|
სოსო ნადირაძე
|
|
| nukria | Дата: კვ, 18.05.2014, 17:49 | Сообщение # 641 |
 Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| მედეა ალესილი აქვს ამურს ისერები,
შენგან დაჭრილი ისევ ვეცემი,
მე მოგიტაცე ჩემი სიზმრებით,
მე აგიტაცე ჩემი ლექსებით... კვლავ სიყვარული ღუპავთ ნარცისებს,
მთვარე მზაკვარი მოიმედეა
და ყველა ტალღა ოქროს საწმისებს
შენი ცრემლებით რეცხავს მედეა, შენ დედოფალო გავხარ იასო,
სხეული შენი თეთრი მტრედია
და ზღვების იქით ყველა იასონს
შენი სისუსტე მიაქვს მედეა... განა რომამდე, ანდა ტროამდე,
ჩემამდე ბრწყინავ ოქროს ნაკვთებით
და დღეს უტიფრად ჩემს ლექსს მოადგნენ
შენს წასაყვანად არგონავტები... კვლავ იასონი გიმიზნებს ისარს,
კვლავ ბობოქრობენ გემები, ზღვები
და აიეტის დროინდელ სიზმარს
ჩვეულებრივი ლექსივით ყვები... დღესაც კოლხური ღვინოთი ვთვრები,
ისევ დედოფლის ტკივილი მაწვიმს,
ვაზი - მედეას შიშველი ცრემლი,
ტალღებში მალავს მზეს - ოქროს საწმისს...
|
| |
|
|
| nukria | Дата: კვ, 18.05.2014, 20:03 | Сообщение # 642 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ერთხელაც უნდა
დასვა წერტილი,
რადგან ჩვენს შორის
სივრცე ვერ გათბა,
ჩემგან ათასჯერ
გულდაწყვეყილი,
დღეს ორეული
მესვრის ხელთათმანს... მე მიცახცახებს
უკვე სხეული
და ვიდრე ტყვიას
ისვრის მეორე,
ჩემგან საბრალოდ
გამეტებული,
დღეს ორეული
მიწვდის რევოლვერს... როგორ გვიხდება,
ღმერთო, ფრაკები
და რა ახლოა,
თურმე კარიბჭე,
ასე სუფდა და
ასე ნატიფი,
დღეს ორეული
მითვლის ნაბიჯებს... ბოლოს შერჩება
ვიცი ბარათებს,
ცოტა სისხლი და
ცოტა გუაში,
ჩვენში ერთერთი
უნდა გადარჩეს,
დღეს ორეული
მიწვევს დუელში
|
| |
|
|
| nukria | Дата: კვ, 18.05.2014, 20:07 | Сообщение # 643 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ყოველ სტრიქონს
სულ ამაოდ ვეფერე,
ფეხს აიდგამს,
მიმატოვებს მაშინვე,
ჩემი ლექსი
თუ შინ შემოგეპარათ,
ნუ გააგდებთ,
შეიფარეთ ბავშვივით. თუ უეცრად
მშობლად ამოგირჩიათ,
დამილოცეთ
მადლიანი ხელებით,
სამშობლოსთვის
მგალობელი ჩიტები,
მტრებისათვის
ალგეთელი ლეკვები...
|
| |
|
|
| nukria | Дата: კვ, 18.05.2014, 20:09 | Сообщение # 644 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| წვიმა ტოტებზე ტოვებს აფიშებს,
მოწყენილი ვარ ყავის ჭიქითა,
ვზივარ დილიდან დახშულ კაფეში
და გამოსავალს ვეძებ ჩიხიდან... მთავარი მაინც რჩება უთქმელი,
მთვრალი პოეტის წვით და გარჯითა,
საცოდავია წვიმის ღრუბელი
ჩამოჟონილი სველი ლანჩიდან... ფოთოლცვენაა ჩემი არქივი,
ლექსებთან ღამე უნდა ვათიო,
ბილიკებს დააქვთ მძიმე ბარგივით
ცხოვრება - ჩემი ძველი რადიო... ტალახი რადგან ვერ გავცდი ტალახს,
განტოლებებს ვხსნი ნაკლებ-მეტობით,
მე თიხის ნიღბით ვამშვიდებ ქალაქს,
ის კი მიმძიმებს სახეს ბეტონით... ფურცლის პატარა შრიალიც მესმის,
თეორიას ვხსნი თითქოთ ფარდობითს
და არ მეტევა თითებში ლექსი
- აფეთქებული სიტყვის ატომი... ქალაქს სწყურია ჩრდილი შენების,
გულდამძიმებულს ძირისძირამდე
და ამოზრდილი ცათამბჯენები
აბალახებენ რკინის ჟირაფებს... ლექსის კაცები ღამეებს ტეხენ,
საგზლად დღე ისევ ზღაპარს აირჩევს
და ქართულ ნოხზე მოურთხამთ ფეხი
სურად გარითმულ სპარსულ ხალიჩებს... ქარს დააქვს ხმელი ჩალის ღერები
სასაფლაოდან სასაფლაომდე,
ფეხში ედება ხავსი დღეების
მწუხრში გარინდულ ბებერ ჭაობებს... წვიმა ტოტებზე ტოვებს აფიშებს,
მოწყენილი ვარ ყავის ჭიქითა,
ვზივარ დილიდან დახშულ კაფეში
და გამოსავალს ვეძებ ჩიხიდან.
