარი რაღად გინდოდა? - ცხვარი ღვთისთვის მინდოდა.
- ღმერთი რაღად გინდოდა? - ღმერთი შემწედ მინდოდა.
ლეთი იმე ჯიჩედა?
- ლეთი იმე ჯიჩედა? - ლეთი გაგას მიჩედა.
- გაგას მაუ ჯაკვედ[ენ]ა? - გაგას ქირცილ მაკვედ[ენ]ა.
- ქირცილ მაუ ჯარენა? - ქირცილ მერბჲელიშდ მარენა.
- მერბიელ მაუ ჯარენა? - კვერი მჷნყე მარენა.
- კვერილ მაუ ჯარენა? - კვერილ ზარულიშ(დ) მარენა.
- ზარულ მაუ ჯარენა? - წვადი მუქვცე მარენა.
- წვადილ მაუ ჯარენა? - წვადილ მეღვინიშ[დ] მარენა.
- მეღვინ მაუ ჯარენა? - ღვინლა მუ̄გვშე მარენა.
- ღვინელ მაუ ჯარენა? - ღვინელ მჷშკიდიშ მარენა.
- მჷშკიდ მაუ ჯარენა? - გეჩი მჷშკადი მარენა.
- გეჩილ მაუ ჯარენა? - გეჩილ ღოლჲა̄ქაშ მარენა.
- ღოლჲაქ მაუ ჯარენა? - ღოლჲაქ ღერთაშ მარენა.
- ღერთალ მაუ ჯარენა? - ღერთალ მაშედ მარენა.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 14.06.2014, 01:23 | Сообщение # 216 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| თარგმანი გერმანულიდან
ფრიდრიხ ჰოლდერლინი
მამული
როგორც ზღვაოსანს უხარია შინ დაბრუნება,
თუკი შორეთში დააგროვა სიმდიდრე დიდი,
სამშობლოსკენ გამოვწევდი იმავ გუნებით,
სადარდელის წილ მეც ქონებას თუ მოვიმკიდი.
თქვენ კი, ნაპირნო, სანატრელნო, ვინც გამომზარდეთ,
მპირდებით განა დამიოკოთ ტრფობის შიმშილი?
ტყეებო ჩემი სიყმაწვილის, რომ დაგიბრუნდეთ,
თუ შეიგძლიათ მომანიჭოთ ისევ სიმშვიდე?
ცივ ნაკადულთან, აქოჩრილი რომ აქვს ზვირთები,
და მდინარესთან, რომ სერავდნენ დინჯი გემები,
მალე ვიქნები. გინახულებთ მშობელო მთებო,
ოდესღაც ფარად რომ მეფარა თქვენი თხემები.
მამულის ხამსო სამანებო და დედის ყუდევ,
როს და-ძმა, ჩემთან ჩახუტებას გადაჩვეული,
ჩამეკონება, მათთან ერთად თქვენც ჩამეხუტეთ,
რომ იქნებ მალე გაამრთელოს გული, სნეული,
მაგ ერთგულებამ. თუმც იმედი ფუჭი ბარგია,
არ იკურნება ასე მალე ტრფობის დამღები,
არც ნუგეშინი, მიწიერი, არად არგია
და იავნანა, მოკვდავთაგან ამონამღერი,
რადგან ღმერთებმა, გვანიჭებდნენ როს ციურ ვნებას,
მოწამეობაც მოაყოლეს, მას თანხვდენილი,
დე ასე იყოს, მიწის პირმშო მივსდევ მათ ნებას,
სიყვარულისთვის და ტანჯვისთვის ვარ გაჩენილი.
Die Heimat
Froh kehrt der Schiffer heim an den stillen Strom,
Von Inseln fernher, wenn er geerntet hat;
So käm auch ich zur Heimat, hätt ich
Güter so viele, wie Leid, geerntet.
Ihr teuren Ufer, die mich erzogen einst,
Stillt ihr der Liebe Leiden, versprecht ihr mir,
Ihr Wälder meiner Jugend, wenn ich
Komme, die Ruhe noch einmal wieder?
Am kühlen Bache, wo ich der Wellen Spiel,
Am Strome, wo ich gleiten die Schiffe sah,
Dort bin ich bald; euch, traute Berge,
Die mich behüteten einst, der Heimat
Verehrte sichre Grenzen, der Mutter Haus
Und liebender Geschwister Umarmungen
Begrüß ich bald und ihr umschließt mich,
Dass, wie in Banden, das Herz mir heile,
Ihr treugebliebnen! aber ich weiß, ich weiß,
Der Liebe Leid, dies heilet so bald mir nicht,
Dies singt kein Wiegensang, den tröstend
Sterbliche singen, mir aus dem Busen.
