|
კობა ჭუმბურუძე
|
|
| nukria | Дата: სამ, 17.03.2015, 02:11 | Сообщение # 371 |
 Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| მიდის ცეკვის გაკვეთილი,
გადასძახებს კახას დიტო
- ამდენ ომში ქართველები
ნეტავ როგორ გადავრჩითო.
სანამ კახა უპასუხებს,
დოლის დაკვრას იწყებს დიტო
- რიმტაუტამ დამტიტატო,
დამტაუტამ დიმტიტიტო.
გოგმანობენ გოგონები,
ცერზე დგანან ვაჟკაცები,
ცეკვავს კახა და თან ფიქრობს,
პასუხი აქვს გასაცემი.
ცოტა კიდევ იფიქრა და
- ხმალაობით გადავრჩითო!
დიტოს დოლი არა ცხრება
- დიმპი დუმპი დამტატიტო.
ეღიმება მასწავლებელს
- ჩემო კახა, ჩემო დიტო,
ენის, რწმენის და მამულის
ერთგულებით გადავრჩითო.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 24.03.2015, 01:15 | Сообщение # 372 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ***
ჩვენს ფერმაში ჭრელა ძროხამ
ხატვის სკოლა როცა გახსნა,
დაიბარა ნორჩები და
გაკვეთილი ასე ახსნა
- ეს ქილები სავსე არის
ცისარტყელას ყველა ფერით,
მთავარია ისარგებლოთ
საღებავით, შესაფერით.
ლურჯი ქილით ცა დახატეთ,
ტყე დახატეთ მწვანე ქილით,
გაიხსენეთ, ცისკიდური
ვარდისფერი არის დილით.
ღრუბელს თეთრი ქილა უნდა,
მერცხალს - შავი, მზეს - ყვითელი,
ყაყაჩოსთვის წითელი გვაქვს,
იისათვის - იისფერი.
თქვა და აღარ დაახანა,
აირჩია ქილა ლურჯი,
მიადგა და საღებავში
ამოუსვა კუდის ფუნჯი.
ყველამ გული მოიჯერა,
არვინ დარჩა დაჩაგრული,
და ქათქათა, თეთრ მესერზე
დაგვიხატეს გაზაფხული.
მესერი რომ დაინახა
აბუზღუნდა ბაბუ კობა
- ახლა ამათ მომინდომეს
მხატვრობა და ლოტრეკობა.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 16.05.2015, 02:56 | Сообщение # 373 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ღამურა ცაში დაფრინავს,
მიწაზე დარბის თაგუნა,
ხოლო თხუნელას ბუნებამ
მიწის ქვეშ ყოფნა არგუნა.
ფერითაც განსხვავდებიან
მურა, რუხი და შავიო,
თუმცა სამივეს ეტყობა,
რომ არის ნათესავიო.
იმ ძიებს, ომი რომ უყვართ
და რომ არიან ავები,
იქნებ ეს ლექსი ვუთხრათ და
გავხადოთ ნათესავები.
==========
თქვენი ტკბილი ტყუილები
ხალხმა ბევრჯერ იგემა,
თქვენ ქვეყანა შემიჭამეთ -
თქვენ შეგჭამათ ზვიგენმა!
-
დოლარი სულ მაღლა მაღლა-მაღლა იწევს,
ყარაჩოღელს ცირკთან დგომა მიწევს,
ათი გზა გვაქვს - ათივე დანგრეული!
ბიძო ხარობს, ხალხს კი გვაქვს დანძრეული!
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 16.05.2015, 03:02 | Сообщение # 374 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| "გულისტკივილით ვიგონებ ახლა,
როგორ მხდალივით ვთმობდი იმედებს
და მეოცნებე სულიდან ყველა
ლამაზი ნატვრა გამოვიდევნე."....
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 06.06.2015, 15:10 | Сообщение # 375 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| თუნდ სრულად გაწყდნენ ვარსკვლავნი,
მზემ ტანთ ჩაიცვას შავები,
ისეც მზეობას მიზამენ
შენი ფოფინა თვალები!
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 09.06.2015, 02:01 | Сообщение # 376 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| როდესაც ზეცას ავცქერით
ვარსკვლავით გაჩახჩახებულს,
ასეთ უღრუბლო კაბადონს
ვეძახით მოკარკაცებულს.
ღრუბელაშლილი დღე თუა,
ამ ამინდს ჰქვია ცრიატი,
მცირე ხნით გამოდარებას
ენამ უწოდა ჭიატი.
ღრუბელს, რომელსაც ქარები
წეწავენ, არ ასვენებენ,
წეროს ფრთასავით გაწოწილს
ფრთა ღრუბლად მოიხსენებენ.
ხან პულა ჰქვია, ხან ქულა
ბაჭიასავით ღუნღულას.
სულ მაღლა როა ღრუბელი,
იმას ვეძახით ბუმბულას.
თუ ზეცა მთლად გადაფარა
და გაქურუხდა ამავ დროს,
ამნაირ ღრუბელს, ოდითგან,
ხალხი ეძახის საავდროს.
ხოლო თუ არის მეჩხერი,
ცვარს დანატრული მიწა კი
წვიმას ამაოდ მოელის,
ამ ღრუბელს ჰქვია ციცაგი.
აქა-იქ თუა ღრუბელი,
გარიყული და ტიალი,
ამნაირ მოღრუბლულობას
დაერქვა იალკიალი.
ცას სიფრიფანად მოდებულს
სახელად ჰქვია მარაგი...