|
| |
|
|
| nukria | Дата: კვ, 18.05.2014, 20:10 | Сообщение # 645 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ის რაც ვიგრძენი ფიქრისას უცებ,
ასე ვიტყოდი ორიოდ ფრაზით,
გემები ზღვაში უშვებენ ღუზებს,
აფრები ნიშანს ელიან ქარში... სითბო აკლიათ გაძარცვულ ქუჩებს,
წვიმის თითებში იზრდება ხავსი,
შემოდგომა კი თვლემს ხელის გულზე,
მარადიული წყვეტილი ხაზი...
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 20.05.2014, 10:39 | Сообщение # 646 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| კვლავ სისასტიკე გვდევნის რაბუნი,
გაოცებული ცრემლით შევყურებ,
დრო დამფრთხალი და განრისხებული
ქვებს როგორ უშენს ერთგულ ბეღურებს... კვლავ სიძულვილის გველი სისინებს,
გესლავს და გესლავს შხამით სხეულებს
და ვუერთდები ქარში ნისლივით,
სიცოცხლისნებაჩამორთმეულებს... გზა უდაბნოზე უფრო მშიერი,
ალბათ არასდროს გაგვანებივრებს,
ნელნელა ვსწავლობთ ქარზე სიარულს
ფრთამოტეხილი ბეღურებივით, და რადგან ცოტა დარჩა მანძილი,
აბრაამს მოუწყვეტს გულაბს ისაკი,
ჩვენც წამოვდგებით და გავაგრძელებთ
გზას ერთმანეთის გულებისაკენ...
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 20.05.2014, 22:46 | Сообщение # 647 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| მე დაგიბრუნებ ბავშვობას ლექსით,
იქნება ამით რამეც დაშავდეს,
და ვარსკვლავების ციმციმა ცეცხლი
აუგიზგიზდეს ღამეს თავშალზე!
მთვარე სპარსულ ხალს შეინარჩუნებს,
სადღაც გაკრთება ჩემი ქიმერაც,
მე ლექსებს ისე კი არ გაჩუქებ,
გულიდან გულში გადაგინერგავ..
Сообщение отредактировал nukria - სამ, 20.05.2014, 22:47 |
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 20.05.2014, 22:47 | Сообщение # 648 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ხან მიმართლებს და
ხან არ მიმართლებს,
წყდება ზვავები
უკვე ზედიზედ
და ერთ ქალს ვხედავ,
როგორც სინათლეს
ყველა დროში და
გზაჯვარედინზე... სახეტიალოდ
აღარ მცალია,
ვიწრო ბილიკი
დამყვა ბედივით
და ჩემთვის ერთი
სუსტი ქალია
დრო, კომპასი და
გზაჯვარედინი...
|
| |
|
|
| nukria | Дата: სამ, 20.05.2014, 22:48 | Сообщение # 649 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| ძილისპირული
სიცოცხლეს გვპარავს,
სულში სიცივე
ჩამოდის უხმო
და ერთი ბწკარის
დაწერაც კმარა,
რომ გამოვფხიზლდეთ
უფრო და უფრო... - შეჩერდით! - ყოველ
ნაბიჯზე გვესმის,
სარმას გვიდებენ
დილა - საღამოს,
ჩვენ არ ვჩერდებით
და თითო ლექსით
ვაგრძელებთ რბოლას
დაუსაბამოს...
|
| |
|
|
| nukria | Дата: ოთხ, 21.05.2014, 22:33 | Сообщение # 650 |
|
Генералиссимус
Группа: Администраторы
Сообщений: 17580
Награды: 1 +
Репутация: 0 ±
Статус: Offline
| როდემდე უნდა დავეცეთ ღმერთო,
სანთლებად როდის უნდა დავენთოთ?!
გთხოვთ ჩამოვრეცხოთ ცოდვები ერთურთს,
თორემ გავქრებით უერთმანეთოდ.... ვუთხრით ერთმანეთს ორმოს და მახეს
და ნაცრით სავსეს დავათრევთ მუჭებს,
ნუ გამოვაჩენთ ხელებს და სახეს,
თორემ ტკივილი აავსებს ქუჩებს... რადგან გვაშინებს ცოდვების სიღრმე,
და რადგან სახეს სათუთად ვმალავთ,
ნუ ჩამოვახევთ ერთმანეთს ნიღბებს,
თორემ სირცხვილი წალეკავს ქალაქს... როდემდე უნდა დავეცეთ ღმერთო,
სანთლებად როდის უნდა დავენთოთ?!
გთხოვთ ჩამოვრეცხოთ ცოდვები ერთურთს,
თორემ გავქრებით უერთმანეთოდ....
|
| |
|
|