Denn sie, die uns das himmlische Feuer leihn,
Die Götter schenken heiliges Leid uns auch,
Drum bleibe dies. Ein Sohn der Erde
Schein ich; zu lieben gemacht, zu leiden.
თარგმანი გერმანულიდან ფრიდრიხ ჰოლდერლინი მამული როგორც ზღვაოსანს უხარია შინ დაბრუნება, თუკი შორეთში დააგროვა სიმდიდრე დიდი, სამშობლოსკენ გამოვწევდი იმავ გუნებით, სადარდელის წილ მეც ქონებას თუ მოვიმკიდი. თქვენ კი, ნაპირნო, სანატრელნო, ვინც გამომზარდეთ, მპირდებით განა დამიოკოთ ტრფობის შიმშილი? ტყეებო ჩემი სიყმაწვილის, რომ დაგიბრუნდეთ, თუ შეიგძლიათ მომანიჭოთ ისევ სიმშვიდე? ცივ ნაკადულთან, აქოჩრილი რომ აქვს ზვირთები, და მდინარესთან, რომ სერავდნენ დინჯი გემები, მალე ვიქნები. გინახულებთ მშობელო მთებო, ოდესღაც ფარად რომ მეფარა თქვენი თხემები. მამულის ხამსო სამანებო და დედის ყუდევ, როს და-ძმა, ჩემთან ჩახუტებას გადაჩვეული, ჩამეკონება, მათთან ერთად თქვენც ჩამეხუტეთ, რომ იქნებ მალე გაამრთელოს გული, სნეული, მაგ ერთგულებამ. თუმც იმედი ფუჭი ბარგია, არ იკურნება ასე მალე ტრფობის დამღები, არც ნუგეშინი, მიწიერი, არად არგია და იავნანა, მოკვდავთაგან ამონამღერი, რადგან ღმერთებმა, გვანიჭებდნენ როს ციურ ვნებას, მოწამეობაც მოაყოლეს, მას თანხვდენილი, დე ასე იყოს, მიწის პირმშო მივსდევ მათ ნებას, სიყვარულისთვის და ტანჯვისთვის ვარ გაჩენილი. Die Heimat Froh kehrt der Schiffer heim an den stillen Strom, Von Inseln fernher, wenn er geerntet hat; So käm auch ich zur Heimat, hätt ich Güter so viele, wie Leid, geerntet. Ihr teuren Ufer, die mich erzogen einst, Stillt ihr der Liebe Leiden, versprecht ihr mir, Ihr Wälder meiner Jugend, wenn ich Komme, die Ruhe noch einmal wieder? Am kühlen Bache, wo ich der Wellen Spiel, Am Strome, wo ich gleiten die Schiffe sah, Dort bin ich bald; euch, traute Berge, Die mich behüteten einst, der Heimat Verehrte sichre Grenzen, der Mutter Haus Und liebender Geschwister Umarmungen Begrüß ich bald und ihr umschließt mich, Dass, wie in Banden, das Herz mir heile, Ihr treugebliebnen! aber ich weiß, ich weiß, Der Liebe Leid, dies heilet so bald mir nicht, Dies singt kein Wiegensang, den tröstend Sterbliche singen, mir aus dem Busen. Denn sie, die uns das himmlische Feuer leihn, Die Götter schenken heiliges Leid uns auch, Drum bleibe dies. Ein Sohn der Erde Schein ich; zu lieben gemacht, zu leiden.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: კვ, 15.06.2014, 17:51 | Сообщение # 217 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ივერია, მშვენიერი
ეს ამერი და იმერი,
შენი არი, დაიჯერე,
- არი, მარა რაი მერე?
რა და გული აიძგერე
საქართველოს მოეფერე,
ქართველობა შეიფერე,
მოუარე, აეფარე,
თვალე, ხაზე, ხატე, წერე,
ხნული ავლე და იმღერე,
ქვა გათალე, რკინა კვერე,
მტარვალს ხმალი მოუღერე!
- კაი, მარა რაი მერე?
გინდა ღვინო დამაძალე,
გინდა თოფი დამაცალე,
ცხვირწინ ქალი ამაცალე,
მომერიე, გამაწვალე,
ოღონდ ფეხზე წამოდექი,
გაფაფხურდი, გაინძერი,
გალაღდი და გაიბერე,
თლა ოქროთი დაიფერე,
ნაშოვარი შეიფერე…
- კაი, მარა რაი მერე?