ხოლო ეს ლექსი, ნამდვილი,
არვის გეგონოთ არაკი.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: შაბ, 25.06.2016, 17:29 | Сообщение # 377 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ვიცი, ვისია ეს ტყე უღრანი-შორსაა მისი ეზო-ბუხარიდა არც კი იცის, რომ ჩუმად, მარტოვუყურებ მის ტყეს და გულს უხარის.
ცხენი კი უნდოდ მიყურებს პატრონს,რაკი ჭკვიანურს ვერაფერს მატყობს-აქ ქოხის არ დგას და მხოლოდ ბნელიტყეა და შორით ტბა მოჩანს ფართო.
შეაჟღარუნებს ეჟვანს და ელის,კვლავ იცნოს ჩემში მხედარი ძველი,მაგრამ პასუხად ათასი თრთოლვითტყეს ახმოვანებს ფიფქები სველი.
კარგია ტყეც და ფიფიქების ბროლიც,მარამ სიტყვასაც ვერ გავტეხ, მგონი,და წინ სავალი გზა მიდევს შორი,წინ ხომ სავალი გზა მისდევს შორი.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ორ, 27.06.2016, 23:21 | Сообщение # 378 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| კობა ჭუმბურიძე
2014 წლის 3 მარტი • სულელური ლექსი სიყვარული რო გაგტანჯავს, მაშინა ხარ ცოდო, თუ ხარ,
თმაკუნაპეტს, ბაგემარჯანს, ან სიზმარში სად წაუხვალ,
თუმც ამაოდ გამიხარჯავს სააშიკო გარჯილობა,
საიმედო არსით არ ჩანს, არის ქიშპი და ცილობა,
ყველა კუდურს, ყველა არჯალს, მოსდომია მაცილობა,
ვინ შეგარჩენს თურმე ჯანჯალს, უნდათ ჩვენი დაცილება,
ყური მეგდო, ხომ მიჯობდა, ჭკუას ქე რო მარიგებდი,
ალბათ ჭკუა არცა მქონდა, თორემ რად ვერ გავიგებდი.
აკი მითხარ – ბიჭო, ნეტა უნაგირზე გადამკიდო,
ქვეყნის კიდე იპოვე და გადამმალე, ანდა კიდო
ნუ გაამხელ დაფარულსა, თორემ შეგვიშურებენო,
„შეგვიტყობენ სიყვარულსა,
დაგვაშორიშორებენო“…
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ოთხ, 29.06.2016, 01:01 | Сообщение # 379 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| Вы – толумбаш,Вы – тамада, -Вы – наш!Вы – мастер слова.Как жаль, что никогда Вас снова я не увижуНи здесь в огненном Бакуи ни в тифлисе,и ни в родном нам Кутаисе...Я Маяковскийне Макашвили,Вопроса мыне разрешили.Хоть были тренья,но дружно жили и любилиИ пили...пилиДа! много пили И теперь, Вдали от Вас –ვისურვებდივყოფილიყავთქვენთანერთადКак с братом брат.хотелосьвновьи в глази в бровьделитьи ласкуи любовьи посмеятьсяи побалагурить –კვლავ მოგველხინაღვინით და პურითმაღლარი გვესვაყანწით და ჭურითСпасибо всемЗа хлеб за сольЗа радость встречи, слова и речи!Грузин я зналЧуть не с пеленокღვინოსა ვყლაპავ как теленокვეღარ დამათრობთ!იმედი ნუ გაქვთ!..აბა, დავლიოთეხლაბრუდერ შავთ!
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ოთხ, 29.06.2016, 04:47 | Сообщение # 380 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ვლადიმერმაიაკოვსკიდედადადები- რავუთხრაშენდებს: ოლიას, ლუდას! მათშენზეცრემლიაღარაშრებათ, მათდამშვიდებათვითონაცუნდათ!მევხედავერთადამსაწყალქალშიყველამგოსნებისმწუხარედედებს: შევუდგეთერთად, ძმებო, მასმხარში, ისყველასსევდასერთადაერთებს.ჩემწინიშლებასაერთოყრმობადაქუთაისშირევოლუცია. - თუიყომასშიგამბედაობა, ესთქვენქვეყანასგადმოუცია. დამევიცოდი, რომმაიაკოვსკისარდარჩენიაამქვეყნისვალი: პოეზიისთვისბრძოლებსვინმოსთვლის, მასდევისჰქონდაფეხიდაკვალი. თეთრდებაპრესნადათებერვალიქარბუქიანიმოსკოვისღამე. კავკასიონისმოსჩანსმწვერვალიდააჟღერილიმთამოკამკამე. აკაკისლექსითგამონაფრენიბუჩქებშიბჟუტავსციცინათელა; ტიტველღრუბლებისჩანანაფრებიდაჩვენიგულითერგმაგათელა. ორივედადასაწყალიდედაცრემლითალბობენბაღდათისმიწასაბედნიერებასმანაქშეხედა, გამბედაობაამზეცამმისცა... არიყომისთვისუცხოალერსირევოლუცია, წითელიპრესნა. იანისიმღერავაჟკაცურლექსით, რაცსაქართველოსმთებშიმოესმა.ვიცი, დადგებაბაღდათისბაღშიყრმამაიაკოვსკი - ბრინჯაოსბავშვი, მეესვუთხარიმწუხარედედასდაყველასერთადმოგვეშვასევდა. 2 აპრილი, 1937 წ.დარუბანდი.
|
| |
|
|