გაინძერი! დრო მოსულა
იმოქმედო გატოკებით,
სოფელს ვერვინ აღაშენებს
მარტო ლანძღვით, მარტო ქებით,
თორემ, ენას რო შეეძლოს
ქმნას საქმენი საკუნთარი,
ყველა ქართველს ექნებოდა
პირამიდა საკუთარი.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: პარ, 20.06.2014, 17:00 | Сообщение # 218 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| თარგმანი გერმანულიდან
იოჰან ვოლფგანგ გოეთე
ტრფობა მშფოთვარი
თოვლს, ქარს და წვიმას
შეატყდი ლაღი,
ხეობის მძიმე
გააპე ჯანღი,
წინ და წინ, მარად!
მოუსვენარად!
გიჯობს რომ გსდევდეს
ტანჯვა-სიავე,
ვიდრე მოგბეზრდეს
ყოფის სიამე.
გულისკენ გულის
ლტოლვა ყოველი,
რა უცხო ჯურის
არის ტკივილი.
საით გავიქცე?
თავი ტყეს მივცე?
ვცადე ყოველი!
სხივთამთოველი,
სიგიჟე სრული,
ხარ სიყვარული!
Rastlose Liebe
Dem Schnee, dem Regen,
Dem Wind entgegen,
Im Dampf der Klüfte,
Durch Nebeldüfte,
Immer zu! Immer zu!
Ohne Rast und Ruh!
Lieber durch Leiden
Möcht ich mich schlagen,
Als so viel Freuden
Des Lebens ertragen.
Alle das Neigen
Von Herzen zu Herzen,
Ach, wie so eigen
Schaffet das Schmerzen!
Wie soll ich fliehen?
Wälderwärts ziehen?
Alles vergebens!
Krone des Lebens,
Glück ohne Ruh,
Liebe, bist du!
|
| |
|
|
| nukria | Дата: პარ, 20.06.2014, 23:17 | Сообщение # 219 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| თარგმანი რუსულიდან
ზინაიდა გიპიუსი
ლხენა ომის ამონარწყევი - საოქტომბრო ლხენა!
ოდეს სულში ეს თხლე ჩაიღვარე,
იყო რა ამაზრზენი ნამთვრალობა შენი,
საცოდავო და ცოდვილო მხარე! ვინ ეშმაკს აყოლილმა, ქოფაკის მომართულმა,
კოშმარული რომ დაეცა რული,
მოკლა თავისუფლება ხალხმა, გონგაფანტულმა,
მათრახის ქვეშ ამოხადა სული. მონის ჯოგს დასცინიან ეშმაკი და ძაღლი
და ქვემეხნი, დაბჩენილი ხახით...
მალე უკან, გომურში, შეიყრებით სახრით,
სალოცავთა წამბილწველი ხალხი. Веселье
Блевотина войны — октябрьское веселье!
От этого зловонного вина
Как было омерзительно твое похмелье,
О бедная, о грешная страна! Какому дьяволу, какому псу в угоду,
Каким кошмарным обуянный сном,
Народ, безумствуя, убил свою свободу,
И даже не убил — засек кнутом? Смеются дьяволы и псы над рабьей свалкой,
Смеются пушки, разевая рты...
И скоро в старый хлев ты будешь загнан палкой,
Народ, не уважающий святынь! 29 октября 1917
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 28.06.2014, 21:13 | Сообщение # 220 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| თარგმანი ესპანურიდან
ფედერიკო გარსია ლორკა
ხეებო
ხეებო?
ნუთუ ქეიბურნი ხართ,
ცაფირუზიდან ჩამონატყორცნი?
ვინ ზარდამცემმა მეომარმა გამოგისროლათ?
იქნებ ვარსკვლავმა?
მოედინება მუსიკა თქვენი ჩიტთა სულიდან,
უფლის მზერიდან,
სრულქმნილ ვნებიდან.
ხეებო?
ცნობენ დაღვლარჭნილი თქვენი ფესვები
მიწაში ჩემს გულს?
¿Árboles!
¡Habéis sido flechas
caídas del azul?
¡Qué terribles guerreros os lanzaron?
¡Han sido las estrellas?
Vuestras músicas vienen del alma de los pájaros,
de los ojos de Dios,
de la pasión perfecta.
¿Arboles!
¡Conocerán vuestras raíces toscas
mi corazón en tierra?
|
| |
|
|
